Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τη νόσο του Πάρκινσον ας δούμε ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία.
Η Παγκόσμια Ημέρα για την νόσο του Πάρκινσον καθιερώθηκε το 1997 με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ασθένεια Πάρκινσον (EPDA) και την υποστήριξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.Είναι μια ημέρα αφιερωμένη στην κατανόηση της νόσου του Πάρκινσον από το ευρύ κοινό καθώς και των ασθενών που νοσούν από αυτή.
-Η νόσος πήρε το όνομά της από το Βρετανό γιατρό JamesParkinson, ο οποίος πρώτος περίγραψε τα συμπτώματα της νόσου το 1817. Η αρχική ονομασία της νόσου ήταν «Τρομώδης Παράλυση».
-Είναι μια χρόνια πολύπλοκηνευροεκφυλιστική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από προοδευτική απώλεια των νευρώνων της ντοπαμίνης στη μέλαινα ουσία (substantianigra).Η ντοπαμίνη είναι σημαντική γιατίβοηθά στην δημιουργία και τον έλεγχο της κίνησης του σώματός μας. Λόγω της έλλειψης της, τα μηνύματα του εγκεφάλου δεν μεταδίδονται ομαλά στους μυς, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται προβλήματα ελέγχου της κίνησης.
-Η νόσος του Πάρκινσον είναι η δεύτερη πιο συνηθισμένη νευροεκφυλιστική νόσος μετά τη νόσο του Αλτσχάιμερ.
-Περίπου 10 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο και περίπου από 1,2 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη ζουν με την νόσο του Πάρκινσον.
-Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι οι ασθενείς με την νόσο του Πάρκινσον ξεπερνούν τα 30.000 άτομα ενώ κάθε χρόνο εμφανίζονται περίπου 1.000 νέες περιπτώσεις.
-Σύμφωνα με επιδημιολογικές μελέτες εκτιμάται ότι μέχρι το έτος 2040 η νόσος του Πάρκινσον θα αποτελεί την 2η συχνότερη αιτία θανάτου μετά τον καρκίνο.
-Η οικονομική επίπτωση της νόσου είναι τεράστια καθώς υπολογίζεται ότι το ετήσιο ευρωπαϊκό κόστος ξεπερνά τα 16 δισεκατομμύρια ευρώ.
-Οι περισσότεροι ασθενείς αρχίζουν να εμφανίζουν συμπτώματα στα τέλη της πεντηκοστής ηλικίας τους ή στις αρχές της εξηκοστής παρόλο που μπορεί να συμβεί και σε μικρότερη ηλικία.
-Περίπου 1 στους 10 ανθρώπους διαγιγνώσκεται με την νόσο του Πάρκινσον πριν την ηλικία των 50 ετών. Στους νεότερους ασθενείς χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι το επίμονο «πιάσιμο» στον ώμο, για το οποίο δεν ανευρίσκεται εμφανής αιτία.
-Η νόσος του Πάρκινσον είναι πιο διαδεδομένη στους άνδρες παρά στις γυναίκες, και μπορεί να επηρεάσει άτομα όλων των εθνικοτήτων.
-Η ακριβής αιτία της νόσου δεν είναι γνωστή αλλά σύμφωνα μελέτες φαίνεται ότι παίζουν ρόλο μεταλλάξεις σε ορισμένα γονίδια, λοιμώξεις από ιούς ή έκθεση σε τοξικές ουσίες ( π.χ. φυτοφάρμακα) και βιοχημικές μεταβολές στον εγκέφαλο.
-Μόνο στο 5% έως 10% των περιπτώσεων έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει γενετική συσχέτιση. Ωστόσο, η ύπαρξη σαφούς οικογενειακού ιστορικού καθώς και η πρώιμη ηλικία έναρξης και ιδιαίτερα κάτω της ηλικίας των 40 ετών, αυξάνουν την πιθανότητα κληρονομικής γενετικής μορφής.
-Οι επιδράσεις της νόσου του Πάρκινσον εντοπίζονται σε σωματικό, νοητικό και ψυχολογικό επίπεδο και αγγίζουν σχεδόν κάθε πολιτιστικό, κοινωνικό και οικονομικό πεδίο.
-Η νόσος του Πάρκινσον κατά κύριο λόγο χαρακτηρίζεται από κινητικά συμπτώματα, τα οποία περιλαμβάνουν τρέμουλο, ακαμψία, βραδυκινησία και αστάθεια.
-Η νόσος συνδέεται επίσης και με συμπτώματα που δεν έχουν άμεση σχέση με την κίνηση, τα οποία περιλαμβάνουν απώλεια της γεύσης και της αίσθησης της όσφρησης, διαταραχές ύπνου, γαστρεντερικά προβλήματα, δυσκοιλιότητα, δυσκολία κατάποσης.
–Στο 25% των περιπτώσεων οι διαγνώσεις της νόσου του Πάρκινσον είναι λανθασμένες, γιατί υπάρχουν πολλά νοσήματα που μιμούνται τα συμπτώματά της κι έτσι άλλοτε οι διαγνώσεις είναι ψευδώς θετικές και άλλοτε ψευδώς αρνητικές.
-Δεν υπάρχει θεραπεία που να καθυστερεί αποτελεσματικά ή να αντιστρέφει την πορεία της νόσου του Πάρκινσον ωστόσο η συνεχής έρευνα έχει οδηγήσει σε πολύ σημαντικά αποτελέσματα στον τομέα της αντιμετώπισης της νόσου.
-Η έγκαιρη φαρμακευτική αγωγή σε συνδυασμό με θεραπευτικές παρεμβάσεις μπορούν σε ορισμένες περιπτώσεις να καθυστερήσουν την εξέλιξη της νόσου, διαφυλάσσοντας την ποιότητα ζωής του ατόμου για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
