Στο Αναπτυξιακό Συνέδριο Ιονίων μίλησε ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός και έκανε εκτενή αναφορά στον "φτωχό" προϋπολογισμό του 2018 λέγοντας ωστόσο ότι πρόκειται για "εγγυημένη κάλυψη υγειονομικών αναγκών".

"Στον προϋπολογισμό του 2018 δεν έχουμε περικοπές στις δημόσιες δαπάνες υγείας. Αυτές εξακολουθούν εδώ και 2 χρόνια να είναι σταθεροποιημένες στο 5,1% του ΑΕΠ ( από 4,6% που ήταν το 2014 ) και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να επηρεαστεί η ήδη αναβαθμισμένη  λειτουργία του Δημόσιου Συστήματος Υγείας". Αυτό ανέφερε ο κ. Ξανθός και ένα είναι το σίγουρο: Πολλοί διαφωνούν μαζί του!

Διαβάστε την υπόλοιπη ομιλία του υπουργού Υγείας:

Το  όριο  αγορών, δηλαδή των λειτουργικών δαπανών, του ΕΣΥ παραμένει στα ίδια επίπεδα στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου( ΜΠΔΣ) 2015-2018.  Αυτό που μειώνεται είναι η κρατική χρηματοδότηση προς τα νοσοκομεία και τις ΥΠΕ, που όμως αντισταθμίζεται από την ισοδύναμη αύξηση της μεταβίβασης πόρων του ΕΟΠΥΥ προς το ΕΣΥ και από τα υψηλά ταμειακά διαθέσιμα των νοσοκομείων.

Αυτό που αφορά τους πολίτες και τους εργαζόμενους στο ΕΣΥ δεν είναι η ροή χρηματοδότησης και το ύψος των πληρωμών προς τους προμηθευτές , αλλά  το ύψος της δαπάνης που μπορεί να πραγματοποιηθεί, δηλαδή το κόστος των φαρμάκων, υλικών και υπηρεσιών που μπορούν  να «αγοράσουν»  οι δημόσιες δομές για να λειτουργήσουν εύρυθμα. Οι πολιτικές επιλογές για την Υγεία φαίνονται στα έξοδα , δηλαδή στις παροχές προς τους ασθενείς. Και τα έξοδα δεν μειώνονται.

Όσον αφορά τα έσοδα, αυτά δεν εξαντλούνται μόνο στις επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η κοινωνική ασφάλιση συνεισφέρει πολύ σημαντικά ποσά από το 2016 και μετά , ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα των νοσοκομείων είναι ιδιαίτερα αυξημένα και αναμένεται να ξεπεράσουν τα 400 εκ. ευρώ στο τέλος του 2017. Άρα ούτε ελλείμματα στα νοσοκομεία πρόκειται να  δημιουργηθούν .

Η ουσία του προβλήματος είναι το όντως  χαμηλό  όριο δαπανών του Συστήματος Υγείας , είτε αυτό αφορά τα νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας, είτε  τον ΕΟΠΥΥ και  τη φαρμακευτική δαπάνη. Οι κλειστοί προϋπολογισμοί που μας έχουν επιβληθεί από το Μνημόνιο δεν επαρκούν για να καλύψουν με πληρότητα τις αυξημένες υγειονομικές ανάγκες της κοινωνίας στην περίοδο της κρίσης.  Παρ’ όλα αυτά,  καταφέραμε να στηρίξουμε και να αναβαθμίσουμε λειτουργικά τις δημόσιες δομές , να προχωρήσουν προσλήψεις μόνιμου  και επικουρικού  προσωπικού, να ενισχυθούν οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων, να αναβαθμιστεί ο ιατροτεχνολογικός τους εξοπλισμός,  να αυξηθεί η δυνατότητα του ΕΣΥ να καλύπτει περισσότερες ανάγκες υγείας  των πολιτών .

Το πολιτικό σχέδιο  της καθολικής κάλυψης του πληθυσμού ,  της στήριξης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και της λειτουργικής αναβάθμισης των δομών του, μπορεί να υλοποιηθεί και με τον προϋπολογισμό του 2018 .

Όμως το μείζον πρόβλημα του Συστήματος Υγείας που είναι το χαμηλό όριο δημόσιων δαπανών (5,1% του ΑΕΠ όταν  ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 7,2% ), παραμένει. Άρα , όρος για να ανταποκριθεί το Δημόσιο Σύστημα Υγείας με επάρκεια στην αυξημένη ψυχοσωματική ευαλωτότητα και νοσηρότητα που προκαλεί η οικονομική κρίση και για να καλύψει αξιόπιστα τις σύγχρονες ανάγκες ολοκληρωμένης υγειονομικής και κοινωνικής φροντίδας  , είναι να υποχωρήσει σταδιακά η λιτότητα στην Υγεία και στο Κοινωνικό Κράτος .

Το πρόταγμα της μεταμνημονιακής περιόδου είναι η χωρίς εμπόδια  υλοποίηση του πολιτικού στόχου της ισότητας στην Υγεία και στην κοινωνική προστασία.