Η πολλαπλή σκλήρυνση και ειδικά οι πιο δύσκολες μορφές της, αποτελούν μέγιστο πρόβλημα δημόσιας υγείας στις κοινωνίες του δυτικού κόσμου.

Από τη Μαρία Τσιλιμιγκάκη

Όπως  εξήγησε στο DailyPharmaNews η Δρ Elisabeth Celius, καθηγήτρια Νευρολογίας στο Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Όσλο και επικεφαλής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της νορβηγικής πρωτεύουσας, στη διάρκεια του πρόσφατου Συνεδρίου ΕΑΝ (European Academy of Neurology) στο Όσλο, η νέα από του στόματος θεραπεία για την Πολλαπλή Σκλήρυνση (Κλαδριβίνης) είναι εύκολη στη λήψη, καλά ανεκτή και οι ασθενείς φαίνεται ότι έχουν πολύ καλή ανταπόκριση, χωρίς υποτροπές.

Σε ό,τι αφορά τις παρενέργειες της νέας θεραπείας, δεν είναι σημαντικές. Μερικοί ασθενείς έχουν λίγη ναυτία ή αίσθημα κόπωσης όταν το ξεκινούν. Αλλά στην δεύτερη επίσκεψη το γιατρό τους στο 3μηνο, λένε ότι δεν βιώνουν πια καμία παρενέργεια. Μάλιστα κάποιοι ρωτούν την Δρ Celius αν όντως πρόκειται για θεραπεία! Τέλος, σε ό,τι αφορά την επάνοδο των ασθενών σε άλλες θεραπείες μετά την λήψη του συγκεκριμένου φαρμάκου, η Νορβηγίδα ειδικός είπε ότι σύμφωνα με τα αποτελέσματα της κλινικής μελέτης Clarity, και σύμφωνα με τα δεδομένα 4 ετών, οι ασθενείς παραμένουν σταθεροί. Αλλά αν χρειαστεί, είτε θα τους ξαναδώσουν μία δόση του φαρμάκου είτε –αν κριθεί απαραίτητο σε κάποιους- θα δώσουν άλλο φάρμακο.

 Να πούμε ότι τα δισκία κλαδριβίνης αποτελούν την καινοτόμο από του στόματος θεραπεία για την Πολλαπλή Σκλήρυνση (ΠΣ) με έως 20 ημέρες αγωγή σε διάστημα 2 ετών και αποτελεσματικότητα σε βάθος 4ετίας. Το νέο φάρμακο καλύπτει μάλιστα ανεκπλήρωτες ανάγκες των ασθενών με υψηλής ενεργότητας Πολλαπλή Σκλήρυνση.

To νέο φάρμακο ενδείκνυται για τη θεραπεία ενηλίκων ασθενών με υποτροπιάζουσα πολλαπλή σκλήρυνση υψηλής ενεργότητας, όπως ορίζεται από κλινικά ή απεικονιστικά χαρακτηριστικά.

Όπως λέει εξάλλου στο DailyPharmaNews ο δρ. Σπύρος Κονιτσιώτης, καθηγητής Νευρολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων: «Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι το γεγονός ότι τα δισκία κλαδριβίνης έρχονται να καλύψουν σημαντικές ανεκπλήρωτες ανάγκες των ασθενών. Πρωταρχική ασφαλώς ανάμεσά τους είναι η αποτελεσματικότητα της θεραπείας σε βάθος χρόνου. Εξίσου σημαντικά ωστόσο είναι και άλλα δύο σημεία: το ισοζύγιο ασφάλειας – αποτελεσματικότητας και το γεγονός ότι με αυτή τη θεραπεία ο ασθενής δεν επιβαρύνεται με συχνές, χρονοβόρες διαδικασίες παρακολούθησης. Στην πραγματικότητα κάνουμε λόγο για μηδενική παρακολούθηση για δύο χρόνια».