«Λευκός καπνός» αναμένεται να βγει σήμερα κατά τη δεύτερη κατά σειρά συνεδρίαση του Δ.Σ. του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου για την συγκρότησή του σε Σώμα με ανατροπή της ανατροπής.

Από το Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Σύμφωνα με πληροφορίες του DailyPharmaNews, δεν θα χρειαστεί τρίτη συνεδρίαση καθώς υπάρχει συμφωνία ανάμεσα στους δύο πρώτους σε αριθμό εδρών συνδυασμούς, της «Αδέσμευτης Ενωτικής Συνδικαλιστικής Παράταξης» του Κυριάκου Θεοδοσιάδη, που μαζί με την «Κίνηση για το μέλλον του Φαρμακείου» και την «Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία» έχει πέντε έδρες και της «Προοπτικής για το Φαρμακείο του Αύριο» του Απόστολου Βαλτά, που μαζί με την «Εκσυγχρονιστική Παρέμβαση» έχει τέσσερις έδρες  με μεσολάβηση της Νέας Δημοκρατίας, που διά στόματος του Αντιπροέδρου του Κόμματος κ. Άδωνι Γεωργιάδη αμέσως μετά τις εκλογές είχε ξεκαθαρίσει ότι «προέχει η εκλογή Νεοδημοκράτη Προέδρου παρά τη διάσπαση» (σ.σ. Θεοδοσιάδη-Βαλτά).

Φαίνεται λοιπόν στην πράξη, ότι θα συμβεί αυτό που από την αρχή ήταν πιο πιθανό, παρά τα ανατρεπτικά σενάρια που είχαν ακουστεί για συμφωνία του Απόστολου Βαλτά με τον επικεφαλής της «Αγωνιστικής Πρωτοβουλίας Φαρμακοποιών» κ. Ιωάννη Μακρυγιάννη που πήρε τρεις έδρες και με τη συμμετοχή του κ. Ιωάννη Δαγρέ («Νέος Δρόμος») και του Ηλία Χαλιγιάννη («Ανεξάρτητη Φαρμακευτική Συμμαχία»).

Αυτό που ακούγεται ότι συμφωνήθηκε, είναι τα δύο πρώτα χρόνια την προεδρία του Συλλόγου να αναλάβει ο κ. Κυριάκος Θεοδοσιάδης και τον τρίτο χρόνο πρόεδρος να είναι ο κ. Απόστολος Βαλτάς.

Στη θέση του Γ. Γραμματέα θα τοποθετηθεί ο κ. Σεραφείμ Ζήκας, ενώ εκτός προεδρείου θα μείνουν οι κ.κ. Ιωάννης Μακρυγιάννης και Ιωάννης Δαγρές.

Το DailyPharmaNews επικοινώνησε με τον εκπρόσωπο της Ανεξάρτητης Φαρμακευτικής Συμμαχίας στο νέο Δ.Σ. και μέλος του ΠΦΣ, κ. Ηλία Χαλιγιάννη και του ζήτησε να πει τη γνώμη του για τη μέχρι στιγμής διαδικασία λίγο πριν ξεκινήσει η δεύτερη απόπειρα για τη συγκρότηση του Δ.Σ σε σώμα.

Έχοντας στο μυαλό του την πρώτη άκαρπη προσπάθεια ο κ. Χαλιγιάννης, αναφέρθηκε στις δυσκολίες που εμπόδισαν να υπάρξει προεδρείο, μίλησε για αναγκαίες παραχωρήσεις προκειμένου να υπάρξει ένας συμβιβασμός, τον οποίο ωστόσο η παράταξη που εκπροσωπεί και η οποία διοίκησε τον ΠΦΣ τα τρία τελευταία χρόνια δεν δέχεται. Έθεσε επίσης ένα χρήσιμο –ιδιαίτερα εάν οι εξελίξεις σήμερα είναι αυτές που προαναφέρθηκαν- προβληματισμό για το πώς θα μπορούσαν οι υποστηριζόμενοι από τη Νέα Δημοκρατία συνδικαλιστές να προσφέρουν, τώρα που «καίει το πράγμα», τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες τους για τον κλάδο εξασφαλίζοντας ένα μίνιμουμ δεσμεύσεων από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης σε περίπτωση που έρθει στην κυβέρνηση. 

