Ο Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας μιλά στο DailyPharmaNews ένα χρόνο μετά την κακοκαιρία Daniel
Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο
Συμπληρώνεται ένας χρόνος από το ξέσπασμα της μεγάλης κακοκαιρίας Daniel που πέρσι τέτοια εποχή είχε πλήξει τη Θεσσαλία.
To DailyPharmaNews επικοινώνησε με τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας κ. Αθανάσιο Κουτσούκη ζητώντας του να κάνει μία αναδρομή σε εκείνες τις δύσκολες μέρες και κυρίως να μιλήσει για το κατά πόσο πιστεύει ότι μετά από μία τέτοια εμπειρία που ενίσχυσε ακόμη περισσότερο τη γνώση μετά και από τη θεομηνία «Ιανός» του 2021 υπάρχει πλέον η δυνατότητα εάν συμβεί κάτι παρόμοιο στο μέλλον να αντιμετωπιστεί με πολύ πιο αποτελεσματικό τρόπο.
«Ήταν κάτι πρωτόγνωρο που δεν το περιμέναμε. Κι εκεί ακριβώς είναι το στοίχημα. Είτε είσαι σε κάποια θέση ευθύνης είτε είσαι ένας απλός πολίτης αλλά βέβαια πολύ περισσότερο στην πρώτη περίπτωση το πως θα μπορέσεις να σταθείς σε τέτοιες δύσκολες, αναπάντεχες και πρωτόγνωρες καταστάσεις. Όλο αυτό ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε αλλά προσπαθήσαμε να ανταπεξέλθουμε στις καταστροφές που προκάλεσε η θεομηνία με όλες μας τις δυνάμεις» ήταν μία πρώτη απάντηση του κ. Κουτσούκη για το πως θα μπορούσε να περιγράψει με δυο λόγια όλη αυτήν την κατάσταση που βίωσε.
Δεν είναι όμως δυνατό να σταθεί σε δύο τρία επίθετα, όσο δυνατά κι αν είναι αυτά. Χρειάζεται να γίνει πιο συγκεκριμένος. «Δεν μπορούσαμε να κινηθούμε καταρχήν. Είχαν πλημμυρίσει τα πάντα. Οι δρόμοι είχαν καλυφθεί από το νερό. Είχαμε αποκλειστεί από παντού. Ζώντας όλο αυτό είχαμε τεράστιο φόρτο ψυχολογικό γιατί κι εμείς κινδυνεύαμε και οι δικοί μας, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι και τα σπίτια μας και τα φαρμακεία μας, ανάλογα σε ποια περιοχή βρισκόμασταν και την ένταση με την οποία εκδηλωνόταν το φαινόμενο».
Το συναίσθημα σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί παρά να ήταν έντονο. Φόβος, ανασφάλεια αλλά και συγκίνηση. «Ήταν συγκινητικό το ότι ο κόσμος μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες έδειξε τρομερή αλληλεγγύη. Οι απλοί πολίτες ανταποκρίθηκαν θετικά και συνέδραμαν αυτούς που ήταν στην πιο δύσκολη θέση. Είδαμε να βοηθά ο ένας τον άλλο, να ανοίγουν την πόρτα του σπιτιού τους να φιλοξενήσουν ανθρώπους που το σπίτι τους υπέστη ζημιές, να τρέχουν να βοηθάνε να καθαρίσουν, να προσπαθούν να σταματήσουν τα νερά, άλλος με μηχανήματα άλλος με τα χέρια του. Είδαμε νέα παιδιά που πολλοί ασκούν κριτική στη νέα γενιά για το ότι δείχνει αδιαφορία σε ό,τι συμβαίνει γύρω της, να δείχνουν ένα πολύ ωραίο χαρακτήρα με τρομερή ενσυναίσθηση για τον συνάνθρωπό τους. Το έβλεπα σε διάφορες περιοχές που πήγαινα καθώς εμείς, ως φαρμακοποιοί, ως Φαρμακευτικός Σύλλογος Λάρισας είχαμε άλλο ρόλο, να βοηθήσουμε στη μεταφορά των φαρμάκων για τους ασθενείς κατά κύριο λόγο» αναφέρει ο κ. Κουτσούκης.
