Από το Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κανένα σύστημα αυτόματης (ρομποτικής) διαχείρισης των φαρμάκων στα νοσοκομεία παρόλο που θα μπορούσε να βοηθήσει στην καλύτερη διαχείριση των φαρμάκων, με σημαντικό οικονομικό όφελος για τους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων.

Αυτό μεταξύ άλλων ανέφερε ο κ. Χρήστος Καζάσης, Εμβιομηχανικός, Εμπειρογνώμονας Αξιολόγησης και Διάχυσης Ιατρικής Τεχνολογίας στη ομιλία του με θέμα «Η ενσωμάτωση της καινοτομίας στα νοσοκομεία και η πρόσβαση των ασθενών σε αυτή: ένα διαχρονικό ζητούμενο» κατά τη διάρκεια των εργασιών του  συνεδρίου Health Innovation Conference.

Τέτοια συστήματα μπορούν να συμβάλλουν στο να μπει μία τάξη στα φαρμακεία των νοσοκομείων, ειδικά των μεγαλύτερων με όφελος για τους ασθενείς, το προσωπικό αλλά και τους προϋπολογισμούς των νοσοκομείων.

Η εφαρμογή τέτοιων συστημάτων βοηθά ανάμεσα στα άλλα στην αυτόματη καταγραφή  και παρακολούθηση του αποθέματος και της ημερομηνίας λήξης των προϊόντων που διακινούνται.  Ένα τέτοιο σύστημα ρομποτικής διαχείρισης, όπως ανέφερε ο κ. Καζάσης στο dailypharmanews μπορεί να κοστίζει γύρω στις 200.000 ευρώ, ένα ποσό το οποίο δεν είναι υπερβολικό και θα έπρεπε τουλάχιστον πιλοτικά να μπει σε κάποιο νοσοκομείο.  Θα μπορούσε να συμβάλει σε σημαντική εξοικονόμηση πόρων και μόνο από το γεγονός ότι η σωστή διαχείριση θα μείωνε τις ποσότητες των ληγμένων φαρμάκων.

Γενικότερα ο κ. Καζάσης στην ομιλία του μίλησε για έλλειψη κτηματολογίου ιατρικής τεχνολογίας. «Κανείς δεν ξέρει τι έχουμε στα νοσοκομεία» ανέφερε χαρακτηριστικά κάνοντας λόγο για πολλές και διαχρονικές στρεβλώσεις, έλλειψη κανόνων, πελατειακά και συντεχνιακά χαρακτηριστικά του συστήματος υγείας. Ο ίδιος πρότεινε μεσοπρόθεσμα την επιλογή της «ενοικίασης» μηχανημάτων (leasing), είτε το σύστημα να πάει σε καινοτόμες λύσεις, μακροπρόθεσμα, αντί για κατά πράξη. Όπως εκτίμησε, πάντως, η ανατρεπτική καινοτομία και η αδιαμφισβήτητη πρόοδος στους τομείς της υγειονομικής περίθαλψης μάλλον δύσκολα θα περιορίσει το υπεριπτάμενο κενό της ελληνικής πραγματικότητας, «όταν η πρόσβαση στην καινοτομία “κλασική” και “ανατρεπτική” κινείται σε ένα ανομοιογενές και μεταβλητό περιβάλλον».