Η τελειομανία, σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, είναι η τάση να απαιτεί κανείς από τον εαυτό του ή/και από τους άλλους ένα εξαιρετικά υψηλό ή ακόμη και τέλειο επίπεδο απόδοσης, περισσότερο από αυτό που απαιτεί η κατάσταση. Για τον τελειομανή, η λέξη “μετριότητα” δεν υπάρχει στο λεξιλόγιό του, αφού για εκείνον ισοδυναμεί με αποτυχία.
Η συνεχής υπερπροσπάθεια για το τέλειο όμως δεν είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο δρόμος για την επιτυχία και την ευτυχία και συχνά προκαλεί αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που αναμένουμε.
Υπάρχουν τρόποι να απαλλαγούμε από το βάρος της τελειομανίας; Μας απαντά η Αντιγόνη Γινοπούλου, Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος.
Συνήθως οι τελειομανείς θέτουν υπερβολικούς στόχους και όταν η προσπάθεια τους αποτύχει νιώθουν ντροπή και ενοχή. Το παράδοξο είναι ότι ακόμα και αν τα καταφέρνουν η επιτυχία τους φαντάζει «λίγη». Επομένως , πριν καλά το καταλάβουν, ξεκινάνε το κυνήγι ενός υψηλότερου στόχου.
Σύμφωνα με τους ειδικούς οι τελειομανείς δεν έχουν καθόλου καλή ιδέα για τον εαυτό τους. Εισπράττουν καλά λόγια για τα επιτεύγματα τους όμως δεν είναι ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα.
Πως μπορώ να απαλλαγώ από την τελειομανία
- Είμαι ο εαυτός μου, το τέλειο δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια η οποία όχι απλώς αλλοιώνει την αυθεντικότητα μας, αλλά ουσιαστικά την εξαφανίζει. Η τελειομανία μας γεμίζει ανασφάλειες που οδηγεί σε μια προσπάθεια επίτευξης του ανέφικτου.
- Θέτω εφικτούς στόχους οι οποίοι δεν ξεπερνάνε τις δυνατότητες μου ώστε να διατηρώ την προσωπική μου ισορροπία.
- Εντοπίζω ένα ελάττωμα και τους λόγους για τους οποίους με ενοχλεί.
- Ασχολούμαι με ένα χόμπι ακόμα και αν τα αποτελέσματα δεν είναι τέλεια.
- Κάνω ότι με ευχαριστεί χρησιμοποιώντας μόνο ένα μικρό μέρος των δυνατοτήτων μου. Με αυτόν τον τρόπο θα δώσω την ευκαιρία στον εαυτό μου να απολαύσει τη διαδρομή χωρίς το άγχος του αποτελέσματος.
Οι τελειομανείς δεν απολαμβάνουν την διαδρομή αλλά έχουν στο μυαλό τους μόνο το στόχο με αποτέλεσμα να μην απολαμβάνουν τη δημιουργική διαδρομή. Στόχος πρέπει να είναι η ειλικρίνεια και η αλήθεια όσον αφορά τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας. Σημασία έχει η προσωπική πρόοδος και όχι η τελειότητα.
Όλα μπορούν να αλλάξουν αρκεί να είμαστε προσγειωμένοι στο παρόν ώστε να κάνουμε τις κατάλληλες επιλογές στο μέλλον. Το μόνο είδος τελειότητας που αξίζει να καλλιεργήσουμε είναι η άνευ όρων αποδοχή και αγάπη του εαυτού μας. Η επιβράβευση του εαυτού μας είναι μια πράξη αγάπης η οποία μας ενθαρρύνει να συνεχίζουμε το ταξίδι της ζωής.
