Ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι, η σχέση μεταξύ των πτώσεων και της άνοιας φαίνεται να είναι αμφίδρομη.
Οι πτώσεις στα ηλικιωμένα άτομα συνδέονται με υψηλό κίνδυνο για νόσο του Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας σύμφωνα με τα ευρήματα νέας έρευνας.
Οι πτώσεις στους ηλικιωμένους είναι ένα συχνό φαινόμενο το οποίο συμβαίνει τις περισσότερες φορές μέσα στο σπίτι, προκαλώντας σοβαρούς τραυματισμούς και κατάγματα. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC), περισσότεροι από 14 εκατομμύρια ηλικιωμένοι στις ΗΠΑ – δηλαδή περίπου 1 στους 4 ηλικιωμένους – αναφέρουν ότι βιώνουν τουλάχιστον μια πτώση κάθε χρόνο.
Τα κατάγματα είναι οι συχνότεροι τραυματισμοί στα άτομα τρίτης ηλικίας, με το 90% αυτών των τραυματισμών να αφορά στα κάτω άκρα. Οι τραυματισμοί μπορεί να έχουν μακροχρόνιες ή μόνιμες συνέπειες, επηρεάζοντας τη λειτουργική κατάσταση ενός ανθρώπου και περιορίζοντας την ανεξαρτησία του. Μετά από ένα κάταγμα ευθραυστότητας, περίπου το 35% των ασθενών παρουσιάζουν μείωση του επιπέδου κινητικότητας, ενώ το 15% των ασθενών παρουσιάζουν σοβαρό περιορισμό της κοινωνικής ζωής και συμπεριφοράς.
Οι τραυματισμοί από πτώση πιστεύεται επίσης ότι συνδέονται με γνωστικά αποτελέσματα σε ηλικιωμένους ενήλικες, καθώς η απώλεια κινητικής λειτουργίας είναι συχνός πρόδρομος της γνωστικής έκπτωσης και μπορεί να αυξήσει σημαντικά τον κίνδυνο πτώσεων. Ωστόσο, η γνωστική υγεία δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στις τρέχουσες κατευθυντήριες οδηγίες για την πρόληψη της πτώσης.
Ερευνητές από το Brigham and Women’s Hospital, ένα από τα κορυφαία πανεπιστημιακά νοσοκομεία των ΗΠΑ, ανέλυσαν ιατρικά δεδομένα από περίπου 2.450.000 ηλικιωμένους ασθενείς που είχαν υποστεί κάποιο τραυματισμό μετά από ατύχημα. Οι ερευνητές, αφού παρακολούθησαν τους ασθενείς για ένα έτος μετά τον αρχικό τους τραυματισμό, διαπίστωσαν ότι οι μισοί ασθενείς που είχαν ως αιτία τραυματισμού μια πτώση, είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με νόσο Αλτσχάιμερ και άλλες μορφές άνοιας μέσα στους επόμενους δώδεκα μήνες από τον τραυματισμό τους.
“Βλέπουμε συχνά ηλικιωμένους ασθενείς να εισάγονται μετά από πτώσεις, που είναι από τους πιο συνηθισμένους λόγους εισαγωγής στο νοσοκομείο. Αυτό εγείρει ένα σημαντικό ερώτημα: Γιατί συμβαίνουν αυτές οι πτώσεις; Αντιμετωπίζουμε τους τραυματισμούς, παρέχουμε αποκατάσταση, αλλά συχνά παραβλέπουμε τους υποκείμενους παράγοντες κινδύνου που συμβάλλουν στις πτώσεις, παρά τα αυξανόμενα στοιχεία που υποδηλώνουν ισχυρή σύνδεση μεταξύ των πτώσεων και γνωστικής έκπτωσης. Είναι αναγκαίο επομένως μετά από έναν τραυματισμό, οι ηλικιωμένοι να λαμβάνουν φροντίδα από πάροχο πρωτοβάθμιας περίθαλψης ή γηρίατρο, που θα παρακολουθεί συστηματικά τη γνωστική τους υγεία και τη μακροπρόθεσμη λειτουργική τους ανάκαμψη μετά τον τραυματισμό», τονίζει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Dr Alexander Ordoobadi, MD, από το Τμήμα Χειρουργικής στο Brigham and Women’s Hospital.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι, η σχέση μεταξύ των πτώσεων και της άνοιας φαίνεται να είναι αμφίδρομη.
«Η γνωστική έκπτωση μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα πτώσεων, αλλά το τραύμα από αυτές τις πτώσεις μπορεί επίσης να επιταχύνει την εξέλιξη της άνοιας και να κάνει τη διάγνωση πιο πιθανή. Έτσι, οι πτώσεις μπορεί να λειτουργήσουν ως πρόδρομα γεγονότα που μπορούν να μας βοηθήσουν να εντοπίσουμε άτομα που χρειάζονται περαιτέρω γνωστικό έλεγχο», επισημαίνει η Dr Molly Jarman, PhD, MPH, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Χειρουργικής και αναπληρώτρια διευθύντρια του Κέντρου Χειρουργικής και Δημόσιας Υγείας στο Brigham and Women’s Hospital.
Όπως τονίζουν οι ερευνητές, από την μελέτη προκύπτει ότι η διενέργεια γνωστικών ελέγχων σε ηλικιωμένους ασθενείς μετά από πτώση θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά στην ταχύτερη ανίχνευση της άνοιας, όμως για να επιτευχθεί αυτό χρειάζονται περισσότεροι κλινικοί γιατροί που θα μπορούν να παρέχουν την κατάλληλη εξατομικευμένη φροντίδα στα ηλικιωμένα άτομα.
Πηγή: JAMA Network Open
