Η «επίγευση» που άφησε το 2018 είναι μάλλον πικρή για τη Φαρμακοβιομηχανία. Για άλλη μια χρονιά, η υπέρβαση της δαπάνης βαίνει ανεξέλεγκτα αυξανόμενη, όλη την αύξηση την επωμίζεται η φαρμακοβιομηχανία μέσω των υποχρεωτικών επιστροφών και εκπτώσεων, την ίδια στιγμή που οι αναμενόμενες μεταρρυθμίσεις καθυστερούν να υλοποιηθούν ή αυτές που εφαρμόζονται καθυστερούν να αποδώσουν….
Μας λέει ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ, Ολύμπιος Παπαδημητρίου:
Παρόλο που συμμετέχουμε ενεργά στην Επιτροπή Παρακολούθησης της Φαρμακευτικής Δαπάνης, θεωρούμε πως, σε αρκετές περιπτώσεις, η συμμετοχή μας λειτουργεί ως μέσο επικύρωσης κυβερνητικών αποφάσεων και πολιτικών, στις οποίες έχουμε εκφράσει έντονα τη διαφωνία μας ενώ άλλες φορές βλέπουμε να νομοθετούνται μέτρα που δεν έχουν καν συζητηθεί.
Με ιδιαίτερο προβληματισμό αναμένουμε την υλοποίηση των νέων προτάσεων φαρμακευτικής πολιτικής που μας ανακοινώθηκαν πρόσφατα., μετά από σχετική διαβούλευση είναι αλήθεια.. Οι προτάσεις αυτές δεν ενισχύουν τη βιωσιμότητα των εταιριών του κλάδου μας και δεν εξυπηρετούν τελικά και το συμφέρον των ασθενών. Συγκεκριμένα:
Θεσπίζεται η ανακατανομή του clawback με μια αλλαγή στον τρόπο υπολογισμού της ανάπτυξης από 90/10 σε 75/25.
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι όποιες εταιρίες καταφέρουν να αναπτυχθούν μέσα στην επόμενη χρονιά (έστω και πλασματικά λόγω συγχωνεύσεων ή αλλαγών σε συνεργασίες) θα συμμετέχουν σε ένα «πρόστιμο» της τάξης των €150 εκατ. – €200 εκατ. ευρώ, ανάλογα με την έκβαση του clawback. Η αντίστοιχη επιβάρυνση για το 2018 ήταν περίπου €60 εκατ.! Σε μια εποχή που η χώρα εξέρχεται από τα μνημόνια, σε μια περίοδο που η ανάπτυξη είναι το ζητούμενο για κάθε κλάδο της οικονομίας έρχεται ένα μέτρο που την τιμωρεί. Είναι προφανές επίσης ότι το μέτρο αυτό βάλλει έμμεσα κατά της εισόδου νέων προϊόντων στη χώρα, αφού κατά κανόνα οι εταιρείες που αναπτύσσονται είναι αυτές που εισάγουν νέες θεραπείες στην αγορά.
Παρόλο που το υπουργείο Υγείας προτίθεται να αυξήσει τον νοσοκομειακό προϋπολογισμό κατά 45 εκατ ευρώ, το 2019, το ποσό αυτό είναι ελάχιστο μπροστά στην πραγματική δαπάνη που απαιτείται, αφού τα clawback και rebates θα ξεπεράσουν τα €400 εκατ. ή το 43% της δαπάνης (Νοσοκομεία ΕΣΥ και 1Α ΕΟΠΥΥ. Θα πρέπει μάλιστα να ληφθεί υπόψη ότι δεν έγινε καμία διόρθωση στη δαπάνη αυτή το 2018, όπως γίνονταν τα τελευταία 2 χρόνια.
