Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι μια ευρέως χρησιμοποιούμενη κατηγορία φαρμάκων που λαμβάνουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι για την αντιμετώπιση της υπερδραστήριας κύστης συνδέεται με υψηλό κίνδυνο εμφάνισης άνοιας.
Το σύνδρομο της υπερδραστήριας κύστης είναι μία συχνή ουρολογική πάθηση που επηρεάζει άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών. Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από ξαφνικές και ακούσιες συσπάσεις της ουροδόχου κύστης, οι οποίες δημιουργούν μια ισχυρή, επείγουσα ανάγκη για ούρηση.
Η κύρια θεραπευτική αγωγή για την αντιμετώπιση της υπερδραστήριας κύστης είναι τα αντιχολινεργικά φάρμακα, τα οποία δρουν στους νευρικούς υποδοχείς της κύστης και σταματούν τις ακούσιες συσπάσεις της.
Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι, η παρατεταμένη θεραπεία με αντιχολινεργικά φάρμακα συνδέεται με γνωστική έκπτωση και άνοια ωστόσο, μέχρι σήμερα, δεν ήταν γνωστό ποιες είναι οι διακυμάνσεις του κινδύνου άνοιας μεταξύ διαφορετικών αντιχολινεργικών φαρμάκων.
Ποια αντιχολινεργικά φάρμακα συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο άνοιας
Ερευνητική ομάδα από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ θέλησε να διερευνήσει τον ειδικό κίνδυνο άνοιας που σχετίζεται με διαφορετικά αντιχολινεργικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της υπερδραστήριας κύστης, σε έναν μεγάλο αντιπροσωπευτικό πληθυσμό ηλικιωμένων ατόμων στην Αγγλία.
Οι ερευνητές ανέλυσαν αρχεία υγείας από περίπου 170.000 ασθενείς στην Αγγλία ηλικίας άνω των 55 ετών με διάγνωση άνοιας με 800.000 ασθενείς χωρίς άνοια. Οι ερευνητές ανέλυσαν διαφορετικούς τύπους αντιχολινεργικών φαρμάκων που είχαν χορηγηθεί για την αντιμετώπιση της υπερδραστήριας κύστης.
Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι, συγκεκριμένοι τύποι αντιχολινεργικών φαρμάκων και συγκεκριμένα η υδροχλωρική οξυβουτινίνη, η ηλεκτρική σολιφενασίνη και η τρυγική τολτεροδίνη εμφάνιζαν πολύ υψηλότερο κίνδυνο για εμφάνιση άνοιας. Ειδικότερα, όσοι ασθενείς με υπερδραστήρια κύστη λάμβαναν υδροχλωρική οξυβουτυνίνη είχαν 31% υψηλότερο κίνδυνο άνοιας και όσοι έπαιρναν τρυγική τολτεροδίνη είχαν 27% αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση άνοιας.
Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους πιθανούς μακροπρόθεσμους κινδύνους των διαθέσιμων θεραπευτικών επιλογών για την υπερδραστήρια κύστη σε ηλικιωμένους ασθενείς και να εξετάσουν το ενδεχόμενο συνταγογράφησης εναλλακτικών θεραπειών που σχετίζονται με χαμηλότερο κίνδυνο γνωστικών διαταραχών και άνοιας.
Πηγή: British Medical Journal
