Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Νέα μελέτη διαπιστώνει ότι ένα κοινό τοπικό αντιβιοτικό απαλλαγμένο από τοξικές παρενέργειες θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση της φλεγμονής του δέρματος που προκαλεί ο δερματικός ερυθηματώδης λύκος.
Ο δερματικός ερυθηματώδης λύκος αποτελεί κοινή εκδήλωση του συστηματικού ερυθηματώδους λύκου, μιας αυτοάνοσης νόσου η οποία εκδηλώνεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα λανθασμένα επιτίθεται σε δικά του όργανα και ιστούς προκαλώντας φλεγμονή.
Η νόσος χαρακτηρίζεται από εξανθήματα στο πρόσωπο, στο τριχωτό της κεφαλής καθώς και σε άλλα σημεία του σώματος. Οι βλάβες στο δέρμα μπορεί να έχουν οξεία, υποξεία ή χρόνια μορφή. Μεγάλο ποσοστό των ασθενών, περίπου το 30% έως 60%, εμφανίζουν ένα χαρακτηριστικό εξάνθημα στο πρόσωπο σε σχήμα πεταλούδας. Ο δερματικός ερυθηματώδης λύκος είναι συνήθως εντοπισμένος και δεν υπάρχουν εκδηλώσεις από άλλα όργανα.
Δεν υπάρχουν ειδικές εγκεκριμένες θεραπείες από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ για τον δερματικό ερυθηματώδη λύκο. Η θεραπεία που συστήνεται περιλαμβάνει συνήθως τη χρήση ανοσοκατασταλτικών και βιολογικών φαρμάκων για τη μείωση της φλεγμονής, φάρμακα που συχνά επιφέρουν σημαντικές παρενέργειες στους ασθενείς.
Νέα τοπική θεραπεία χωρίς τοξικές παρενέργειες
Η ανάγκη να ανακαλυφθούν νέες πιο αποτελεσματικές και λιγότερο τοξικές θεραπείες για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων στους ασθενείς οδήγησε ομάδα ερευνητών από το Τμήμα Ρευματολογίας του Πανεπιστημίου του Michigan να δοκιμάσουν ως εναλλακτική λύση την τοπική θεραπεία με μουπιροκίνη.
Η μελέτη βασίστηκε σε προηγούμενα ευρήματα μελέτης της ερευνητικής ομάδας, που είχαν διαπιστώσει ότι τα εξανθήματα του δερματικού λύκου συχνά αποικίζονται με ένα κοινό βακτήριο του δέρματος, το Staphylococous areus (χρυσίζων σταφυλόκοκκος), που συμβάλλει στη φλεγμονή και στα εξανθήματα .
Η μουπιροσίνη χρησιμοποιείται ως τοπική θεραπεία σε βακτηριακές δερματικές λοιμώξεις, οι οποίες συνήθως οφείλονται σε μόλυνση από Staphylococcus aureus ή Streptococcus pyogenes.
Στην μελέτη συμμετείχαν δώδεκα ασθενείς με ενεργές δερματικές βλάβες δερματικού ερυθηματώδη λύκου. Οι ασθενείς χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα έλαβε τοπική θεραπεία με μουπιροκίνη, τρεις φορές την ημέρα για επτά ημέρες, και η δεύτερη ομάδα αποτέλεσε ομάδα ελέγχου, που δεν έλαβε θεραπεία με μουπιροκίνη.
Τα ευρήματα της μελέτης έδειξαν ότι η θεραπεία με μουπιροκίνη μείωσε σημαντικά την επιβάρυνση του σταφυλόκοκκου στις ενεργές δερματικές βλάβες του δερματικού ερυθηματώδη λύκου.
Επιπλέον, η μελέτη έδειξε ότι, εκτός από τις άμεσες αντιμικροβιακές ιδιότητες, η θεραπεία με μουπιροκίνη είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της ρύθμισης των οδών που εμπλέκονται στη μίτωση και την κυτταρική διαίρεση, βελτιώνοντας τους φλεγμονώδεις φαινότυπους του δερματικού ερυθηματώδη λύκου.
«Τα ευρήματα έδειξαν ότι, εκτός από τη μείωση της φλεγμονής, μειώνοντας τον χρυσίζοντα σταφυλόκοκκο, η θεραπεία με μουπιροκίνη μείωσε επίσης τα επίπεδα μονοκυττάρων του δέρματος, τα οποία είναι σημαντικά για την εκδήλωση του δερματικού ερυθηματώδη λύκου. Ωστόσο, απαιτούνται πρόσθετες και μεγαλύτερης κλίμακας μελέτες για να καθοριστεί εάν τα τοπικά αντιβιοτικά θα είναι χρήσιμα για την εξάλειψη των εξανθημάτων που προκαλεί η νόσος», δήλωσε ο Δρ.J. Michelle Kahlenberg, MD, Ph.D., επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας και ερευνητής στο Τμήμα Ρευματολογίας στο Πανεπιστήμιο του Michigan.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα αποτελούν μια σημαντική εξέλιξη στην προσπάθεια της επιστήμης να βρει πρόσθετες θεραπείες με λιγότερες παρενέργειες, που μπορούν να βελτιώσουν τη φλεγμονή στους ασθενείς με δερματικό ερυθηματώδη λύκο, πέρα από τα συνηθισμένα ανοσοκατασταλτικά και βιολογικά φάρμακα που χορηγούνται.
Πηγή: Arthritis & Rheumatology
