Από τη Ρούλα Σκουρογιάννη

Με τη φράση «οικονομική δολοφονία» χαρακτηρίζουν οι ερευνητές τη λιτότητα που επιβλήθηκε στη Βρετανία από το 2010 και οδήγησε σε δραματική αύξηση θανάτων, ένα «χάσμα ηθικής», όπως λένε οι επιστήμονες.

 Πιο συγκεκριμένα, μια νέα μελέτη διαπιστώνει ότι τα μέτρα λιτότητας που θεσπίστηκαν από το 2010 συνδέονται με 120.000 θανάτους σε όλη τη Βρετανία. Η έρευνα κατέδειξε κυρίως την πτώση της χρηματοδότησης στην κοινωνική μέριμνα και τη μείωση του αριθμού των νοσοκόμων ως πιθανή αιτία.

 Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Cambridge και του University College London (UCL) κατέληξαν στα συμπεράσματά τους από τη μελέτη των δεδομένων για την Υγεία τα οποία μελέτησαν σε σύγκριση με τα στοιχεία για τις περικοπές των δαπανών για την Υγεία και την κοινωνική φροντίδα, από το 2001 έως το 2014. Παρατηρήθηκε ότι, μεταξύ 2001 και 2010, οι θάνατοι στην Αγγλία μειώθηκαν κατά μέσο όρο κατά 0,77% ετησίως και στη συνέχεια αυξήθηκαν κατά 0,87% μεταξύ 2011 και 2014.

 Η τελευταία περίοδος συσχετίζεται με μείωση των δαπανών κοινωνικής μέριμνας κατά 1,19% ετησίως και με μείωση του αριθμού προσλήψεων των νοσοκόμων. Από το 2001 έως το 2010, ο αριθμός προσλήψεων των νοσοκόμων αυξάνονταν κατά 1,61% κάθε χρόνο, αλλά από το 2011 έως το 2014 η αύξηση αυτή άγγιξε μόλις το 0,07%.

 Διαπιστώθηκε ότι μεταξύ των ετών 2011 και 2014, ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός θανάτων, σε αντίθεση με την τάση της προηγούμενης περιόδου, έφτασε τα 45.368 άτομα. Οι θάνατοι αφορούσαν κυρίως ηλικιωμένους ανθρώπους άνω των 60 ετών οι οποίοι ήταν οι κύριοι υπεύθυνοι για τη φροντίδα των νοικοκυριών τους, στοιχείο που οδήγησε στη συσχέτιση ανάμεσα στις περικοπές της χρηματοδότησης της κοινωνικής πρόνοιας και την αύξηση των αναμενόμενων θανάτων.

 Με βάση τα ευρήματα του 2011 έως το 2014, οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι 152.141 άνθρωποι θα μπορούσαν να πεθάνουν μεταξύ του 2015 και του 2020 (προφανώς με τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής μειωμένων δαπανών στην Υγεία και την κοινωνική πρόνοια).

 Για να αντιστραφεί αυτή η προοπτική και αυτή η τάση, η έκθεση ισχυρίστηκε ότι θα χρειαστούν επιπλέον 6,3 δισ. λίρες ετησίως, για να τερματιστεί αυτό το «χάσμα ηθικής».

Ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, ο καθηγητής Lawrence King της Ερευνητικής Μονάδας Εφαρμοσμένης Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, εκφράζει τη λύπη του για τις διαπιστώσεις, σε σχετική του δήλωση στο The Independent:

 «Είναι πλέον πολύ σαφές ότι η λιτότητα δεν προάγει την ανάπτυξη ούτε μειώνει τα ελλείμματα. Είναι κακή οικονομία, αλλά βολική πολιτική στάση», δήλωσε. «Αυτή η μελέτη δείχνει ότι (η λιτότητα) αποτελεί επίσης καταστροφή για τη Δημόσια Υγεία. Δε θα ήταν υπερβολή να την ονομάσουμε οικονομική δολοφονία».

 Παρόλο που η μελέτη δεν αποδεικνύει άμεσα την αιτία και το αποτέλεσμα, κάτι που θα ήταν αδύνατο να μετρηθεί, ωστόσο καταδεικνύει ότι «οι περιορισμοί δαπανών, ιδίως οι δημόσιες δαπάνες για την κοινωνική μέριμνα, συνδέονται με μία σημαντική αύξηση θνησιμότητας», καταλήγει ο καθηγητής Lawrence King.

 Εκείνο που έχουμε να σχολιάσουμε είναι ότι η Βρετανία δεν είναι υπεύθυνη μόνο για τους δικούς της νεκρούς. Αν μία αντίστοιχη έρευνα διενεργηθεί στην Ελλάδα, με βάση τις οριζόντιες περικοπές στις δαπάνες για την περίθαλψη και το φάρμακο, που εφαρμόζονται κατά την ίδια χρονική περίοδο στη χώρα μας, και έχουν επιβληθεί από τους δανειστές μας –μεταξύ των οποίων και η Βρετανία– οι διαπιστώσεις θα ήταν πιθανότατα πολύ πιο οδυνηρές από αυτές της παραπάνω έρευνας και θα βάραιναν σαφώς εκτός από τις ανεπαρκείς ελληνικές κυβερνήσεις και τους ξένους θεσμικούς που με χαρά τους, εξετάζοντας τα δεδομένα μας, διαπιστώνουν «να αποδίδουν τα μέτρα»…