Ο τραυλισμός είναι μια δυσλειτουργία στη ροή της ομιλίας, η οποία χαρακτηρίζεται κυρίως από επαναλήψεις φθόγγων, συλλαβών και λέξεων, από ατελείς φράσεις, από έντονο κόμπιασμα σε φθόγγους και από αφύσικη αυξομείωση της έντασης και του τόνου της φωνής.
Επίσης, άτομα που τραυλίζουν συχνά παρουσιάζουν και δευτερεύουσες μη λεκτικές συμπεριφορές όπως, αποφυγή βλεμματικής επαφής, επαναλαμβανόμενες ρυθμικές κινήσεις των άκρων, μορφασμοί, πίεση των χειλιών, κλείσιμο των ματιών κ.ά.
Τα πρώτα συμπτώματα του τραυλισμού ξεκινούν συνήθως κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του παιδιού και κυρίως στην ηλικία των 2 έως 5 ετών. Συναντάται κυρίως στα αγόρια σε σχέση με τα κορίτσια με αναλογία 4 προς 1. Συγκαταλέγεται στις διαταραχές της επικοινωνίας οι οποίες χαρακτηρίζονται από δυσκολίες στο λόγο ή την γλώσσα.
Αίτια
Ο τραυλισμός θεωρείται ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο και τα αίτιά του δεν είναι σαφή. Σύμφωνα με έρευνες, οι αιτιολογικοί παράγοντες μπορεί να είναι γενετικοί – κληρονομικοί, καθώς σε ποσοστό 40-60% υπάρχει οικογενειακό ιστορικό. Εκτιμάται ότι, ο τραυλισμός είναι 3 φορές συχνότερος σε οικογένειες με ανάλογο κληρονομικό ιστορικό.
Άλλοι παράμετροι που μπορεί να συμβάλλουν στην εκδήλωση του τραυλισμού είναι ο λόγος, η γλώσσα, η προσωπικότητα του παιδιού καθώς και ψυχολογικοί παράγοντες, όπως το έντονο άγχος ή κάποιο τραυματικό γεγονός..
Σε ένα μικρό ποσοστό ο τραυλισμός μπορεί να εμφανιστεί και σε ενήλικες, μετά ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση.
Συμπτώματα
Ο τραυλισμός εμφανίζει συνήθως τα εξής χαρακτηριστικά:
•Δυσκολία στην έναρξη μιας λέξης, φράσης ή πρότασης.
•Παράταση μιας λέξης ή ήχων μέσα σε μια λέξη.
•Επανάληψη ήχων, συλλαβών ή λέξεων.
•Σύντομη σιωπή για ορισμένες συλλαβές ή λέξεις ή παύσεις μέσα σε μια λέξη.
•Υπερβολική ένταση, σφίξιμο ή κίνηση του προσώπου ή του άνω μέρους του σώματος για την παραγωγή μιας λέξης.
•Άγχος για τη συζήτηση.
•Ανοιγοκλείσιμο ματιών.
•Τρέμουλο των χειλιών ή της γνάθου.
•Σφίξιμο της γροθιάς.
•Εκδήλωση αρνητικών συναισθημάτων όπως ντροπή, φόβος, ενοχές, αρνητική αντίληψη εαυτού.
Διάγνωση
Η διάγνωση θα στηριχθεί στη λήψη λεπτομερούς ιστορικού του παιδιού. Ο ειδικός, συνεκτιμώντας τις πληροφορίες που θα συλλέξει, θα αποφανθεί αν πρόκειται για μια φυσιολογική δυσρυθμία στο λόγο του παιδιού ή αν πρόκειται για τραυλισμό.
Οι ερωτήσεις που θα τεθούν στους γονείς κυρίως επικεντρώνονται: στην έναρξη και την εξέλιξη του τραυλισμού, στον τρόπο με τον οποίο ένα παιδί τραυλίζει, στο πότε γίνεται πιο έντονο το φαινόμενο, στο αν υπάρχει κληρονομικότητα, στο πως είναι η προσωπικότητα του παιδιού και ποια είναι η σχέση του με τα άλλα παιδιά.
Ο ειδικός θα ερευνήσει την ύπαρξη επιβαρυντικών περιβαλλοντικών παραγόντων. Η παρατήρηση της αλληλεπίδρασης γονέα – παιδιού, δίνει σημαντικές πληροφορίες για την ομιλία του παιδιού και των γονέων, για τη μεταξύ τους επικοινωνία και για τις αντιδράσεις των γονέων στις δυσρυθμίες του παιδιού. Η εξερεύνηση των συναισθημάτων του παιδιού είναι πολύ σημαντική για να διαπιστωθεί εάν το παιδί έχει αποκτήσει αρνητικά συναισθήματα.
Θεραπεία
Ο τραυλισμός απαιτεί ένα πολυπαραγοντικό μοντέλο θεραπευτικής παρέμβασης. Η θεραπευτική προσέγγιση είναι εξατομικευμένη και ανάλογη με την ηλικία του παιδιού και τη σοβαρότητα του τραυλισμού.
Η θεραπεία για τον τραυλισμό γίνεται από τον λογοθεραπευτή, μέσα από συνεδρίες και με την χρήση εξειδικευμένων μεθόδων.Η αργή ομιλία, η απαλή αρθρωτική επαφή, η αναπνευστική υποστήριξη και ο συγχρονισμός αναπνοής φώνησης είναι μερικές από τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται από τον λογοθεραπευτή.
Η θεραπεία του τραυλισμού είναι μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει από λίγους μήνες έως και αρκετά χρόνια, για αυτό το λόγο, αν οι γονείς διαπιστώσουν μια τέτοια δυσκολία, είναι αναγκαίο να απευθυνθούν άμεσα σε κάποιο ειδικό.
