Ο σκοπός της μείωσης των χρεών προς τους παρόχους υγείας επετεύχθη κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο όπως προκύπτει από τις δηλώσεις που έκανε εχθές στους πολιτικούς συντάκτες.
Ο κ. Τζανακόπουλος δήλωσε ότι «ο ΕΟΠΥΥ αναμένεται να “υποδεχτεί” το 2018 με σχεδόν μηδενικά ληξιπρόθεσμα για πρώτη φορά από το 2012 οπότε ιδρύθηκε το υπερταμείο».
Ως δήλωση αυτή θα ήταν πραγματικά πολύ σημαντική, διότι θα σήμαινε ότι το σύστημα βαδίζει προς εξυγίανση, αν δεν εμπεριείχε μια πολύ σημαντική στρέβλωση παγκόσμιας πρωτοτυπίας που προκύπτει από την παρακάτω φράση του κυρίου Τζανακόπουλου ο οποίος τόνισε ότι «είναι υπό συζήτηση η προωθητική συμφωνία για τον συμψηφισμό χρεών του ΕΟΠΥΥ με αντίστοιχα χρέη των παρόχων προς αυτόν, για την περίοδο 2012-2015, ενώ το ίδιο συνέβη και για το πρόγραμμα συμψηφισμού που αφορά στην είσπραξη του clawback από το 2017 και μετά, με τρόπο θετικό τόσο για τον ΕΟΠΥΥ όσο και για τους παρόχους». Συνεχίζοντας ο κ. Τζανακόπουλος εξήγησε ότι η συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ της διοίκησης του Οργανισμού και των τεχνικών κλιμακίων των θεσμών πρόβλέπει ότι, η αποπληρωμή του clawback των παρόχων θα γίνεται με μηνιαίους συμψηφισμούς με τις αντίστοιχες οφειλές του ΕΟΠΥΥ ανά πάροχο!
Τα χρέη των παρόχων βεβαίως δημιουργήθηκαν από το rebate και το clawback που θέσπισε το υπουργείο σε αγαστή συνεργασία με τους «θεσμούς» διότι πως είναι δυνατόν να έχει χρέος προς κάποιον ο προμηθευτής του; Δηλαδή σου πουλάω και σου χρωστάω ταυτόχρονα! Επίσης πως είναι δυνατόν να έχει θετικό πρόσημο για κάποιον παρόχο υγείας το «κούρεμα των απαιτήσεων του» από πώληση εμπορευμάτων ή παροχή υπηρεσιών, κατά ποσοστό μεγαλύτερο του 50% και σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και του 75%;
Βεβαίως για αυτή τη στρέβλωση κάθε υγιούς εμπορικής πρακτικής δεν είναι υπεύθυνη μόνο η κυβέρνηση που εκπροσωπεί ο κ. Τζανακόπουλος, αλλά και οι προηγούμενες οι οποίες βρήκαν σε αυτή την πρακτική την εύκολη λύση «οικονομικής εξυγίανσης» του συστήματος υγείας.
Μόνο που από αυτή τη λύση οι απώλειες είναι πολύ μεγαλύτερες από τα κέρδη ειδικά για τον ελληνικό λαό, o οποίος πληρώνει με τη συμμετοχή τα φάρμακα ακριβότερα. Όσο δε περνάει ο καιρός με αυτή την στρεβλή εικονική πραγματικότητα της δήθεν εξυγίανσης, θα βρίσκει όλο και λιγότερα σκευάσματα διαθέσιμα για τη θεραπεία του, τόσο στα γενόσημα όσο και στα νέα πρωτότυπα.
Βεβαίως η στρέβλωση αυτή δεν έχει μόνο αυτό το αποτέλεσμα . Έχει ως αποτέλεσμα εκατοντάδες λουκέτα εταιρειών τόσο στη Φαρμακοβιομηχανία όσο και στους λοιπούς παρόχους υγείας, διαγνωστικά κέντρα, ιδιωτικές κλινικές κλπ. Και συνεπακόλουθα πολλές χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίας υψηλής ποιότητας.
Η πρακτική αυτή του κουρέματος των απαιτήσεων των παρόχων υγείας ήταν και είναι ιδιαίτερα αποδοτική για τις πολιτικές ηγεσίες του υπουργείου υγείας των τελευταίων ετών, οι οποίες μέσω αυτής κατόρθωσαν να μειώσουν τις συνεχώς διογκούμενες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους παρόχους αυτούς. Χρησιμοποίησαν επίσης και το επιχείρημα ότι παρ’ όλες τις μειώσεις τιμών και τα rebates clawback δεν έφυγε κανείς από την αγορά. Άρα σωστή είναι η πολιτική μας. Το δεν έφυγε βεβαίως δεν συμπεριλαμβάνει και το δεν έκλεισε λόγω αδυναμίας συνέχισης της λειτουργίας, αλλά αυτά είναι ψηλά γράμματα για μια πολιτική διελκυστίνδα κατά την οποία ο προηγούμενος σπρώχνει τη βόμβα παρακάτω για να την παραλάβει ο επόμενος, κάτι που βεβαίως συμβαίνει και με τη σημερινή πολιτική υγείας.
Καλό θα ήταν λοιπόν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να μην πανηγυρίζει για εξυγιάνσεις που μόνο εξυγιάνσεις δεν είναι, αφού είναι γνωστό ότι για παράδειγμα στο φάρμακο μόνο 2 στα 4 σκευάσματα πληρώνεται από τον ΕΟΠΥΥ, αφού 1 πληρώνει η φαρμακοβιομηχανία μέσω των clawback και των rebates και ένα οι ασθενείς με τη συμμετοχή τους.
Καλό θα ήταν με συναίνεση και σύμπνοια από όλους, κρατικούς φορείς και παρόχους υγείας να υπάρξει για μια φορά, πραγματική συνεργασία και ουσιαστική προσπάθεια για την πραγματική ανασύσταση και εξυγίανση του συστήματος υγείας. Αλλιώς θα συνεχιστεί αυτή η αδιέξοδη παρωδία εξυγίανσης με δραματικά αποτελέσματα στο μέλλον για την πραγματική υγεία των Ελλήνων.
