Ξυπνάτε συχνά μέσα στην νύχτα με μια ανεξέλεγκτη επιθυμία για φαγητό; Νιώθετε πως αν δε φάτε κάτι δε θα μπορέσετε να ξανακοιμηθείτε; Εάν ναι, πιθανότατα να πάσχετε από το σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγίας.
Η νυχτερινή υπερφαγία είναι ένα σύνδρομο και ανήκει στο φάσμα των διατροφικών διαταραχών. Κύρια χαρακτηριστικά της διαταραχής είναι η βραδινή υπερφαγία,η πρωινή ανορεξία και η αϋπνία.
Το άτομο που πάσχει από αυτό το σύνδρομο καταναλώνει περισσότερο από το 50% του ημερήσιου φαγητού του μετά τις 8 το βράδυ και συνηθίζει να κάνει νυχτερινές επιδρομές στο ψυγείο, συχνά πολλές φορές μέσα στην νύχτα.
Η αιτιολογία του συνδρόμου δεν είναι πλήρως κατανοητή. Η κατάθλιψη, το υπερβολικό άγχος, οι διαταραχές ύπνου, κληρονομική προδιάθεση, οι μακροχρόνιες δίαιτες και η αρνητική εικόνα του σώματος θεωρούνται οι πιο συχνοί παράγοντες κινδύνου που μπορεί να οδηγήσουν ένα άτομο στη βραδινή υπερφαγία.
Το σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγίας αφορά περίπου το 1,5 – 5% του πληθυσμού και είναι πιο συχνό από τις άλλες διατροφικές διαταραχές, την ανορεξία και τη βουλιμία.
Συνήθως η ηλικία όπου εμφανίζεται για πρώτη φορά είναι μεταξύ 20-30 ετών, αφορά περισσότερο τις γυναίκες και συχνά είναι το επακόλουθο ενός στρεσογόνου γεγονότος. Τις περισσότερες φορές, λόγω της υπερκατανάλωσης θερμίδων, τα άτομα με αυτό το σύνδρομο έχουν αυξημένο βάρος, ενώ πριν την εμφάνιση της διαταραχής είχαν φυσιολογικό βάρος.
Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η νυχτερινή υπερφαγία
Τα κύρια συμπτώματα της διαταραχής περιλαμβάνουν:
• Έλλειψη ή μειωμένη όρεξη για φαγητό κατά τη διάρκεια της ημέρας.
• Κατανάλωση τουλάχιστον 50 % των καθημερινών θερμίδων τις βραδινές ώρες.
• Αφύπνιση τουλάχιστον 2-3 φορές κατά τη διάρκεια του ύπνου για κατανάλωση φαγητού.
• Κατά τη διάρκεια της κατανάλωσης φαγητού το άτομο αισθάνεται άγχος, ντροπή, ματαίωση, ενοχές και ένταση και όχι απόλαυση.
• Προτίμηση στην κατανάλωση αμυλούχων τροφών.
• Τα συμπτώματα διαρκούν πάνω από 2 μήνες.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση του συνδρόμου της νυχτερινής υπερφαγίας περιλαμβάνει τη συνδρομή διαιτολόγου που εξειδικεύεται στις διατροφικές διαταραχές και ψυχολόγου για ψυχοθεραπεία και ψυχολογική διαχείριση των πιθανών αιτίων. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να κριθεί αναγκαία η χορήγηση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.
