Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Η βελτίωση της λειτουργίας του μικροβιώματος του εντέρου μπορεί να καθυστερήσει την εμφάνιση του διαβήτη τύπου 1 διαπιστώνει μια νέα μελέτη.
Το μικροβίωμα του εντέρου, ως όρος, αναφέρεται στην κοινότητα βακτηρίων και άλλων μικροοργανισμών που ζουν στο ανθρώπινο έντερο. Ο ρόλος του στην υγεία των ανθρώπων είναι καίριος, καθώς διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθά στην πέψη δυνητικά τοξικών τροφών και παράγει βασικές βιταμίνες, ένζυμα και αμινοξέα.
Οι διαταραχές στη σύνθεση και τη λειτουργία του μικροβιώματος του εντέρου έχουν συσχετιστεί με πολλές χρόνιες ασθένειες που κυμαίνονται από γαστρεντερικές φλεγμονώδεις και μεταβολικές καταστάσεις, αυτοάνοσα νοσήματα,καρκίνο έως και νευρολογικές, καρδιαγγειακές και αναπνευστικές ασθένειες.
Προηγούμενες έρευνες έχουν επίσης συνδέσει τις αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου με την ανάπτυξη διαβήτη. Η δυσβίωση της μικροχλωρίδας του εντέρου έχει εμπλακεί ως πιθανός παράγοντας που συμβάλλει στην ανάπτυξη αυτοάνοσων ασθενειών όπως ο διαβήτης τύπου 1, μια νόσο όπου το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος επιτίθεται στα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας.
Η ακριβής αιτία της νόσου – που επηρεάζει κυρίως παιδιά και νεαρούς ενήλικες – παραμένει ασαφής, ωστόσο ένας συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων φαίνεται να παίζει καθοριστικό ρόλο.
Πως επηρεάζει το μικροβίωμα του εντέρου την εκδήλωση διαβήτη
Ο διαβήτης τύπου 1 έχει διαπιστωθεί από μελέτες ότι συνδέεται με μια αλλοιωμένη μικροχλωρίδα του εντέρου που χαρακτηρίζεται από μειωμένη παραγωγή λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας (SCFA).
Τα λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας είναι μια από τις θεμελιώδεις ευεργετικές λειτουργίες της κοινότητας των μικροοργανισμών του εντέρου και παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην πέψη, το ανοσοποιητικό και τη γενική υγεία.
Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ θέλησε να διερευνήσει εάν η βελτίωση του εντερικού μικροβιώματος, μέσα από την αύξηση παραγωγής λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας, θα μπορούσε να σταματήσει ή να περιορίσει την εξέλιξη του διαβήτη τύπου 1.
Στην μελέτη συμμετείχαν 21 άτομα με διαβήτη τύπου 1, στα οποία χορηγήθηκε από του στόματος βιοθεραπεία με λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας (SCFA), τα οποία είναι μεταβολίτες που παράγονται συνήθως από βακτήρια του εντέρου κατά τη ζύμωση των διαιτητικών ινών.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι, η βιοθεραπεία με λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας, στο μεγαλύτερο ποσοστό των συμμετεχόντων, άλλαξε την ανοσία του βλεννογόνου, τη λειτουργία του φραγμού του εντέρου και την παραγωγή μεταβολιτών, μειώνοντας δυνητικά την έναρξη του διαβήτη τύπου 1.
«Τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι παρεμβάσεις στο μικροβίωμα του εντέρου θα μπορούσαν να αποτρέψουν ή να καθυστερήσουν την εκδήλωση του διαβήτη τύπου 1, δίνοντας στους ασθενείς την ευκαιρία να παραμείνουν υγιέστεροι για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και να αυξήσουν τη διάρκεια ζωής τους. Το επόμενο βήμα είναι να διεξαχθεί μια δοκιμή στην οποία θα συμμετέχουν άτομα με πρόσφατη διάγνωση διαβήτη τύπου 1, καθώς και άτομα που δεν έχουν λάβει διάγνωση αλλά βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο», δήλωσε η Δρ Eliana Mariño, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η αποκατάσταση της παραγωγής λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας S είναι μια πολλά υποσχόμενη προσέγγιση για παρεμβάσεις που σχεδιάζονται για να σταματήσουν την εξέλιξη του διαβήτη τύπου1. Η επιβεβαίωση των ευρημάτων σε μελλοντικές μελέτες θα ανοίξει το δρόμο στην αποτελεσματική πρόληψη μιας ασθένειας που αφορά εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.
Πηγή: Nature Communications
