Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη
“Γεννήθηκα ένα πολύ ζεστό απόγευμα του 1978 στην Αθήνα. Αμέσως μετά τη γέννηση μου και τις χαρές που διαδέχονται πάντα τον ερχομό ενός μωρού, διαγνώστηκα με το σύνδρομο Peter, μια εξαιρετικά σπάνια πάθηση, που προκαλεί ολική απώλεια όρασης.
Τα πέντε πρώτα χρόνια της ζωής μου κάναμε με τους γονείς μου συχνά πολύμηνα ταξίδια στις ΗΠΑ, με στόχο την αποκατάσταση της όρασης μου. Σε ηλικία 2-3 ετών κάποια στιγμή επανήλθε μερικώς η όρασή μου και μπορούσα να διακρίνω θολά κάποια σχήματα ή χρώματα. Όμως, λίγο καιρό αργότερα και παρά τις αλλεπάλληλες χειρουργικές επεμβάσεις και τη μερική βελτίωση που είχα για ένα διάστημα, τελικά σε ηλικία πέντε ετών η όραση μου χάθηκε εντελώς, χωρίς πιθανότητα βελτίωσης.
Από εκεί και πέρα τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Είχα την τύχη να έχω στο πλευρό μου όλα αυτά τα χρόνια μια σπουδαία οικογένεια που δεν με άφησε ποτέ να αισθανθώ διαφορετική. Πίστευαν σε μένα και με ενθάρρυναν πάντα να κάνω πράξη τα όνειρά μου και τους στόχους μου. Και αυτό ακριβώς έπραξα.
Έζησα την παιδική και εφηβική μου ηλικία όπως κάθε άλλο παιδί. Έμαθα ανάγνωση και γραφή με την μέθοδο Braille, εξοικειώθηκα με του ηλεκτρονικούς υπολογιστές, έμαθα πιάνο, έκανα αθλητισμό.
Αφού τελείωσα το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Τυφλών του ΚΕΑΤ στην Καλλιθέα, έδωσα εξετάσεις και πέρασα στο Αρσάκειο. Είχα την τύχη να φοιτήσω σε ένα σχολείο το οποίο διαδραμάτισε ένα κομβικό ρόλο στη δημιουργία ενός πλήρους συμπεριληπτικού πλαισίου καθώς μου προσέφερε ίσες ευκαιρίες με όλα τα παιδιά και με συμπεριελάμβαναν ενεργά στις εξωσχολικές δραστηριότητες, ανάλογα με τις δεξιότητες και τα ταλέντα μου, πράγμα που την εποχή εκείνη για τα περισσότερα τυφλά παιδιά ήταν δυστυχώς ζητούμενο και το κατακτούσαν με πολύ αγώνα.
Με την βαλίτσα μου γεμάτη με όλα τα παραπάνω πολύτιμα εφόδια, τελειώνοντας το λύκειο εισήχθην στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά το πτυχίο μου, συνέχισα τις σπουδές μου με την απόκτηση δύο μεταπτυχιακών, ενώ οι ξένες γλώσσες από πολύ νωρίς κέρδισαν το ενδιαφέρον μου, με αποτέλεσμα να μιλάω άριστα αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Το βήμα της συμπερίληψης στην εκπαιδευτική διαδικασία είχε επιτευχθεί με επιτυχία και αμέσως μετά ξεκίνησε η σταδιοδρομία μου ως δικηγόρος.
Η εργασιακή ένταξη των ατόμων με οπτική αναπηρία είναι δυσχερέστερη σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό, διότι αντιμετωπίζονται από την πλειονότητα συνήθως με επιφύλαξη για την αποδοτικότητα τους, παρά τα πολλές φορές ιδιαίτερα αυξημένα προσόντα τους. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια η κοινωνία κάνει σημαντικά βήματα στον τομέα της αποδοχής της διαφορετικότητας στην απασχόληση και πάντα υπάρχουν άνθρωποι χωρίς στερεότυπα και προκαταλήψεις, που δίνουν ευκαιρίες στα άτομα με αναπηρία, αξιολογώντας τις δεξιότητες και τα προσόντα τους, χωρίς η αναπηρία να καθίσταται εμπόδιο. Έτσι κι εγώ, την περίοδο αυτήν εργάζομαι ως ειδική συνεργάτης στο Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων. Παράλληλα, αγωνίζομαι για την έμπρακτη κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία και μέσα από συλλόγους και φορείς της κοινωνίας των πολιτών, όπως ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Τυφλών, η Εθνική Ομοσπονδία Τυφλών και η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία.
Όσο και αν υπάρχουν τα θεσμικά εργαλεία και η βούληση εκ μέρους της Πολιτείας, αρκετός δρόμος πρέπει ακόμη να διανυθεί για την πλήρη άρση των διακρίσεων και των εμποδίων από πλευράς της κοινωνίας, με στόχο την ουσιαστική πραγμάτωση της κοινωνικής συμπερίληψης”.
Η Άγκαθα Καρρά είναι Νομικός, LLM, MSc. & Συνεργάτης Γενικού Γραμματέα Κοινωνικής Αλληλεγγύης & Καταπολέμησης της Φτώχειας Γιώργου Σταμάτη, στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων
