Οι μαθητές με μαθησιακές και κινητικές δυσκολίες κατά κανόνα, χρειάζονται υποστήριξη στο σχολικό πλαίσιο, αυτό σημαίνει ότι χρειάζονται τμήμα ένταξης, παράλληλη στήριξη και κατανόηση από τους εκπαιδευτικούς. Δυστυχώς, όμως, και στους τρεις αυτούς τομείς, το εκπαιδευτικό μας σύστημα υστερεί.
Τα τμήματα ένταξης βρίσκονται μόνο σε κάποια σχολεία και είναι υπό-στελεχωμένα, παράλληλη στήριξη παρέχεται, πλέον, για κάποιες ημέρες και κάποιες ώρες, και μάλιστα ταυτόχρονα σε 2 και 3 μαθητές, ενώ πολλοί εκπαιδευτικοί δεν έχουν την κατάλληλη εκπαίδευση, ώστε να κατανοήσουν και να ενσωματώσουν τους μαθητές μας. Επίσης, οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες (Δυσλεξία, Δυσαναγνωσία, Δυσορθογραφία κ.α) δυστυχώς, δεν δικαιούνται και δεν ωφελούνται από θεραπευτικά προγράμματα.
Τα παραπάνω ανέφερε, αποδίδοντας την εκπαιδευτική πραγματικότητα, ο πρόεδρος του 3ου Περιφερειακού Τμήματος του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργοθεραπευτών, Μιχάλης Καλιτσουνάκης, σε παρέμβασή του σε σχετική Ημερίδα στην Πάτρα, με θέμα: «Προκλήσεις στη Σχολική Ζωή-Εργοθεραπευτικές Προοπτικές», την Κυριακή 3 Νοεμβρίου.
Από τα κύρια θέματα που τέθηκαν, στην Ημερίδα ήταν η ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση και στις σχολικές δραστηριότητες των παιδιών με μαθησιακά και κινητικά προβλήματα.
Εργοθεραπευτές, εκπαιδευτικοί, σχολικοί σύμβουλοι, φυσικοθεραπευτές, γιατροί, επαγγελματίες υποστηρικτές τεχνολογίας, αναπτυξιολόγοι, παρουσίασαν διάφορες μεθόδους και προσεγγίσεις, αρκετές εκ των οποίων θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «out of the box», με κύριο αντικείμενο την ενίσχυση της σχολικής εμπειρίας των παιδιών, που έχουν μαθησιακά και κινητικά προβλήματα.
Ισχνή η παρουσία των εργοθεραπευτών στα σχολεία για τη διευκόλυνση μαθητών με μαθησιακά και κινητικά προβλήματα
Εκτός από τις εμφανείς και συγκεκριμένες ελλείψεις που υπάρχουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, όσον αφορά τα υπάρχοντα εργαλεία και τις στρατηγικές που αφορούν την ένταξη μαθητών με συγκεκριμένες δυσκολίες, που προαναφέρθηκαν, ο κ. Μ. Καλιτσουνάκης ανέδειξε τις λύσεις που μπορεί να προσφέρει η εργοθεραπεία σε αυτό τον τομέα σε συνεργασία με τις υπόλοιπες ειδικότητες που εμπλέκονται (παιδοψυχίατροι, λογοθεραπευτές κλπ), προκειμένου «να δώσουν εργαλεία και στρατηγικές για να ξεπεράσουν αυτές τις προκλήσεις και να αναπτύξουν τις δυνατότητές τους». Παράλληλα επισήμανε ότι:«Η συνεργασία μας με εκπαιδευτικούς και γονείς είναι κρίσιμη για τον περιορισμό των δυσκολιών των μαθητών μας, την ενσωμάτωση τους και την βελτίωση της λειτουργικότητας τους».
Απουσία συνεργασίας της Πολιτείας με τους εργοθεραπευτές για το σχεδιασμό δράσεων
Την πολύ μικρή παρουσία εργοθεραπευτών στα ελληνικά σχολείαεπεσήμανε και ο Γ.Γ. του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργοθεραπευτών, Παναγιώτης Μπούρος, ο οποίος είναι πρόεδρος του 1ου Περιφερειακού Τμήματος.
Ο κ. Μπούρος κατήγγειλε την Πολιτεία για το γεγονός ότι, στις σχετικές προκηρύξεις για την πρόσληψη εργοθεραπευτών στα σχολεία, ο προβλεπόμενος αριθμός δεν επαρκεί για να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες. Επίσης, αναφέρθηκε στην απουσία συνεργασίας του υπουργείου παιδείας με τον Πανελλήνιο Σύλλογο Εργοθεραπευτών για το σχεδιασμό των εργαλείων και των δράσεων που μπορούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συγκεκριμένοι μαθητές αλλά και οι συμμαθητές τους, που καλούνται να συνυπάρξουν με ισότιμους όρους. Τέλος, σημείωσε την απουσία συντονισμένης ενημέρωσης προς τους γονείς, με συνέπεια την άρνηση της αλήθειας για αυτό που συμβαίνει στο παιδί τους, αλλά και προς τους εκπαιδευτικούς, με συνέπεια να μην μπορούν να διαγνώσουν έγκαιρα το πρόβλημα ή να το χειριστούν.
Στην Ημερίδα, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν και να πάρουν μέρος σε μια πολύτιμη ανοιχτή συζήτηση με εργοθεραπευτές και άλλους επιστήμονες, όπου αναδείχθηκαν οι προκλήσεις της σχολικής ζωής, από την προσαρμογή στις απαιτήσεις του αναλυτικού προγράμματος έως την κοινωνικοποίηση και τη διαχείριση των αρνητικών συναισθημάτων.
