Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Οι έφηβοι που αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως υπέρβαρους έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να διαπράξουν αυτοτραυματισμό και απόπειρα αυτοκτονίας σε σύγκριση με εκείνους που δεν το κάνουν, ανεξάρτητα από το αν το άτομο είναι αντικειμενικά υπέρβαρο, διαπιστώνει μια νέα μελέτη.
Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), η αυτοκτονία κατατάσσεται ως η τρίτη κύρια αιτία θανάτου μεταξύ των εφήβων ηλικίας 15–19 ετών στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσημα στοιχεία από την Εθνική Έρευνα Επικίνδυνης Συμπεριφοράς Νέων (YRBS) έδειξαν ότι το 2021, το 22% των εφήβων σκέφτηκε σοβαρά την απόπειρα αυτοκτονίας, το 18% έκανε σχέδιο αυτοκτονίας και το 10% έκανε απόπειρα αυτοκτονίας το προηγούμενο έτος.
Πρόσφατες μελέτες έχουν επεκτείνει την κατανόηση των παραγόντων κινδύνου αυτοκτονίας στους εφήβους, ανακαλύπτοντας μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ των διατροφικών συμπεριφορών και του αυτοκτονικού ιδεασμού. Στους εφήβους, υπέρβαρους και μη, τόσο η υπερεκτίμηση όσο και η υποεκτίμηση του σωματικού βάρους μπορούν να οδηγήσουν σε συμπτώματα κατάθλιψης καθώς και άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας.
Η διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος οδηγεί συχνά τους εφήβους σε χαμηλή αυτοεκτίμηση, εσωτερίκευση αρνητικών σκέψεων για το βάρος τους και αυτοκτονικό ιδεασμό. Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι μελετητές έχουν ζητήσει να ενσωματωθεί η αντιληπτή κατάσταση βάρους στην κατανόηση της σχέσης μεταξύ της κατάστασης αντικειμενικού βάρους και του αυτοκτονικού ιδεασμού μεταξύ των εφήβων, δεδομένου ότι η υποκειμενική αντίληψη του σωματικού βάρους μπορεί να έχει μεγαλύτερη επιρροή από την αντικειμενική μέτρηση του βάρους.
Η διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος έχει ισχυρή επίδραση στον αυτοκτονικό ιδεασμό
Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Άρλινγκτον θέλησε να διερευνήσει τη συνδυασμένη επίδραση του αντικειμενικού και του αντιλαμβανόμενου βάρους στον αυτοκτονικό ιδεασμό μεταξύ των εφήβων. Οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από περίπου 39.000 νεαρά άτομα ηλικίας 14 έως 18 ετών, που ελήφθησαν από την Έρευνα Κινδύνου για τη Συμπεριφορά των Νέων του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC). Στην μελέτη εξετάστηκαν επίσης παράγοντες όπως η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, η δυναμική της οικογένειας, οι ακαδημαϊκές πιέσεις και οι δυσμενείς εμπειρίες της παιδικής ηλικίας.
Τα συγκεντρωτικά δεδομένα από το 2015 έως το 2021 περιελάμβαναν τόσο δεδομένα που αναφέρθηκαν από τους ίδιους τους εφήβους όσο και πληροφορίες που ελήφθησαν από φροντιστές και σχολικά αρχεία. Αυτή η ολοκληρωμένη προσέγγιση επέτρεψε στους ερευνητές να προσδιορίσουν τη σχέση μεταξύ των αντιλήψεων για το βάρος και της αυξημένης πιθανότητας προβλημάτων ψυχικής υγείας.
«Αυτό που βρήκαμε ήταν ότι, η διαστρεβλωμένη εικόνα σώματος και η αντίληψη του υπερβολικού βάρους έχουν πολύ ισχυρότερη επίδραση στον αυτοκτονικό ιδεασμό από την αντικειμενική μέτρηση του βάρους», εξηγεί ο Δρ. Philip Baiden, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
«Ακόμη και μετά την προσαρμογή για τους καθιερωμένους παράγοντες κινδύνου αυτοκτονικού ιδεασμού, όπως τα αισθήματα απελπισίας, εκφοβισμού, διαδικτυακού εκφοβισμού, χρήσης ουσιών και δημογραφικών μεταβλητών, βρήκαμε μια σχέση μεταξύ του πώς αισθάνονται οι έφηβοι για το βάρος τους και αν σκέφτονται να αυτοτραυματιστούν. Διαπιστώσαμε επίσης ότι οι γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο από τους άντρες στο να έχουν την λανθασμένη αντίληψη ότι είναι υπέρβαροι», λέει η Δρ. Catherine LaBrenz συν-συγγραφέας της μελέτης.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, δεδομένου ότι ο αυτοκτονικός ιδεασμός είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες πρόβλεψης των απόπειρων αυτοκτονίας και του θανάτου από αυτοκτονία μεταξύ των εφήβων απαιτείται περαιτέρω έρευνα, ώστε να κατανοηθούν σε βάθος όλοι οι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον αυτοκτονικό ιδεασμό μεταξύ των εφήβων. Μια τέτοια κατανόηση θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό των εφήβων που ενδέχεται να κινδυνεύουν περισσότερο από μελλοντικές απόπειρες αυτοκτονίας και θάνατο από αυτοκτονία.
Πηγή: Psychiatry Research
