Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για την μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος αποκαλύπτει μια νέα μελέτη.
Η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (NAFLD) είναι μια από τις πιο διαδεδομένες χρόνιες ασθένειες του ήπατος, επηρεάζοντας περίπου το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αυτή η χρόνια ηπατική νόσος έχει γίνει μια σημαντική ανησυχία για την δημόσια υγεία, λόγω της αύξησης των ποσοστών παχυσαρκίας, διαβήτη, υπερλιπιδαιμίας και γήρανσης του πληθυσμού. Ωστόσο, ο ρόλος των ψυχοκοινωνικών παραγόντων στην υγεία του ήπατος και στον κίνδυνο για μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος παραμένει μέχρι σήμερα ασαφής.
Ο εντοπισμός νέων τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου και η αποσαφήνιση της παθογένειας της νόσου μπορεί να συμβάλει στη διαστρωμάτωση των ατόμων σε κίνδυνο, διευκολύνοντας έτσι τη στοχευμένη πρόληψη της σοβαρής αυτής νόσου, που είναι ο κύριος πρόδρομος της κίρρωσης του ήπατος και του ηπατοκυτταρικού καρκίνου.
Πως συνδέεται η μοναξιά με την υγεία του ήπατος
Προηγούμενες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι, η μοναξιά καιη κοινωνική απομόνωση συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο χρόνιων ασθενειών, όπως τακαρδιαγγειακά νοσήματα, ο διαβήτης τύπου 2 και το μεταβολικό σύνδρομο καθώς και με θνησιμότητα. Ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν είχε διευκρινιστεί εάν η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος.
Ερευνητική ομάδα από το Central South University και το Army Medical University στην Κίνα, σε συνεργασία με το Karolinska Institutet στη Σουηδία, ανέλυσε δεδομένα από περίπου 400.000 συμμετέχοντες στη UK Biobank, επιδιώκοντας να διερευνήσουν εάν η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση, δύο καθοριστικοί κοινωνικοί παράγοντες της υγείας, έχουν επίπτωσηστην υγεία του ήπατος και στον κίνδυνο για αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος.
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι, η μοναξιά αύξησε τον κίνδυνο εμφάνισης NAFLD κατά 22%, ενώ η κοινωνική απομόνωση αύξησε τον κίνδυνο κατά 13%, ανεξάρτητα από τους παραδοσιακούς παράγοντες κινδύνου όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης και οι συμπεριφορές στον τρόπο ζωής. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι συσχετισμοί αυτοί παρέμειναν και μετά την προσαρμογή για αμοιβαίες επιρροές μεταξύ μοναξιάς και κοινωνικής απομόνωσης, τονίζοντας τις ανεξάρτητες επιδράσεις τους.
Η ανάλυση διαμεσολάβησης της μελέτης αποκάλυψε ότι οι συμπεριφορές ανθυγιεινού τρόπου ζωής, η κατάθλιψη και οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις εξηγούν εν μέρει αυτές τις συσχετίσεις. Συγκεκριμένα, παράγοντες του τρόπου ζωής όπως η παχυσαρκία, το κάπνισμα και η ακανόνιστη σωματική δραστηριότητα αντιπροσώπευαν έως και το 30% του παρατηρούμενου κινδύνου που συνδέεται με τη μοναξιά, ενώ η κατάθλιψη συνέβαλε επιπλέον κατά 33%.
«Τα ευρήματα αυτά παρέχουν ισχυρές αποδείξεις ότι η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση δεν είναι μόνο ζητήματα ψυχικής υγείας αλλά και κρίσιμοι παράγοντες στην ανάπτυξη μεταβολικών ασθενειών όπως η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Οι παρεμβάσεις που στοχεύουν αυτούς τους κοινωνικούς καθοριστικούς παράγοντες, παράλληλα με την προώθηση πιο υγιεινών τρόπων ζωής, θα μπορούσαν να είναι μεταμορφωτικές για τη δημόσια υγεία», δήλωσε ο Δρ. Jiaqi Huang, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, καθώς η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος συνεχίζει να εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς, τα ευρήματα της μελέτης ρίχνουν νέο φως στον τρόπο με τον οποίο η ενθάρρυνση ισχυρότερων κοινωνικών συνδέσεων και η αντιμετώπιση της μοναξιάς θα μπορούσαν να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην πρόληψη της ηπατικής νόσου.
Οι ερευνητές τονίζουν την ανάγκη για περαιτέρω μελέτες σε διαφορετικούς πληθυσμούς και διαχρονικές ρυθμίσεις για την επιβεβαίωση και την επέκταση αυτών των ευρημάτων. Ζητούν επίσης ολοκληρωμένες στρατηγικές πρόληψης που αντιμετωπίζουν τόσο τις κοινωνικές όσο και τις βιολογικές διαστάσεις της υγείας, υπογραμμίζοντας τη σημασία της συμμετοχής της κοινότητας, της υποστήριξης της ψυχικής υγείας και των παρεμβάσεων στον τρόπο ζωής.
Πηγή: Health Data Science
