Με αφορμή την πρόσφατη διοργάνωση του Athens Pride, που η αλήθεια είναι ότι κάθε χρόνο έχει όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή κόσμου, αλλά και τις ενστάσεις που διατυπώνονται (επίσης κάθε χρόνο) για το ύφος, το ήθος και το αποτέλεσμα τέτοιων ακτιβιστικών διοργανώσεων, αυτό που θα πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι αποτελούν, πάνω από όλα, έκφραση της Δημοκρατίας. Γιατί, λοιπόν, ένα φεστιβάλ που έχει σκοπό να μεγιστοποιήσει την ορατότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ ομάδων να προκαλεί αντιδράσεις, κριτική (στο Internet, στον Τύπο και στη σχετική βιβλιογραφία), ενστάσεις; Μήπως όλα αυτά είναι δείγματα ομοφοβίας;
Από τη Ρούλα Σκουρογιάννη
Η ανακοίνωση της οργανωτικής επιτροπής του φετινής διοργάνωσης ανέφερε: «Το Athens Pride ήταν, είναι και θα είναι πολιτικό! Οι διεκδικήσεις, τα σώματα μας, οι ταυτότητες, οι ζωές μας, τα άτομα που αγαπάμε είναι πολιτικές πράξεις. Το να βγούμε στους δρόμους και να είμαστε εδώ για την ορατότητα και τις διεκδικήσεις μας ηχηρά και αναπολογητικά – διεκδικώντας ισονομία, ίση μεταχείριση και αποδοχή χωρίς αστερίσκους – συνιστούν μια τεράστιας σημασίας πολιτική πράξη. Τη μεγαλύτερη πολιτική πράξη στους δρόμους της Αθήνας».
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ «Η» – HOMO PHOBIA
Το DailyPharmaNews είχε μία ενδιαφέρουσα συζήτηση με την ψυχολόγο υγείας, Χριστίνα Καραπάνου*, για τις ψυχολογικές ρίζες της ομοφοβίας. Οι απαντήσεις της αποτελούν βάση προβληματισμού και τροφή για σκέψη.
«Μπορούν να εντοπιστούν σε πολλούς διαφορετικούς παράγοντες οι ρίζες της ομοφοβίας», επισημαίνει η κα Καραπάνου. «Μερικοί μεμονωμένοι παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στις ομοφοβικές στάσεις και πεποιθήσεις περιλαμβάνουν παιδικές εμπειρίες, πολιτιστικό και θρησκευτικό υπόβαθρο και προσωπικές αξίες και πεποιθήσεις».
Τι γίνεται με τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας;
«Ένα βασικό χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που συνδέεται με την ανάπτυξη προκαταλήψεων και στερεοτύπων είναι ο αυταρχισμός. Αυτό αναφέρεται σε ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που χαρακτηρίζεται από ισχυρή πίστη στις παραδοσιακές αξίες, υπακοή στην εξουσία και δυσανεξία για όσους δεν συμμορφώνονται με αυτές τις αξίες. Τα άτομα με αυταρχικές προσωπικότητες μπορεί να είναι πιο πιθανό να έχουν ομοφοβικές πεποιθήσεις επειδή αντιλαμβάνονται τα μη ετεροφυλόφιλα άτομα ότι παραβιάζουν τα παραδοσιακά ηθικά και κοινωνικά πρότυπα.
Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι τα άτομα που παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα άγχους ή συναισθηματικής ανασφάλειας μπορεί να είναι πιο πιθανό να έχουν ομοφοβικές πεποιθήσεις. Αυτό απαιτεί περαιτέρω εξερεύνηση, αποφεύγοντας την υπεργενίκευση. Σε μια προσπάθεια κατανόησης των ερευνών, ο στόχος ήταν να θεωρηθούν οι άνθρωποι που είναι διαφορετικοί από κάποιους ως απειλή για τη δική τους αίσθηση ασφάλειας και ευημερίας.
Οι γνωστικές προκαταλήψεις και τα στερεότυπα μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην ανάπτυξη ομοφοβίας. Αυτές οι προκαταλήψεις μπορούν να αναγκάσουν τους ανθρώπους να κάνουν γενικεύσεις για διαφορετικές ομάδες ανθρώπων, στερεοτυπώντας τις με βάση τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.
Για παράδειγμα τα πιο συνηθισμένα που ακούς (ειδικά μετά από παρελάσεις ομοφυλοφίλων: γιατί προβάλλουν τόσο πολύ τη σεξουαλικότητά τους; γιατί κάνουν ακρότητες; Δεν τους μισώ αλλά…..Αυτό το “αλλά” πρέπει να αναλυθεί…). Εννοώ ότι αυτά τα στερεότυπα μπορούν να επιβεβαιώσουν τις υπάρχουσες προκαταλήψεις, οδηγώντας σε έναν βρόχο ανατροφοδότησης που ενισχύει την ομοφοβία.
Επομένως, δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ένας λόγος για την ομοφοβία, αλλά υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν σε αυτή.
*Χριστίνα Καραπάνου, Ψυχολόγος Υγείας – Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια
