Γράφει η Πόπη Γεωργίου

«Για την Ελλάδα, παρά τις μεγάλες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει στον τομέα της δημόσιας υγείας το θέμα της αντιμικροβιακής αντοχής αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα. Η εφαρμογή της πολιτικής που έχει διαμορφωθεί σε εθνικό επίπεδο απαιτεί ριζικές αλλαγές και χρόνο. Παρόλα αυτά, αποτελεί σημαντική καινοτομία για το σύστημα υγείας, η προώθηση της ανάπτυξης και η  βελτίωση του, με την αναθεώρηση παλαιών δομών και αξιών.

           Η αντιμετώπιση της αντιμικροβιακής αντοχής δεν είναι απλή υπόθεση. Απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση όχι μόνο σε νομοθετικό αλλά και σε κλινικό επίπεδο με την κατάλληλη υποστήριξη του συστήματος υγείας και των θεσμικών του οργάνων. Απαιτεί ισχυρή πολιτική δέσμευση με συνεχή παρακολούθηση και αξιολόγηση, παροχή και εξασφάλιση των απαραίτητων πόρων και ανάπτυξη της διεθνούς συνεργασίας, διότι η αντιμικροβιακή αντοχή δεν γνωρίζει όρια».

Πρόκειται για ένα μικρό απόσπασμα από την χθεσινή ομιλία του γενικού γραμματέα Δημοσίας Υγείας Γιάννη Μπασκόζου, την οποίαν απηύθυνε κατά τη διάρκεια της 67^ης Συνόδου του ευρωπαϊκού τμήματος του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), η οποία πραγματοποιήθηκε στη Βουδαπέστη.

Όπως καταλαβαίνετε πολύ εύκολα, η ομιλία του Γιάννη Μπασκόζου κινήθηκε σε θεωρητικό επίπεδο και η προσπάθειά της ήταν να εξωραΐσει κατά το δυνατόν την σημερινή κατάσταση, η οποία σοβεί στη χώρα μας, όσον αφορά την μικροβιακή αντοχή.

Και λέμε «κατά το δυνατόν», γιατί ναι μεν ο Γιάννης Μπασκόζος απέφυγε χαρακτηριστικά και συστηματικά να αναφέρει συγκεκριμένα ποσοτικά στοιχεία σχετικά με τη μικροβιακή αντοχή στη χώρα μας, αλλά όλοι οι μετέχοντες στην 67^η Σύνοδο του ευρωπαϊκού τμήματος του ΠΟΥ έχουν, σίγουρα, ακούσει, έστω για μία φορά στη ζωή τους το δεδομένο, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι η πρωταθλήτρια χώρα της Ε.Ε. στην ανάπτυξη ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων, γεγονός το οποίο οφείλεται, κυρίως, στη δραματική κατάχρηση των αντιβιοτικών.

Η ομιλία του Γιάννη Μπασκόζου ήταν όπως έπρεπε να είναι, απευθυνόμενη σε ένα διεθνές ακροατήριο ειδικών, αλλά θα θέλαμε πολύ ο Έλληνας γενικός γραμματέας Δημοσίας Υγείας να μας έδινε επίσης, έστω σε μία άλλη ευκαιρία, τα συγκεκριμένα ποσοτικά στοιχεία για τον επιπολασμό της φυματίωσης και της πολυανθεκτικής φυματίωσης στη χώρα μας, προκειμένου να καταλήξουμε εμείς στο ενδεχόμενο συμπέρασμα ότι ο επιπολασμός αυτός δεν διαφέρει από εκείνον ο οποίος σημειώνεται στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.

Για τον ως άνω τελευταίο ισχυρισμό του Γιάννη Μπασκόζου διατηρούμε – επιτρέψτε μας – ισχυρές επιφυλάξεις, καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι υγειονομικές αρχές και οι υγειονομικές υπηρεσίες της Ελλάδας δυσκολεύονται έως εμποδίζονται στην προσέγγισή τους στις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού της χώρας μας, ιδιαιτέρως στις ομάδες των προσφύγων και των μεταναστών…

Καλά έκανε ο Γιάννης Μπασκόζος και εξωράισε αρκούντως τα πράγματα, λοιπόν, αλλά δεν είναι για να καθησυχάζουμε τους εαυτούς μας, καθώς άλλες οι ανάγκες μιας ομιλίας προς διεθνές ακροατήριο και άλλες οι ανάγκες και οι προτεραιότητες μιας υπεύθυνης πολιτικής δημόσιας υγείας για τη χώρα μας.