Κ. Θεοδοσιάδης στη Βουλή: Η διείσδυση των γενοσήμων δεν μπορεί να γίνει με στρατιωτικά μέτρα

Από το Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Κανένα χαράτσι δεν μπορεί να γίνει δεκτό ούτε μικρό ούτε μεγαλύτερο είναι η θέση του προέδρου του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Κυριάκου Θεοδοσιάδη απέναντι στα όσα ανέφερε ο υπουργός Υγείας  κ. Ανδρέας Ξανθός μιλώντας στη Βουλή για το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022 (Σχετικό άρθρο: Απάντηση Ξανθού…)

Μιλώντας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής , στην συζήτηση  για το Σχέδιο νόμου που περιλαμβάνει τις διατάξεις που αφορούν την επιβάρυνση του 0,8% για τα φαρμακεία ο κ. Θεοδοσιάδης κατέθεσε την πρόταση να διεξαχθεί μια οργανωμένη διαδικασία ενημέρωσης του κοινού σε συνεργασία με έγκυρα επιστημονικά χείλη που να ξεκαθαρίζουν τι είναι γενόσημο, πρωτότυπο, off patent και on patent φάρμακο.

Η διείσδυση των γενοσήμων "δεν μπορεί να γίνει με στρατιωτικά μέτρα και με φορολόγηση επί της ήδη υπάρχουσας φορολογίας" είπε χαρακτηριστικά, ενώ δεν δίστασε  να αναφερθεί στην επιμονή του επικεφαλής κ. Καρόνε για το συγκεκριμένο θέμα.

Αναλυτικά ο κ. Θεοδοσιάδης παίρνοντας το λόγο ανέφερε από το βήμα της Βουλής τα εξής:

«Αναφέρομαι στο άρθρο 26 του συζητουμένου νομοσχεδίου δια του οποίου επιβάλλεται μία φορολογικού τύπου επιβάρυνση της τάξεως του 0,8% επί της λιανικής τιμής του φαρμάκου που χορηγεί ο φαρμακοποιός σε ασφαλισμένο του ΕΟΠΥΥ, εάν αυτό το φάρμακο δεν είναι γενόσημο. Σκοπός της διάταξης αυτής είναι δια της φορολογικής επιβάρυνσης, δια της οικονομικής επιβάρυνσης να υποχρεωθεί, εντός ή εκτός εισαγωγικών,  ο φαρμακοποιός να χορηγήσει γενόσημο.

Αυτό υποδηλώνει ότι έχει αυτή τη δυνατότητα ή αυτήν την υποχρέωση να παρέμβει και να χορηγήσει γενόσημο. Όμως είναι έτσι; Όταν κύριοι βουλευτές ο γιατρός συνταγογραφεί και συνταγογραφεί το όνομα μιας δραστικής ουσίας καταρχήν υπάρχει το ενδεχόμενο η δραστική αυτή ουσία να μην έχει γενόσημα φάρμακα. Επομένως δεν υπάρχει δυνατότητα να προτιμηθεί γενόσημο έναντι μη γενόσημου. Δεύτερο σενάριο. Εάν υπάρχει γενόσημο φάρμακο αυτής της δραστικής ουσίας υπάρχει το ενδεχόμενο ο γιατρός –και δεν είναι απίθανο, είναι το πιο συνηθισμένο- επί της συνταγής στην ένδειξη «Οδηγίες» να έχει γράψει το εμπορικό όνομα ενός φαρμάκου το οποίο προτιμά να χορηγηθεί και το οποίο αποτελεί οιωνεί υποχρέωση να ακολουθηθεί από τον φαρμακοποιό. Πολλές φορές δε, μη θέλοντας να το γράψει επί της συνταγής ο γιατρός δίνει ένα χαρτάκι, ένα σημείωμα στον ασθενή και του λέει «πες στον φαρμακοποιό σου να σου δώσει αυτό το συγκεκριμένο που σου έχω γράψει και όχι όποιο αυτός θέλει. Επομένως πάλι περιορίζεται ή εξαφανίζεται το περιθώριο παρέμβασης του φαρμακοποιού. Υπάρχει και ένα ακόμη σενάριο όπου ο γιατρός κατά την αναγραφή στην ηλεκτρονική συνταγή «κλειδώνει», τεχνικά δηλαδή εμποδίζει τη χορήγηση οποιουδήποτε άλλου φαρμάκου εκτός αυτού το οποίο έχει «κλειδώσει». Και αυτό επιτρέπεται για το 15% της συνταγογράφησης που κάνει ένας γιατρός. Και στο τέλος, αφού παρακαμφθούν όλες αυτές οι παρεμβάσεις που εκ μέρους του θεράποντος γιατρού καθορίζονται και προσδιορίζονται έρχεται και ο ασφαλισμένος και λέει «ξέρετε, εγώ είμαι υπερτασικός, παίρνω για την πίεσή μου εδώ και δύο χρόνια αυτό το φάρμακο και δεν θέλω να μου το αλλάξετε κι ας είναι ακριβότερο. Δεν διακινδυνεύω να αλλάξω τη θεραπεία μου». Και πολλές φορές ξέρετε, και χωρίς να υπάρχει θεραπευτικό, φαρμακευτικό, ιατρικό δεδομένο, και μόνο ψυχολογικά ένας ηλικιωμένος άνθρωπος επηρεάζεται και μόνο από την αλλαγή της συσκευασίας. Και παρεμβαίνει λοιπόν ο ασφαλισμένος  ο οποίος σε αυτήν την περίπτωση υπογράφει και μία υπεύθυνη δήλωση επί της συνταγής και λέει «ο φαρμακοποιός μου υπέδειξε να πάρω φθηνότερο γενόσημο αλλά εγώ προτιμώ ακριβότερο που δεν είναι γενόσημο. Και ενώ λοιπόν υπάρχουν όλα αυτά τα επίπεδα με  τα οποία παρακάμπτεται ο φαρμακοποιός στο να δώσει γενόσημο, έρχεται η προς ψήφιση διάταξη και λέει «εάν παρόλα αυτά κ. φαρμακοποιέ εσύ δεν δώσεις γενόσημο, εγώ σου βάζω και μία επιβάρυνση 0,8% επί της λιανικής τιμής διότι δεν κατάφερες να δώσεις. Κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να διευκρινίσω στο σημείο αυτό ότι καταρχήν σαν  κλάδος είμαστε υπέρ της χορήγησης γενοσήμων, είμαστε υπέρ της προώθησης γενοσήμων για λόγους που δεν είναι του παρόντος να εξηγήσω. Όμως έχω κουραστεί τα τελευταία 6-7 χρόνια να λέω στον εκάστοτε υπουργό Υγείας ότι οι ακολουθούμενες πολιτικές βίαιης εφαρμογής και προώθησης των γενοσήμων έχει τα τελείως αντίθετα αποτελέσματα. Ο ασθενής, ο γιατρός, ο φαρμακοποιός δεν είναι στρατιωτάκια που μπορούν να ακούν και να υπακούν και να υλοποιούν οποιαδήποτε εντολή δέχονται. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες και άλλα κριτήρια τα οποία πολλές φορές οδηγούν στο άλλο αποτέλεσμα. Πέρα από αυτό δε, στη συνείδηση του πολίτη, δυστυχώς για τον τόπο, ο όρος γενόσημο έχει ταυτιστεί με προϊόν β΄ ποιότητας, β’ κατηγορίας, ως υποδεέστερο για τα οποία το κράτος –λέει ο γράμματος πολίτης- τα προωθεί γιατί είναι φθηνότερα. Και δυστυχώς η πρακτική που ακολουθείται ενισχύει αυτήν την πεποίθηση που έχει δημιουργηθεί στη κοινωνία. Έχω κουραστεί επίσης να λέω ότι πρέπει αυτή η πολιτεία να σχεδιάσει μία οργανωμένη διαδικασία ενημέρωσης της κοινωνίας στην οποία ως κλάδος είμαστε στη διάθεση της κυβέρνησης ώστε με έγκυρα επιστημονικά χείλη να εξηγηθεί σε όλον τον κόσμο   τι είναι γενόσημο, τι είναι πρωτότυπο, τι είναι off patent, τι είναι on patent φάρμακο ώστε να απομυθοποιηθούν κάποιοι όροι και ο κάθε πολίτης συνειδητά να επιλέγει off patent ή on patent ή γενόσημο ή οτιδήποτε τέλος πάντων θέλει αλλά συνειδητά. Όχι με στρατιωτικά μέτρα. Και εν πάσει περιπτώσει δεν είναι δυνατόν να επιβάλλεται φορολόγηση πάνω στη φορολόγηση για μία διαδικασία στην οποία ο φορολογούμενος δεν έχει καμία υποχρέωση και καμία δυνατότητα να κένει κάτι διαφορετικό. Θεωρούμε ότι είναι σε μία λάθος κατεύθυνση αυτή η ιστορία της επιβολής αυτού του τέλους του 0,8%. Θα συνεισφέρει βέβαια στα Ταμεία του κράτους 5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως εάν μείνει το 0,8% σταθερό –διότι δίνεται εξουσιοδότηση στον υπουργό Υγείας κάθε χρόνο να αναπροσαρμόζει αυτόν τον συντελεστή και η εμπειρία μας και η εμπειρία σας από την ελληνική κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια είναι οδυνηρά ως προς τα ποσοστά και τα ύψη φορολόγησης τα οποία μόνο αυξάνονται και δεν έχουμε δει ποτέ να μειώνονται. Για τους λόγους αυτούς κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι ζητώ την απόσυρση του άρθρου αυτού διότι και σε λάθος κατεύθυνση είναι και φορολογούνται άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν κανένα λόγο να υποστούν αυτή την φορολόγηση, πέρα από θέματα ανταγωνισμού και συνταγματικότητας και τέτοια πράγματα τα οποία δεν είμαι σε θέση να υποστηρίξω. Όμως είναι κρίμα δι’ αυτού του τρόπου να χαθεί άλλος ένας χρόνος και να διαπιστώσουμε στο τέλος ότι η πρακτική που ακολουθείται είναι εσφαλμένη. Δυστυχώς ο επικεφαλής των τεχνικών κλιμακίων της τρόικας επί των φαρμάκων, ο κ. Καρόνε έχει τις εμμονές του οι οποίες επί εφτά χρόνια διαψεύδονται και αυτός συνεχίζει να έχει αυτές τις εμμονές και νομίζει ότι κάποια στιγμή θα δικαιωθεί αλλά δυστυχώς η πρακτική και το αποτέλεσμα μας δείχνουν τα τελείως αντίθετα. Είναι επομένως ώρα να σταματήσει αυτή η διαδικασία και να σταματήσει αυτή η διαδικασία η φορομπηχτική και να δούμε σε σωστή βάση –και η βάση που πρότεινα προηγουμένως είναι και μακροχρόνιας αποτελεσματικότητας και ουσιαστική και επιστημονικά ορθή και αποδεκτή από όλους τους υγειονομικούς».

Ήδη ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος έφτιαξε και θα αποστείλει μέσα στις επόμενες μέρες στους κατά τόπους φαρμακευτικούς συλλόγους μία αφίσα με σκοπό την ενημέρωση των πολιτών για το ζήτημα.

Στην αφίσα αυτή την οποία καλούνται οι φαρμακοποιοί να αναρτήσουν στις προθήκες των φαρμακείων κεντρικό μήνυμα είναι το «Τιμωρείται ο φαρμακοποιός!» επεξηγώντας ότι αυτό συμβαίνει «όταν εσύ ασφαλισμένε επιλέγεις το φάρμακό σου και όταν (ο φαρμακοποιός) εκτελεί τη συνταγή του γιατρού σου».

Καλεί δε τον πολίτη να υπερασπιστεί την υγεία του και να πει όχι στον παραλογισμό».

Πέρα από αυτό ο ΠΦΣ έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα προσφύγει στη δικαιοσύνη ζητώντας να ακυρωθούν οι βλαπτικές για τον κλάδο διατάξεις (Σχετικό άρθρο  - Πυρ και μανία …).