Όπως αναφέρουν από τον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης, “για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση ασκεί την περίφημη «κοινωνική πολιτική» της σε βάρος των ιδιωτών εργαστηριακών γιατρών αναγγέλλοντας, με την εφαρμογή του νέου ΕΚΠΥ, μηδενική ή μειωμένη συμμετοχή των ασφαλισμένων σε χρόνιες ασθένειες, χωρίς να προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού!”.
Με λίγα λόγια το κράτος μεταβιβάζει την υποχρέωση της δωρεάν παροχής υγείας στον ιδιώτη γιατρό αφού τον εξαναγκάζει να χρεωθεί και να πληρώσει ο ίδιος την πρόληψη και τη διάγνωση των παθήσεων του πληθυσμού.
Όπως επισημαίνουν, “το γεγονός αυτό ισοδυναμεί με εκτόξευση του clawback του 2019 στα ύψη και είναι πράξη καταλήστευσης των ελάχιστων πόρων αποζημίωσης του εργαστηριακού έργου, ο οποίος πληρώνει ήδη το παλαιό εκβιαστικό clawback ενώ οι τιμές αποζημίωσης των εργαστηριακών εξετάσεων έχουν ήδη μειωθεί κατά 43%.
Τονίζουμε ότι οι ελευθεροεπαγγελματίες εργαστηριακοί ιατροί είναι επιστήμονες που έχουν συνταγματικό δικαίωμα να ασκούν βιοποριστικό επάγγελμα στη χώρα μας”.
Όπως σχολιάζουν για το θέμα από την ΕΝΙ-ΕΟΠΥΥ, η πρόεδρος Άννα Μαστοράκου και ο γ.γ. Δημήτριος Οικονόμου, “ο νέος κανονισμός παροχών του ΕΟΠΥΥ βάσει του ΦΕΚ 4898/18 εισάγει ονομαστικά μεγαλύτερο φάσμα παροχών προς τους ασφαλισμένους με θέσπιση μηδενικών ή μειωμένων συμμετοχών σε χρόνιες παθήσεις, πράγμα που είναι άκρως επιθυμητό για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών των ασφαλισμένων.
Αυτό που είναι εντελώς απαράδεκτο είναι ότι δεν προβλέπεται κάλυψη της δαπάνης αυτής από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά αυτόματη χρέωση του «λογαριασμού» στους ιατρούς του εργαστηριακού τομέα, μέσω κουρέματος clawback.
Με τις χειρότερες τιμές αποζημίωσης της Ευρώπης και το μεγαλύτερο καταλογισμένο χρέος στους ιατρούς από τις ακάλυπτες επιταγές clawback του ΕΟΠΥΥ, ο διαγνωστικός τομέας καλείται πλέον να ασκεί πρόληψη και διάγνωση με «αστερόσκονη» και καθρεφτάκια.
Από την άλλη, μέσω του ΦΕΚ 3663/2018, τα νέα όρια συνταγογράφησης (πλαφόν) φαρμάκων ανά γιατρό, ιατρική ειδικότητα, περιφερειακή ενότητα (ΠΕ), ανά μήνα είναι ολοένα και χαμηλότερα, δεν καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των ασθενών τους οποίους εξυπηρετούν, με συνέπεια να καταντούν επαίτες συνταγογράφησης οι ασφαλισμένοι, αναζητώντας γιατρό που δεν έχει υπερβεί το όριό του! Η δε ταλαιπωρία του ασθενούς τείνει να μετατραπεί σε απελπισία όταν θα υποχρεωθεί να αναζητήσει συνταγογράφηση φαρμάκου υψηλού κόστους”.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ εδώ ΤΗΝ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΙΔΙΩΤΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΣΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ
