Ο Δρ Hesham Abdelkader δεν είναι ένας συνηθισμένος παιδοχειρουργός. Για τους μικρούς του ασθενείς είναι ένας πραγματικός υπερήρωας, ο «Super H»! Αποστολή του; Nα κάνει τα παιδιά να μην φοβούνται το γιατρό και το χειρουργείο!
Ο Δρ Hesham Abdelkader, ο οποίος εργάζεται σε μεγάλο νοσοκομείο της Αιγύπτου, αποφάσισε να βγάλει την ιατρική ποδιά και να φορέσει τη στολή του «Super H», του ηπερήρωα που δημιούργησε, με σκοπό να κάνει τους μικρούς ασθενείς του να αισθάνονται χαρούμενοι και ήρεμοι λίγο πριν μπουν στο χειρουργείο.
Για να το πετύχει αυτό, κάθε πρωί που πάει στο νοσοκομείο φορά τη στολή του Super H και με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο, φωτογραφίζεται με τα παιδιά, κάνει αστεία, τους δείχνει διασκεδαστικά βίντεο και συχνά ανεβαίνει και ο ίδιος στο φορείο μαζί τους, λίγο πριν μπουν στο χειρουργείο.
Για τον Αιγύπτιο παιδοχειρουργό, η καλή ψυχολογία του παιδιού πριν μπει στο χειρουργείο αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την επιτυχή έκβαση της επέμβασης αλλά και για την αποθεραπεία μετά το χειρουργείο. Όπως υποστηρίζει, ο παιδοχειρουργός θα πρέπει να θεραπεύει το παιδί από το σωματικό πόνο, όχι όμως προκαλώντας του φόβο και ψυχολογικό τραύμα που θα θυμάται σε όλη του τη ζωή.
Ο χαρακτήρας «Super H» που δημιούργησε έχει γίνει και σειρά κινουμένων σχεδίων που προβάλλεται στην αιγυπτιακή τηλεόραση και στα social media. Η σειρά απευθύνεται κατά κύριο λόγο στους γονείς ,με στόχο να τους βοηθήσει να κατανοήσουν τη σημασία της ιατρικής επιστήμης αλλά και το πώς να αντιμετωπίσουν το φοβισμένο παιδί, το επίμονο παιδί, το ντροπαλό παιδί ή το παιδί εκείνο που δεν θέλει να τρώει υγιεινά ή να κάνει αθλήματα.
Με μια σειρά από βίντεο στο Instagram, ο Δρ. Abdelkader προσπαθεί να καταρρίψει τη βαθιά εδραιωμένη αντίληψη που επικρατεί στη χώρα του, ότι οι γιατροί και τα νοσοκομεία είναι κάτι το τρομακτικό. Χρησιμοποιώντας αστεία βίντεο από το Tik Tok, στα οποία πρωταγωνιστούν τα ίδια του τα παιδιά, ο Δρ Abdelkader προσπαθεί να ανεβάσει τη διάθεση όχι μόνο των μικρών ασθενών αλλά και των γονιών τους, πριν από την αγχωτική διαδικασία του χειρουργείου.
Ένα από τα πιο πρόσφατα βίντεο που ανάρτησε έγινε αμέσως viral και κέρδισε δεκάδες χιλιάδες υποστηρικτές από όλο τον κόσμο. Στο βίντεο αυτό ο Δρ Abdelkader κάθεται οκλαδόν στο φορείο, κρατώντας στην αγκαλιά του ένα μωρό που ετοιμάζεται να μπει στο χειρουργείο. Το μωρό, που φοράει σκουφάκι και ρόμπα και είναι έτοιμο για μια δύσκολη επέμβαση, ηρεμεί στην αγκαλιά του γιατρού και δείχνει πραγματικά χαρούμενο και ξέγνοιαστο.
Ο Δρ Hesham Abdelkader μιλά αποκλειστικά στο Liveit.gr για το αίσθημα ευθύνης που αισθάνεται απέναντι στους μικρούς ασθενείς του, για τις επικρίσεις που δέχθηκε από τους συναδέλφους του αλλά και για την ανάγκη να αποκτήσει η ιατρική ένα άλλο πρόσωπο, πιο ανθρώπινο.
Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη
-Τι σας ώθησε να επιλέξετε την ειδικότητα της Παιδοχειρουργικής ;
Όταν τελείωσα την πρακτική μου στην Ιατρική, η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα πολλά πράγματα για την Παιδιατρική Χειρουργική. Αυτό όμως που ήξερα σίγουρα ήταν ότι ήθελα να ακολουθήσω τον τομέα της Χειρουργικής και ότι αγαπούσα πολύ τα παιδιά. Από τη στιγμή που ειδικεύτηκα στην Παιδοχειρουργική, αγάπησα απόλυτα την ειδικότητα αυτή και της αφοσιώθηκα με πάθος! Το πιο σπουδαίο στην παιδοχειρουργική είναι ότι μπορείς να θεραπεύσεις ένα παιδί και να βλέπεις τον αντίκτυπο αυτής της πράξης σου στην ζωή του παιδιού καθώς μεγαλώνει.
-Ποιες είναι οι δυσκολότερες επεμβάσεις που έχει να αντιμετωπίσει ένας παιδοχειρουργός όταν μπαίνει στο χειρουργείο;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το να ασχοληθείς με ένα μωρό που γεννήθηκε με ατρησία οισοφάγου είναι από τα πιο δύσκολα που έχει να αντιμετωπίσει ένας παιδοχειρουργός. Και είναι δύσκολο γιατί ξέρεις ότι πρέπει να κάνεις τα πάντα για να διασώσεις τον οισοφάγο, γιατί διαφορετικά το παιδί αυτό θα έχει μια πολύ δύσκολη ζωή. Εξίσου δύσκολη είναι και η αντιμετώπιση των προβλημάτων του ήπατος και των χοληφόρων.
Ευτυχώς, στην εποχή μας έχουμε την τύχη να διαθέτουμε σημαντικά όπλα στα χέρια μας, όπως η λαπαροσκόπηση και οι σύγχρονες ρομποτικές τεχνικές που μας επιτρέπουν να βοηθήσουμε πιο αποτελεσματικά τους μικρούς ασθενείς μας.
-Δεν διστάσατε να βγάλετε την ιατρική ποδιά και να φορέσετε την στολή του «Super H» για να κάνετε τους μικρούς ασθενείς σας χαρούμενους. Ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις που δεχθήκατε τόσο από τους συναδέλφους σας όσο και από τους ασθενείς σας;
Τι να σας πω για τους συναδέλφους μου; Μπορείτε να φανταστείτε τις αντιδράσεις τους!… Πράγματι, υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις. Πολλοί μάλιστα μου είπαν «σίγουρα είσαι τρελός για να κάνεις κάτι τέτοιο!»…
Η αντιμετώπιση από την πλευρά των ασθενών και των γονιών ήταν διαφορετική. Στην αρχή βέβαια ήταν κάπως επιφυλακτικοί, μάλλον γιατί σκεφτόντουσαν ότι δεν φαίνεται και τόσο σωστό ένας γιατρός να βγάζει την ποδιά του και να φοράει στολή ηπερήρωα. Με την δική μου υπομονή και επιμονή όμως μπόρεσα να μεταδώσω την οπτική μου και πλέον τόσο τα παιδιά όσο και οι γονείς, ακόμη και οι πιο διστακτικοί, δείχνουν να απολαμβάνουν πολύ την όλη διαδικασία.
-Πως και πότε προέκυψε η ονομασία “Super H”;
Όταν άρχισα πριν από ενάμιση χρόνο να δουλεύω στο μυαλό μου την ιδέα για το πως μπορώ να μεταμορφώσω έναν χειρουργό σε υπερήρωα για να βοηθήσω τα παιδιά να μην φοβούνται, σκέφτηκα ότι πρέπει να βρω ένα όνομα που να είναι εύκολο να το προφέρουν τα μικρά παιδιά. Το «Η» σημαίνει βέβαια «hero», ταυτόχρονα όμως εδώ στην Αίγυπτο συνηθίζουμε σε όσους έχουν το μικρό όνομα Hesham να τους δίνουμε το παρατσούκλι «H». Έτσι, με αυτό το σκεπτικό προέκυψε το όνομα «Super H».
-Τα παιδιά φοβούνται πολύ τα νοσοκομεία και τους γιατρούς. Πως κατορθώνετε καθημερινά, στην πράξη, να κάνετε τα παιδιά να ξεπερνάνε το φόβο τους;
Δεν είναι καθόλου εύκολο, πιστέψτε με!! Κάνω ότι μπορώ για να διώξω τον φόβο από την ψυχή των παιδιών. Για να το πετύχω αυτό δεν έχω κάποια συγκεκριμένη μέθοδο, κάθε φορά πηγαίνω όπως με πάει το κύμα! Συνήθως παίζω μαζί τους, τους λέω αστεία και τους δείχνω διασκεδαστικά βίντεο από το Tik Tok που έχω φτιάξει με τα παιδιά μου. Ο στόχος είναι πάντα να κάνω τα παιδιά χαρούμενα για όσο βρίσκονται στο νοσοκομείο.
-Η φοβία που αισθάνονται τα παιδιά όταν βρίσκονται στο χώρο του νοσοκομείου και η γενικότερη ψυχολογική τους κατάσταση μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη γενικότερη κατάσταση της υγείας τους;
Αυτό ισχύει απόλυτα, χωρίς καμία αμφιβολία. Είναι αποδεδειγμένο ότι η καλή ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς, είτε είναι παιδί είτε είναι ενήλικας, επηρεάζει την πορεία και την έκβαση της χειρουργικής επέμβασης καθώς μειώνει το άγχος και τον πόνο, ενδυναμώνει το σώμα, συμβάλλει στην ταχύτερη ανάρρωση και μειώνει τον χρόνο παραμονής στο νοσοκομείο.
-Πόσο βοηθούν τους μικρούς ασθενείς σας – αλλά και τους γονείς τους – τα βίντεο που ανεβάζετε στο Instagram? Περιμένατε ότι θα έχετε τόσους πολλούς ακολούθους;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα ότι τα βίντεο που ανέβασα θα γίνονταν viral στο Διαδίκτυο ούτε ότι θα προέκυπταν τόσες πολλές χιλιάδες ακόλουθοι. Σίγουρα δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο, όμως χαίρομαι που συνέβη. Το σημαντικό είναι ότι τα διασκεδαστικά αυτά βίντεο βοήθησαν όχι μόνο τους δικούς μου ασθενείς αλλά και άλλους πάσχοντες να συνειδητοποιήσουν ότι δεν είναι μόνοι και ότι μέσα από τη χαρά μπορούν να ξεπεράσουν την αγωνία και τον φόβο.
-Θυμάστε κάποιο περιστατικό με κάποιο μικρό ασθενή σας που σας έχει συγκινήσει και θα μείνει στην μνήμη σας;
Θυμάμαι έντονα ένα μικρό κορίτσι που παρά τις προσπάθειές που έκανα για να την εμψυχώσω πριν από ένα μεγάλο και σοβαρό χειρουργείο, εκείνη δεν ανταποκρίθηκε. Ήξερα ότι της άρεσαν οι μονόκεροι, έτσι σκέφτηκα να πάω σε ένα κατάστημα με είδη δώρων και να της αγοράσω ένα μικρό μονόκερο, καθώς επίσης και να της τραγουδήσω ένα τραγούδι που μίλαγε για μονόκερους. Δυστυχώς δεν πέτυχα απολύτως τίποτα. Ακόμη κι αν της πήγαινα όλους τους μονόκερους του κόσμου, δεν θα μπορούσα να την κάνω να νιώσει ασφαλής. Έκλαψα πολύ εκείνη την ημέρα, γιατί απέτυχα στο στόχο μου…
-Εάν ήσασταν στην πραγματικότητα ένας «Super Hero» τι θα θέλατε να αλλάξετε ή να βελτιώσετε στο τομέα της Ιατρικής;
Μα, είμαι υπερήρωας, μην το ξεχνάτε!… Για να απαντήσω στην ερώτησή σας, ναι, υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που θα ήθελα να αλλάξω στο χώρο της ιατρικής. Αυτό που θα ήθελα πολύ είναι να δω περισσότερους γιατρούς και χειρουργούς να ασχολούνται με τους ασθενείς τους–και ιδιαίτερα με τα παιδιά-μέσα από έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης που θα μετέτρεπε την επώδυνη εμπειρία στο νοσοκομείο σε ένα χαρούμενο ταξίδι με αίσιο τέλος.
