ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Τελικά, κέρδισαν οι φαρμακοποιοί από τη θητεία Πλεύρη στο Υπουργείο Υγείας;

Τελικά, κέρδισαν οι φαρμακοποιοί από τη θητεία Πλεύρη στο Υπουργείο Υγείας;

Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

 

Η ευχαριστήρια επιστολή του Υπουργού Υγείας κ. Θάνου Πλεύρη προς τον πρόεδρο του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Απόστολο Βαλτά και δια μέσω αυτού προς όλους τους φαρμακοποιούς της χώρας(δες εδώ), φαίνεται ότι, λίγο πριν τις εθνικές εκλογές και ενόψει των εκλογών για την ανάδειξη της νέας διοίκησης του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, έγινε αντικείμενο συζήτησης αλλά και αφορμή αντιπαράθεσης από την πλευρά προέδρων σημαντικών φαρμακευτικών συλλόγων της χώρας για τα κριτήρια πάνω στα οποία στηρίχτηκε ο Υπουργός για την όποια συνεργασία είχε με τους εκπροσώπους των φαρμακοποιών όπως και για το εάν τελικά, πράγματι, οι παρεμβάσεις του Υπουργείου Υγείας ωφέλησαν τον κλάδο.

Ο κ. Κωνσταντίνος Λουράντος, πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής ο οποίος έχει ως μέλη περίπου το 1/3 του συνόλου των φαρμακείων της χώρας κατήγγειλε (δες εδώ) πως ο κ. Πλεύρης δεν λέει αλήθεια όταν αναφέρει στην επιστολή του ότι «είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ στενά και δημιουργικά με τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο και τους Φαρμακευτικούς Συλλόγους όλης της χώρας», κι αυτό γιατί σύμφωνα πάντα με τον κ. Λουράντο «με τον ΦΣΑ ουδέποτε συνεργάστηκε ούτε καν απάντησε σε ένα τουλάχιστον έγγραφο του».

Βεβαίως αυτή η σοβαρή καταγγελία θα έπρεπε να συνοδεύεται και από τις ίδιες τις επιστολές/έγγραφα που ο ΦΣΑ απέστειλε στον Υπουργό. Σε κάθε περίπτωση ακούγεται πράγματι παράξενο ο Υπουργός Υγείας να μιλά για στενή και δημιουργική συνεργασία και να μην έχει απαντήσει ούτε σ’ ένα έγγραφο του μεγαλύτερου τοπικού φαρμακευτικού συλλόγου της χώρας.

Αναμένοντας κάποια απάντηση για το εάν πράγματι συνέβη κάτι τέτοιο και με ποια λογική συνέβη, από μία ανάγνωση της ευχαριστήριας επιστολής ίσως θα μπορούσε κανείς να έχει μία απάντηση για το σκεπτικό του Υπουργού, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί με αυτό. Αναφέρει λοιπόν ο κ. Πλεύρης προς το τέλος της επιστολής του: «Όλα τα αιτήματά σας που υλοποιήθηκαν ήταν δίκαια και ο κλάδος σας τα διεκδίκησε αγωνιστικά και με τεκμηρίωση για αρκετά χρόνια». Η λέξη «τεκμηρίωση» την οποία έχει επικαλεστεί πολλές φορές σε δημόσιες τοποθετήσεις του ο Πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Απόστολος Βαλτάς μιλώντας για τις διεκδικήσεις του κλάδου, ίσως να έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός καλού κλίματος στις επαφές που είχε με το ανώτατο όργανο εκπροσώπησης των φαρμακοποιών.

Σε ό,τι αφορά την ουσία, το τι έγινε και το τι δεν έγινε, το τι προχώρησε και τι δεν προχώρησε από τα σημαντικά θέματα των φαρμακοποιών κατά τη διάρκεια της θητείας του κ. Πλεύρη στο Υπουργείο Υγείας, υπάρχει και πρέπει να ασκείται κριτική καθώς από την κριτική εντοπίζονται λάθη και αναδιαμορφώνεται ο τρόπος διεκδίκησης των αιτημάτων, ειδικά όταν αυτά τα αιτήματα θεωρεί κάποιος ότι είναι δίκαια και πρέπει να ικανοποιηθούν.

Όπως ήδη αναφέρθηκε στο σχετικό δημοσίευμα του DailyPharmaNews με θέμα την αποστολή της ευχαριστήριας επιστολής του Υπουργού Υγείας προς τον πρόεδρο του ΠΦΣ, η σειρά με την οποία ο κ. Πλεύρης παρέθεσε κάποια από τα θεσμικά αιτήματα των φαρμακοποιών που επί σειρά ετών δεν είχαν αντιμετωπιστεί, έδειξε ότι καταλαβαίνει απόλυτα τη σημασία τους για τον κλάδο.

Στην επιστολή ωστόσο δεν γίνεται αναφορά σε αρκετές από τις πολλές και πολύ σημαντικές νομοθετικές παρεμβάσεις που έγιναν – προφανώς γιατί δεν θα είχε λογική να γίνει εκτενής καταγραφή τους σε μία ευχαριστήρια επιστολή- και ανέδειξαν το ρόλο, τη σημασία του ρόλου του φαρμακοποιού για το σύστημα υγείας, ειδικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας. όπως για παράδειγμα η συμπερίληψη των φαρμακείων στους φορείς διενέργειας των ταχέων ελέγχων αντιγόνου κορονοϊού (Rapid test), κάτι που προφανώς έφερε και κάποια οικονομική ρευστότητα στους φαρμακοποιούς.

Με την ίδια λογική της αναγνώρισης αυτού του ρόλου θα πρέπει να σταθεί κανείς στην πρόσφατη νομοθετική παρέμβαση για την εφαρμογή διενέργειας και καταχώρησης από τον φαρμακοποιό, του αντιγριπικού εμβολιασμού στο εθνικό μητρώο εμβολιασμού χωρίς ιατρική συνταγή, για όλα τα ασφαλιστικά ταμεία.

Βεβαίως δεν μπορεί να μην γίνει αναφορά στη διεύρυνση του καταλόγου ελλειπτικών φαρμάκων και διαρκούς επικαιροποίησης της λίστας του ΕΟΦ με τα φάρμακα που τελούν υπό απαγόρευση εξαγωγών, όπως και στην αποκλειστική ηλεκτρονική συνταγογράφηση για τα ελλειπτικά φάρμακα.

Άλλη σημαντική νομοθετική παρέμβαση ήταν εκείνη με την οποία καλύφθηκε ένα κενό που υπήρχε στην περίπτωση θανάτου του φαρμακοποιού στο νόμο και δημιουργούσε μεγάλο πρόβλημα στους κληρονόμους.

Επιπλέον, ένα μέτρο που σίγουρα βοήθησε τους φαρμακοποιούς ήταν ο διαχωρισμός του rebate εμβολίων από το rebate φαρμάκων, για απαλλαγή του φαρμακείου από τον καθ’ ύψος ενιαίο προσδιορισμό του αλλά και η σαφής απαγόρευση της λειτουργίας των φαρμακείων κατά τις Κυριακές, όταν τέθηκε σε ισχύ ανάλογη νομοθετική διάταξη για τις άλλες επιχειρήσεις (12/12/20.οικ. 80189/ΚΥΑ).

Δεν πρέπει ακόμη κάποιος να αφήσει εκτός των ρυθμίσεων εκείνες που αφορούσαν τον τακτικό έλεγχο των συνταγών φαρμάκου, μία δύσκολη τομή που εδώ και χρόνια έπρεπε να γίνει (αποτελούσε μνημονιακή υποχρέωση της χώρας) και τελικά υλοποιήθηκε με όσο το δυνατό πιο ανώδυνο για τους φαρμακοποιούς τρόπο με τις κατάλληλες, ύστερα από συνεννόηση με τον ΠΦΣ,  νομοθετικές παρεμβάσεις, όπως για παράδειγμα η θέσπιση της πληρωμής των φαρμακείων με το 95% της προκαταβολής των λογαριασμών με την παράδοση των συνοδευτικών εγγράφων των υποβολών και πληρωμή του υπόλοιπου 5% εντός των συμβατικών υποχρεώσεων.

Δύο βασικά ζητήματα που δεν προχώρησαν και θα αποτελέσουν προτεραιότητα για τους φαρμακοποιούς στις επαφές τους με την όποια κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές, όπως ανέφερε σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου  ο κ. Βαλτάς είναι το ζήτημα της διάθεσης των Φαρμάκων Υψηλού Κόστους από τα φαρμακεία όπως και η αναγνώριση και η αποδοχή του ρόλου των φαρμακείων στην Πρωτοβάθμια Υγεία.

Επ’ αυτών των θεμάτων θα πρέπει να ασκηθεί η όποια κριτική και να είναι απολύτως τεκμηριωμένη ώστε να μειώνεται το περιθώριο ατέρμονων και χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο αντιπαραθέσεων που δεν καταλήγουν σε συγκεκριμένες εφικτές, υλοποιήσιμες προτάσεις και λύσεις.