ΥΓΕΙΑ & ΕΥΕΞΙΑ

ΙΣΑ: Να παίρνουν οι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ γιατροί μια μικρή συμμετοχή από τους ασθενείς

ΙΣΑ: Να παίρνουν οι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ γιατροί μια μικρή συμμετοχή από τους ασθενείς

Το αυτονόητο έχει χάσει ποια την ουσία και την... ιδιότητά του. Είναι υπό αίρεση και υπό συζήτηση και πρέπει οι επαγγελματίες να το διεκδικούν.

 

 

Έτσι συμβαίνει και με τους ιδιώτες γιατρούς που είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ. Καλούνται να διεκδικήσουν το δικαίωμα να παίρνουν απευθείας οι ίδιοι μια μικρή συμμετοχή του ασθενούς, της τάξεως του 15%.

 

Στον άχαρο αυτό ρόλο μπήκε χθες και ο ΙΣΑ που διεκδικεί το δικαίωμα των συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΥΥ γιατρών να λαμβάνει από τον άμεσα ή έμμεσα ασφαλισμένο ασθενή του συμμετοχή ως 15%, αποστέλλοντας επιστολή στην διοίκηση του ΕΟΠΥΥ. Όπως αναφέρουν σε αυτήν, «σύμφωνα με την άποψη της νομικής μας υπηρεσίας, τόσο από τη γραμματική όσο και την τελολογική ερμηνεία του ισχύοντος κανονισμού παροχών του ΕΟΠΥΥ σε συνδυασμό με τους όρους των υφισταμένων συμβάσεων και τις διατάξεις του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας που επιβάλουν, και σε κάθε περίπτωση επιτρέπουν, στον γιατρό να χειρίζεται την ιατρική αμοιβή με βάση κριτήρια κοινωνικά πρόσφορα, συνάγεται το δικαίωμα αλλά όχι και η υποχρέωση των συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΥΥ γιατρών να λαμβάνουν συμμετοχή ίση με 15%, του παραπάνω ποσοστού οριζομένου, σε κάθε περίπτωση, ως το ανώτατο».

 

Και συνεχίζουν αναλύοντας το σκεπτικό της νομικής τους υπηρεσίας:

 

«Η ως άνω άποψή μας ερείδεται και συνάγεται σαφώς από τη διάταξη του άρθρου 8 του ισχύοντος ΕΚΠΥ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 19 παρ.2 και 3 του Ν. 3418/2005 (ΦΕΚ Α 287), οι οποίες είναι διατάξεις υπέρτερης τυπικής ισχύος και ρητώς ορίζουν ότι:

  1. Ο ιατρός μπορεί να παρέχει τις υπηρεσίες του χωρίς αμοιβή ή με μειωμένη αμοιβή σε ειδικές κατηγορίες ασθενών, με βάση κριτήρια, που είναι κοινωνικώς πρόσφορα, παραδεκτά και σύμφωνα με το βαθύτερο ανθρωπιστικό χαρακτήρα του ιατρικού επαγγέλματος.
  2. Ο ιατρός παρέχει τις υπηρεσίες του χωρίς αμοιβή στους συναδέλφους του και στους συγγενείς προς τους οποίους αυτοί έχουν νόμιμη υποχρέωση, καθώς και στους φοιτητές της ιατρικής.»

Επειδή πολλά είναι τα σχετικά με το ζήτημα αυτό ερωτήματα των ιατρών μελών μας, και προκειμένου έγκυρα να τα ενημερώσουμε, θα παρακαλούσαμε να έχουμε, άμεσα, κατά το δυνατόν, την άποψή σας επί του ανωτέρω θέματος».

 

Τώρα, κατά πόσο θα εισακουστούν ή θα θεωρηθούν ορθά τα νομικά τους επιχειρήματα είναι μια άλλη ιστορία αλλά πάντως οι γιατροί κάνουν μια προσπάθεια μέσω του μεγαλύτερου ιατρικού συλλόγου της χώρας να ζητήσουν αυτά που θεωρούν ότι δικαιούνται ως ιδιώτες.

 

 

Μ.Τ.