Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι, σχεδόν οι μισοί από τους ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με βαριά κατάθλιψη χαρακτηρίζονται ως «ανθεκτικοί στη θεραπεία», καθώς δεν ανταποκρίνονται σε πολλαπλές επιλογές αντικαταθλιπτικών.
Η μείζονα καταθλιπτική διαταραχή (MDD) είναι μια εξουθενωτική κατάσταση που έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής του ασθενή. Σύμφωνα με έρευνες, περίπου το 1/3 των ατόμων με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή θα εκδηλώσει ανθεκτική στη θεραπεία κατάθλιψη (TRD), η οποία αντιπροσωπεύει μια από τις πιο δύσκολες και παραμελημένες καταστάσεις στην ψυχιατρική.
Η ανθεκτική στη θεραπεία κατάθλιψη είναι μια μορφή κατάθλιψης που δεν βελτιώνεται μετά τη δοκιμή δυο διαφορετικών αντικαταθλιπτικών φαρμάκων και παρά την επαρκή δόση και διάρκεια της θεραπείας. Οι ασθενείς με ανθεκτική στη θεραπεία κατάθλιψη αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο και για άλλες ψυχιατρικές και παθολογικές διαταραχές όπως, χρόνιο άγχος, διαταραχές προσωπικότητας, αυτοτραυματισμός, καρδιακές παθήσεις.
Τα αντικαταθλιπτικά πρώτης γραμμής συχνά δεν είναι αποτελεσματικά
Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, επιχειρώντας να κατανοήσει καλύτερα τις παραμελημένες ανάγκες των ατόμων με ανθεκτική στη θεραπεία κατάθλιψη, προχώρησε σε μια μεγάλη μελέτη, βασισμένη στην ποσοτική ανάλυση ηλεκτρονικών αρχείων υγείας και στην ποιοτική ανάλυση συνεντεύξεων με κλινικούς ιατρούς και ασθενείς.
Οι ασθενείς με ανθεκτική στη θεραπεία κατάθλιψη, κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων έκαναν λόγο για μια διαρκή «αίσθηση απελπισίας» και μοιράστηκαν την απογοήτευσή τους, που πήγαζε από το γεγονός πως, παρά τις πολλαπλές επιλογές θεραπείας που είχαν δεχθεί, καμία δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι το 48% των ασθενών με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή που δεν βελτιωνόταν παρά τις θεραπείες, είχαν δοκιμάσει τουλάχιστον δύο αντικαταθλιπτικά και το 37% είχε δοκιμάσει τέσσερις ή περισσότερες διαφορετικές θεραπευτικές επιλογές.
Τα ποιοτικά ευρήματα αποκάλυψαν σοβαρή συναισθηματική δυσφορία και απογοήτευση με τις υπάρχουσες θεραπείες, καθώς και σημαντικά πρακτικά εμπόδια στην διαχείριση της κατάθλιψης και στην εξατομικευμένη και αποτελεσματική φροντίδα που έχουν ανάγκη οι ασθενείς.
«Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν πόσο διαδεδομένη είναι η ανθεκτική στη θεραπεία κατάθλιψη μεταξύ αυτών που διαγιγνώσκονται με κατάθλιψη. Με σχεδόν τους μισούς ασθενείς να μην ανταποκρίνονται σε πολλαπλές επιλογές φαρμάκων, χρειαζόμαστε καλύτερες επιλογές θεραπείας για να μπορούμε να υποστηρίξουμε ασθενείς για τους οποίους τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα πρώτης γραμμής δεν είναι καθόλου αποτελεσματικά. Επιπλέον, οι εμπειρίες ασθενών που συμμετείχαν σε αυτή τη μελέτη δείχνουν ότι απαιτείται, επειγόντως, μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και περισσότερες επιλογές για τη θεραπεία της κατάθλιψης, όταν διαπιστώνεται ότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα πρώτης γραμμής δεν λειτουργούν καλά» λέει ο Δρ. Kiranpreet Gill, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο υψηλός επιπολασμός και η πολυπλοκότητα της ανθεκτικής στη θεραπεία κατάθλιψης απαιτούν ολοκληρωμένες και εξατομικευμένες προσεγγίσεις που θα αντιμετωπίζουν τόσο τις κλινικές όσο και τις ψυχοκοινωνικές προκλήσεις.
Τα συστήματα υγείας και κοινωνικής φροντίδας πρέπει να αντιμετωπίζουν όχι μόνο τις ιατρικές αλλά και τις ψυχοκοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις που βιώνουν τα άτομα με ανθεκτική στη θεραπεία κατάθλιψη, διασφαλίζοντας ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας θα προσαρμόζονται στις εξελισσόμενες ανάγκες των ασθενών.
Η πρόσβαση σε εξειδικευμένες υπηρεσίες και οι καινοτόμες βιολογικές και ψυχολογικές θεραπείες είναι καίριας σημασίας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της πρόκλησης περίθαλψης που αντιμετωπίζουν τα άτομα με κατάθλιψη.
Πηγή: British Journal of Psychiatry
