Το Daily Pharma News ξεκινά μία σε βάθος ανάλυση της φαρμακευτική δαπάνης στην Ελλάδα. Ποια είναι η σημερινή πραγματικότητα και τι λένε φορείς από διάφορους κλάδους;

Στο σημερινό πρώτο μέρος διαβάστε μία πρώτη εισαγωγή για το τι επικρατούσε τα προηγούμενα χρόνια, ποια είναι η κατάσταση σήμερα, τι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο και που πηγαίνει τελικά η δαπάνη για την υγεία.

Δημόσια Φαρμακευτική Δαπάνη: Ποιος γνώριζε και χρησιμοποιούσε αυτόν τον όρο πριν από το 2009; Ελάχιστοι από τον χώρο της φαρμακοβιομηχανίας, δημοσιογράφοι εξειδικευμένοι στο ρεπορτάζ και κάποιοι τεχνοκράτες σε κυβερνητικές θέσεις. Σήμερα όχι μόνον αυτοί, όχι μόνο οι εργαζόμενοι στα επαγγέλματα που σχετίζονται με την Υγεία, αλλά και πολίτες χωρίς καμία ειδική γνώση ξέρουν καλά το βασικό: Ότι έχει μειωθεί σε βαθμό που δεν επαρκεί για την κάλυψη των Ελλήνων ασθενών!

Αιτία; Η σύνδεσή της με το «ταλαίπωρο» ΑΕΠ μιας χώρας ουσιαστικά χρεοκοπημένης που έχει κάνει από το 2010 ελεύθερη πτώση και δεν έχει πιάσει ακόμα πάτο! Πρόκειται για μια τραγική στιγμή στο ιστορικό της διαχείρισης της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα που δεν «μαζεύεται» εύκολα με άλλα μέτρα… Τι σημαίνει 1% του ΑΕΠ της χώρας; Ποιο είναι τάχα το ΑΕΠ της Ελλάδας πέρσι και ποιο είναι φέτος;

Η απάντηση

Με ΑΕΠ που φτάνει μετά βίας και βασάνων τα 180 δις ευρώ τόσο το 2015 όσο και φέτος, τι να περιμένει κανείς για αυτούς που θα έχουν την ατυχία να ασθενήσουν στην χώρα μας;

Η «κατρακύλα» ήταν προδιαγεγραμμένη. Με βάση τα στοιχεία της Eurostat το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας ήταν ίσο με το 94% του μέσου όρου της ΕΕ το 2008. Οι κύριοι μεγάλοι κλάδοι της Ελληνικής οικονομίας είναι ο τουρισμός, η ναυτιλία, η βιομηχανική παραγωγή τροφίμων και η επεξεργασία καπνού, η υφαντουργία, τα χημικά, τα προϊόντα μετάλλου, η μεταλλευτική και οι μονάδες διύλισης πετρελαίου.

Η μεγέθυνση του ΑΕΠ της Ελλάδος ήταν επίσης, κατά μέσον όρο, από το 1990 υψηλότερη από αυτόν του μέσου όρου των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εντούτοις, η ελληνική οικονομία αντιμετώπιζε και τότε σημαντικά προβλήματα, περιλαμβανομένων και της αύξησης των επιπέδων της ανεργίας, την γραφειοκρατία και την διαφθορά.

Το 2009, η Ελλάδα είχε την δεύτερη χαμηλότερη κατάταξη στην ΕΕ σύμφωνα με τον Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας (μετά την Πολωνία), ενώ κατατάσσεται 81^η παγκοσμίως. Η χώρα υποφέρει από υψηλά επίπεδα πολιτικής και οικονομικής διαφθοράς και χαμηλή ανταγωνιστικότητα συγκριτικά με τους Ευρωπαίους εταίρους της.

Η σημερινή πραγματικότητα με τα μάτια των Ελλήνων ασθενών

Εφόσον η χώρα είναι σε ύφεση και μακριά από κάθε προοπτική ανάπτυξης, θα έπρεπε η φαρμακευτική δαπάνη να απαντά στις πραγματικές ανάγκες του φτωχοποιημένου λαού και όχι να συνδέεται με το ασταθές ΑΕΠ. Θα έπρεπε δηλαδή να καταμετρηθούν οι χρόνια πάσχοντες, τα έκτακτα περιστατικά βασικών νοσημάτων που συμβαίνουν κάθε χρόνο, να βγει ένας αλγόριθμος και να καλύπτονται όλες οι αληθινές ανάγκες. Θα έπρεπε δηλαδή να υπάρχουν Registries, θεραπευτικά πρωτόκολλα και άλλα παρόμοια που φαντάζουν ακόμα «όνειρο» για την Ψωροκώσταινα.

Αντί αυτού, σχεδόν τυχαία, σίγουρα αποσπασματικά, και σε γενικές γραμμές με επικίνδυνη προχειρότητα, υπακούμε ουσιαστικά σε ό,τι ζητούν οι δανειστές μας: Να εφαρμόσουμε δηλαδή εδώ στην Ελλάδα εν μία νυκτί συστήματα που σχεδιάστηκαν και εφαρμόστηκαν με πρόγραμμα δεκαετιών σε χώρες με άλλες συνθήκες και οικονομικά δεδομένα…

Πέρσι μάλιστα μπήκε το τελευταίο λιθαράκι στην καταστροφική πορεία των τελευταίων 6 ετών στην φαρμακευτική δαπάνη:

• Αποφασίστηκε να υπάρχει πλαφόν και στο νοσοκομειακό φάρμακο που απογείωσε φέτος το clawback
• Να μην εξαιρεθούν τα εμβόλια από τον προϋποολογισμό
• Να μπουν και οι ανασφάλιστοι πολίτες και μετανάστες στον προϋπολογισμό και το μάρμαρο να το πληρώσει η φαρμακοβιομηχανία.

Γράφει η Μ.Τ.