Οι παρεμβάσεις του υπουργείου στον τομέα της τιμολόγησης κινούνται στη σωστή κατεύθυνση, παρόλο που έχει επιλεγεί ο προσδιορισμός τιμών, βάσει του μέσου όρου των τιμών των δυο χαμηλότερων χωρών της Ευρωζώνης και όχι των τριών, όπως πρότεινε ο ΣΦΕΕ. Είναι σημαντικό πάντως να γίνουν διορθώσεις σε όσα φάρμακα η τιμή τους είναι κάτω από τη χαμηλότερη τιμή της Ευρώπης.
Βιωσιμότητα ή όχι
Οι παραπάνω προτάσεις δεν συμβάλλουν στη βιωσιμότητα των εταιρειών αφού δεν λαμβάνεται καμία ουσιαστική μέριμνα για την αναπροσαρμογή της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης σε ένα λογικό ύψος, το οποίο θα επαρκεί να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες της χώρας μας. Στην πραγματικότητα η φαρμακευτική δαπάνη έχει μειωθεί κατά 60% σε σχέση με το 2009 – όταν ο αριθμός των νοσηλευόμενων ασθενών έχει αυξηθεί κατά 31% ενώ η δημόσια κατά κεφαλή φαρμακευτική δαπάνη στη χώρα μας είναι 38% κάτω από το σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών. Σε απόλυτα νούμερα η φαρμακευτική δαπάνη στη χώρα μας βρίσκεται σήμερα στα 181 ευρώ, ενώ στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου είναι 242 ευρώ και στο σύνολο των ευρωπαϊκών χωρών είναι 292 ευρώ.
Δυστυχώς φαίνεται ότι η πολιτεία δεν πείθεται ότι η βιωσιμότητά του κλάδου συνδέεται με την ασφαλή πρόσβαση των ασθενών στα φάρμακα που χρειάζονται.
Για να επιβιώσει ο κλάδος και να μεγιστοποιηθεί η συμβολή του στην οικονομία, απαιτούνται μία σειρά από παρεμβάσεις εξομάλυνσης της σημερινής εικόνας και το κυριότερο απαιτείται κάποια σταθερότητα και προβλεψιμότητα.
Παρόλο που διαχρονικά υποβάλουμε προτάσεις που δεν έχουν εισακουστεί θεωρούμε ότι τα όρια έχουν ξεπεραστεί και πρέπει πλέον να ληφθούν μέτρα για να εξασφαλιστεί μαζί με τη βιωσιμότητα των φαρμακευτικών εταιριών και η πρόσβαση των ασθενών στα φάρμακά τους.
Για άλλη μια φορά ζητούμε, αυτή τη φορά επιτακτικά, να γίνει πρόβλεψη στο αμέσως επόμενο διάστημα για τα εξής:
- Κάλυψη των φαρμακευτικών αναγκών των ανασφαλίστων συμπολιτών μας από τα κονδύλια της πρόνοιας.
- Εύρεση επιπλέον/νέου κονδυλίου για την πρόληψη (εμβόλια), όπως γίνεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
- Θέσπιση ενός ανώτατου ορίου στο clawback με την εισαγωγή της συνυπευθυνότητας, αλλά και μείωση του clawback μέσω αφαίρεσης κονδυλίων από τις επενδύσεις για κλινική έρευνα ή από τις επενδύσεις που απαιτούνται για την προσαρμογή στον ευρωπαϊκό κανονισμό περί ψευδεπίγραφων φαρμάκων (coding & serialization).
Το μήνυμα είναι σαφές και απευθύνεται προς κάθε κατεύθυνση:
Τα χρήματα που αφαιρούνται από τις Φαρμακευτικές Επιχειρήσεις είναι χρήματα που αφαιρούνται από την πραγματική οικονομία εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και παράγουν μεγαλύτερα ελλείμματα από αυτά που καλούνται λογιστικά να καλύψουν.
Ας ελπίσουμε ότι το 2019 θα είναι η χρονιά που το μήνυμά μας θα εισακουστεί!
Μ.Τ.
