Εννέα χρόνια επίσημης οικονομικής κρίσης στη χώρα και ακόμα τα γενόσημα παρουσιάζουν διείσδυση μόλις 25% (όταν η υπόλοιπη ΕΕ έχει 60%-80%), και ακόμα ψάχνουμε νέα πολιτική τιμολόγησης του φαρμάκου. Το νέο είναι ότι με κάθε τρόπο τιμωρούμε την καινοτομία και το επιχειρείν!
Ο λόγος για το νέο νομοσχέδιο – σκούπα του υπουργείου Υγείας που περιμένουμε να κατατεθεί από την επόμενη εβδομάδα και να αλλάξει για άλλη μια φορά το τοπίο στο Φάρμακο.
Η φιλοσοφία (consept θα το έλεγαν οι Αγγλοσάξωνες) είναι σταθερά η ίδια: Η χώρα είναι σε πτώχευση, το φάρμακο κοινωνικό αγαθό, κι αφού δεν μπορεί να το πληρώσει η Πολιτεία, ας μοιραστούν το κόστος οι πολίτες και η πλούσια Φαρμακοβιομηχανία. Ως εδώ, μπορούμε να πούμε …καλά!
Αυτό που έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια με αυτήν την φιλοσοφία, είναι να πληρώνουν οι πολίτες από την τσέπη τους 1,8 δις ευρώ ετησίως για τα φάρμακά τους, η Πολιτεία 2 δις (παρά κάτι…) και η Φαρμακοβιομηχανία 1 με 1,2 δις ευρώ με την μορφή υποχρεωτικών εκπτώσεων και clawback.
Που τι σημαίνει clawback; Σημαίνει βάζω εγώ το κράτος έναν κλειστό προϋπολογισμό για το Φάρμακο, και την όποια υπέρβαση (που γνωρίζω εκ των προτέρων ότι θα υπάρξει καθώς ο προϋπολογισμός μου δεν καλύπτει τις ανάγκες των πολιτών), θα την πληρώσει υποχρεωτικά η Φαρμακοβιομηχανία.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Φαρμακοβιομηχανία πρέπει να κάνει και κάτι ακόμα για μένα το πτωχευμένο κράτος: Πρέπει να ρίξει τις τιμές των φαρμάκων της πιο χαμηλά από κάθε άλλη χώρα, πρέπει να πληρώνει ειδικό χαράτσι για κάθε νέο φάρμακο που θέλει να μπει στη θετική μου λίστα και πρέπει ενδεχομένως να πληρώνει κι ένα ακόμα χαράτσι αν είναι μια ακμάζουσα, κερδοφόρα επιχείρηση!
Το νέο νομοσχέδιο
Κι ενώ οι άνθρωποι της Φαρμακοβιομηχανίας πίστευαν ότι τα έχουν δει όλα, τώρα είδαν και άκουσαν κάτι ακόμα: Ίσως στο νέο νομοσχέδιο, οι νέες οδηγίες τιμολόγησης των φαρμάκων στην Ελλάδα να προβλέπουν να λαμβάνονται υπόψη όχι οι 3 φθηνότερες τιμές της ΕΕ αλλά οι 2 ή -ακόμα χειρότερα η 1. Αυτό θα σήμαινε μια καταστροφή αλλά όχι για τους λόγους που μπορεί να καταλάβει κάποιος με μια πρώτη ανάγνωση. Η ελληνική αγορά είναι μικρή για τις μεγάλες πολυεθνικές και η όποια «χασούρα» σε αυτό το μικρό κομματάκι γης στη νοτιοανατολική Ευρώπη, ελάχιστα τις αγγίζει.
Το πρόβλημα είναι ότι η χώρα μας αποτελεί χώρα – αναφοράς για την τιμολόγηση τουλάχιστον 30 χωρών παγκοσμίως, εκ των οποίων οι 13 είναι στη κεντρική και νότια Αμερική. Και όχι μόνον αυτό, ακόμα και οι ΗΠΑ εξετάζουν το ενδεχόμενο να κάνουν την Ελλάδα χώρα αναφοράς για την δική τους τιμολόγηση. Αυτό, αλλάζει εντελώς το τοπίο και κάνει την κατάσταση… Άγρια Δύση. Δε νομίζετε;
Η πρόταση της Φαρμακοβιομηχανίας
Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, η PIF έχει προτείνει στην ηγεσία του ΥΥΚΑ να μην μειωθούν οι 3 χώρες από το μέσο όρο των οποίων παίρνουμε τιμή. Επίσης έχει προτείνει να μην δημιουργηθούν νέοι μικρότεροι κλειστοί προϋπολογισμοί ανά θεραπευτική κατηγορία μέχρι τουλάχιστον να δούμε τα ισχύοντα μέτρα πως λειτουργούν… Αλλά κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι εκπλήξεις μπορεί να μας επιφυλάσσει το νέο νομοσχέδιο.
Μ.Τ.