«Το γεγονός ότι η διαδικασία για τη συγκρότηση σε Σώμα αντιμετωπίζει δυσκολίες μετά και την πρώτη συνεδρίαση του ΔΣ του ΠΦΣ, οφείλεται αφενός στο αποτέλεσμα της πολυδιάσπασης του εκλεκτορικού σώματος των φαρμακοποιών και αφετέρου στο διαγκωνισμό των υποψηφίων για την Προεδρεία του Συμβουλίου, η οποία για να επιτευχθεί, αναπόφευκτα επιβάλει συμφωνία με υποχωρήσεις και παραχωρήσεις. Φυσικά η παράταξη μας, προερχόμενη από μία - κάθε άλλο παρά αποτυχημένη - περίοδο Διοίκησης και έχοντας ξεκάθαρο συνδικαλιστικό προσανατολισμό, δε θα επιθυμούσε σε καμία περίπτωση να συρθεί σε τέτοιου είδους ανταλλάγματα για τη σύνθεση ενός Προεδρείου, που θα την εγκλωβίσουν πίσω από αποφάσεις που θα λαμβάνονται με άλλου είδους κριτήρια και όχι αμιγώς συνδικαλιστικά.

            Ωστόσο, αυτό το οποίο προσωπικά μου προκαλεί εντύπωση, δεν είναι τόσο η επιθυμία της ΝΔ - η οποία εκφράστηκε δια στόματος Άδωνι Γεωργιάδη -να χρήσει Νεοδημοκράτη Πρόεδρο στον κλάδο των φαρμακοποιών, αλλά η παγερά αδιάφορη στάση να γνωστοποιήσει και να ανακοινώσει έστω τις όποιες επικαιροποιημένες θέσεις ή δεσμεύσεις της απέναντι στον κλάδο, που η ίδια κατακρεούργησε θεσμικά και οικονομικά με τις πολιτικές που εφαρμόσθηκαν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής της. Μπορεί βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ να γέμισε τον κλάδο με υποσχέσεις οι οποίες δεν υλοποιήθηκαν ποτέ, από την άλλη όμως το “η σιωπή μου προς απάντησή σου” από πλευράς ΝΔ, προκαλεί μόνο ανησυχία για το μέλλον του ελληνικού φαρμακείου».

Ο κ. Χαλιγιάννης αναφερόμενος στις γενικότερες εξελίξεις τόνισε την ανάγκη η ανάπτυξη να συνδεθεί με το πραγματικό κοινωνικό κράτος και τη φαρμακευτική περίθαλψη. «Παρά τους πανηγυρισμούς περί αναπτυξιακής πορείας που φέρνει η έκδοση ομολόγων για την ελληνική οικονομία, κάτι τέτοιο δε μεταφράζεται σε πραγματικό γεγονός αν το κοινωνικό κράτος δεν είναι αρωγός του Έλληνα ασθενή. Δεδομένου ότι η υγεία παράγει αξία και κοινωνική ευημερία, γίνεται ξεκάθαρο ότι ανάπτυξη χωρίς μείωση του κόστους της φαρμακευτικής περίθαλψης δεν υφίσταται. Η αντίληψη ότι η υγεία αντιμετωπίζεται ως δαπάνη που βαρύνει μέχρι σήμερα την ανάπτυξη και θα πρέπει να μειωθεί στο ελάχιστο, επιβάλλεται να εκλείψει.

            Δυστυχώς το κόστος συμμετοχής για την απόκτηση της μηνιαίας φαρμακευτικής αγωγής βρίσκεται σε απαγορευτικά επίπεδα για τον συνταξιούχο και όχι μόνο, με αποτέλεσμα αυτή να λαμβάνεται κατ’ επιλογήν λόγω της φτώχειας που μαστίζει την ελληνική κοινωνία. Η φτηνή τιμή του φαρμάκου στην Ελλάδα δεν μεταφράζεται σε χαμηλό κόστος απόκτησής του. Δεν είναι μόνο θλιβερό αλλά και προκλητικό το φαινόμενο του να αναγράφεται 0% συμμετοχή στις συνταγές και οι ασθενείς να καταβάλλουν το οποιοδήποτε ποσό επειδή έχει εφευρεθεί και παγιωθεί η ασφαλιστική τιμή που αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ το φάρμακο, μετακυλύοντας έτσι ένα μεγάλο κόστος του στον ασθενή τα τελευταία 7 χρόνια. Η αύξηση –αν όχι κατάργηση– της ασφαλιστικής τιμής και κατά συνέπεια η μείωση του κόστους της συμμετοχής για τον ασθενή είναι μονόδρομος, αν πιστέψουμε ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης μπορούν να αποκτήσουν πειστική και ρεαλιστική διάσταση. Άλλωστε μία χώρα η οποία παράγει, είναι μία χώρα που επενδύει στην υγεία. Και μία χώρα που επενδύει στην υγεία, ασκεί αποδεδειγμένα θετική επίδραση τόσο στις επενδύσεις όσο και στα κεφαλαιακά της αποθέματα».