Η βοήθεια ωστόσο και των φαρμακοποιών δεν θα μπορούσε να περιοριστεί μόνο στο κομμάτι του φαρμάκου. «Βοηθήσαμε και στο να έχει ο κόσμος φαγητό και νερό, βοηθήσαμε φυσικά σε ό,τι έχει να κάνει με τη δημόσια υγεία με την πρόληψη μολύνσεων, με την προστασία από τα κουνούπια, με την παροχή εμβολίων, ορών κλπ. Πήγαμε σε πάρα πολλές περιοχές, σε όλη σχεδόν τη Θεσσαλία μπορώ να πω» συνεχίζει ο Πρόεδρος των φαρμακοποιών της Λάρισας που εξέφρασε την ικανοποίηση του για την κινητοποίηση των συναδέλφων του: «Όταν τους ζητήσαμε να βοηθήσουν, ανταποκρίθηκαν όπως ανταποκρίνονται σε κάθε τέτοια κατάσταση που χρειάζεται να υπάρχει αλληλεγγύη. Υπήρχαν άλλωστε και συνάδελφοι που αντιμετώπισαν προβλήματα, υπέστησαν σοβαρές ζημιές, έκλεισαν κάποια φαρμακεία για μεγάλο διάστημα. Πρέπει να πω εδώ ότι με εντυπωσίασε επίσης το γεγονός ότι πριν προλάβουμε να πούμε το οτιδήποτε πάρα πολλοί φαρμακευτικοί Σύλλογοι αλλά και μεμονωμένα συνάδελφοι από όλη τη χώρα έσπευσαν να μας στηρίξουν στέλνοντας απίστευτες ποσότητες φαρμάκων αλλά και ειδών πρώτης ανάγκης κατά κύριο λόγο».
Με την ευκαιρία ο κ. Κουτσούκης αναφέρεται σε κάτι που θεωρεί ξεχωριστό και δεν το είχε αναφέρει. «Η γνωστή μπάντα των Locomondo έψαξε να μας βρει ως Φαρμακευτικό Σύλλογο επειδή έβλεπε ότι κινούμαστε σε αυτόν τον τομέα να προσφέρουμε ό,τι μπορούμε στους συνανθρώπους μας και ήρθαν από την Αθήνα για να μας μεταφέρουν χρήματα μετρητά –καθώς δεν θα μπορούσαμε αλλιώς να τα δικαιολογήσουμε- που μάζεψαν από συναυλία –αρκετά χρήματα- προκειμένου να αγοραστούν είδη πρώτης ανάγκης για τους πλημμυροπαθείς και να τα μεταφέρουμε εμείς».
Το πιο μεγάλο πρόβλημα
Ο Πηνειός και τα ποτάμια της περιοχής δημιουργούσαν τεράστιο πρόβλημα στη μεταφορά φαρμάκων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης κι εάν πρέπει κάτι να μείνει από όλο αυτό είναι η μέριμνα να αποφευχθούν στο μέλλον τέτοια προβλήματα στο δίκτυο συγκοινωνιών και μεταφορών. O κ. Κουτσούκης θυμάται τι έζησε και καταλήγει σε μία πρόταση για μία πιθανή μελλοντική παρόμοια κατάσταση. «Είχαμε τεράστιο ζήτημα στη μεταφορά των φαρμάκων σε πολλές περιοχές. Κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε σε πολλές περιπτώσεις αυτό το πρόβλημα και δεν υπήρχε ένας αρμόδιος φορέας να ασχοληθεί με αυτό. Έπρεπε να βρούμε μία λύση εμείς. Ως Σύλλογος όμως τι δυνατότητες να έχουμε; Προσπαθούσαμε από κοινού με τις φαρμακευτικές αποθήκες που συνεργαζόμαστε να βρούμε μία λύση στο πρόβλημα της μεταφοράς φαρμάκων. Όταν όμως μιλάμε για μεταφορά φαρμάκων πρέπει να κατανοήσουμε ότι μιλάμε για ένα θέμα που αφορά και την κυβέρνηση και τις τοπικές αρχές. Δεν είχαν ενδιαφερθεί. Δεν μας κάλεσαν σε καμία σύσκεψη ώστε να δούμε τι θα κάνουμε. Τα φάρμακα όμως είναι ένα είδος πρώτης ανάγκης που θα έπρεπε να μπορεί να μεταφέρεται πάσει θυσία. Αυτό είναι ένα από τα βασικά προαπαιτούμενα στην αντιμετώπιση μίας τέτοιας κρίσης. Εφόσον υπάρχει αποκλεισμός κατοικιών, ανθρώπων αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα. Είναι τεράστιας σημασίας το πως μπορούν να μεταφερθούν φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης. Όταν δε είναι κάποιος αποκλεισμένος μέσα στα νερά, στη βρωμιά ή έχει χτυπήσει πρέπει να έχεις στο νου ότι μπορεί να χρειαστούν κι έκτακτα φάρμακα. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μία μεγάλη σε έκταση περιοχή. Η μεταφορά φαρμάκων είναι ένα ζήτημα της καθημερινότητας και πρέπει να υπάρχει η κατάλληλη μέριμνα για κάθε έκτακτη κατάσταση. Δεν μπορούμε να το αφήσουμε στην τύχη του. Το ίδιο βέβαια πρέπει να κάνουμε και με τη μεταφορά τραυματιών κι ασθενών. Με τα μάτια μου είδα νεφροπαθή που έκανε αιμοκάθαρση, μεγάλης ηλικίας να τον μεταφέρουν για να πάει σε νοσοκομείο μέσα σε «φαγάνα» μπουλντόζας. Τι εικόνα είναι αυτή. Κι αυτό συνέβη μετά από κάποιες μέρες, όχι την πρώτη μέρα της πλημμύρας». Υπήρξαν άνθρωποι που μεταφέρθηκαν με ελικόπτερα, Αυτός όμως, έστω ένας, γιατί να μεταφερθεί με μπουλντόζα ενώ μάλιστα είχε περάσει χρόνος από τότε που συνέβη το κακό; Και μιλάω για κάποιον που είδα με τα μάτια μου σε περιοχή μέσα στον αστικό ιστό της Λάρισας».
Το μεγάλο κέρδος
Όπως συμβαίνει σε δύσκολες καταστάσεις –κάτι που λέει ο λαός πως ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό- στις περισσότερες τουλάχιστον περιπτώσεις, έτσι κι εδώ, φαίνεται πως κάτι καλό βγήκε.
Ο κ. Κουτσούκης εκτιμά ότι «ένα μεγάλο κέρδος ήταν ότι η όλη αλληλεπίδραση που υπήρξε με φορείς που ασχολήθηκαν και ήταν στην πρώτη γραμμή στον αγώνα για να αντιμετωπιστεί αυτή η μεγάλη πλημμύρα ήταν ότι δημιουργήθηκαν επιτροπές κατοίκων στις πληγείσες περιοχές με τις οποίες επιτροπές ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Λάρισας έχει επικοινωνία. Ήμασταν από τους πρώτους που συμμετείχαμε σε μία ανοικτή σύσκεψη που παραμένει ενεργή –και προχτές μαζευτήκαμε πάλι και μιλήσαμε με τους πλημμυροπαθείς- και πλέον έχουμε μία πολύ καλή επαφή μαζί τους για να παρακολουθούμε από κοινού το τι συμβαίνει, πως προχωρούν τα έργα αποκατάστασης των ζημιών, τι ανάγκες υπάρχουν, τι πρέπει να γίνει και τι γίνεται από εδώ και πέρα. Άρα είμαστε σε ένα πολύ καλό επίπεδο επικοινωνίας και έχουμε σίγουρα μία πολύ καλύτερη γνώση των πραγμάτων όσον αφορά το κομμάτι της διαχείρισης τέτοιων καταστροφών. Σαφώς και δεν είμαστε ειδικοί στο πως μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα αλλά υπάρχει πλέον μία εμπειρία. Προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας π.χ. να παρέχουμε πρώτες βοήθειες. Για μένα όμως είναι σημαντικό να γνωρίσουμε πως έχουν τα πράγματα και να διεκδικούμε κι εμείς την επίλυση των θεμάτων που αφορούν τέτοιες καταστάσεις».
Για τον πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσει ο καθένας, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που ασκεί ότι αποτελεί μέλος μίας κοινωνίας. «Πρέπει ως φαρμακοποιοί να ενδιαφερόμαστε για το θέμα για παράδειγμα της διαχείρισης των υδάτων στη Θεσσαλία. Η περιοχή μας βασίζεται στην πρωτογενή παραγωγή, ο αγροτικός τομέας, η κτηνοτροφία κτλ. Εάν δεν καταφέρουμε αυτό να το κάνουμε να δουλεύει ομαλά δεν έχει νόημα. Όλα τα υπόλοιπα επαγγέλματα βοηθούν. Όλοι υπάρχουμε ακριβώς λόγω της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής της περιοχής. Ο λόγος που υπάρχουμε είναι αυτός. Δεν γίνεται λοιπόν να μην μας απασχολεί ως θέμα η διαχείριση των υδάτων η οποία βλέπουμε ότι δεν είναι σωστή. Ποιος θα διεκδικήσει να γίνουν κάποια πράγματα; Μέσα σε αυτούς που πρέπει να πιέσουν είναι και ο Φαρμακευτικός Σύλλογος. Έχουμε συζητήσει με άλλους φορείς ότι για θέματα σημαντικά που αποτελούν χρόνια αιτήματα των κατοίκων πρέπει να μπαίνουν στις διεκδικήσεις του κάθε κλάδου. Για παράδειγμα το πως θα προστατευθεί ο πρωτογενής τομέας στη Θεσσαλία. Πάνω σε αυτό πρέπει να εργαζόμαστε και να έχουμε άποψη και οι φαρμακοποιοί και οι γιατροί και οι δικηγόροι και οι λογιστές και οι πολιτικοί μηχανικοί και όλοι. Είναι ζήτημα ζωής για εμάς που ζούμε στη Θεσσαλία».
