Είναι η μόνη μορφή αρθρίτιδας που επηρεάζεται από διατροφικούς παράγοντες, οι οποίοι μπορεί να παίξουν ρόλο τόσο στην εκδήλωσή της, όσο και στην έκβασή της. Γι’ αυτό και οι τροφές που καταναλώνονται έχουν πολύ μεγάλη σημασία.
Η ουρική αρθρίτιδα (ποδάγρα ), δημιουργείται όταν αυξάνεται υπερβολικά η ποσότητα ουρικού οξέως (τελικό προϊόν του μεταβολισμού των πουρινών) στον οργανισμό, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κρύσταλλοι, οι οποίοι εναποτίθενται στις αρθρώσεις. Ο οργανισμός αντιδρά στο σχηματισμό των κρυστάλλων και προκαλεί φλεγμονή, συνήθως στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού αλλά και σε άλλες αρθρώσεις. Η διατροφή μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα ουρικού οξέως στον οργανισμό. Το γεγονός αυτό είναι και ο συνδετικός της κρίκος με τη νόσο. Η διαιτολόγος-διατροφολόγος, Σοφία Ελευθερίου, μας αποκαλύπτει την κατάλληλη διατροφή για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της νόσου.
Πρόληψη
Για την πρόληψη της νόσου συστήνεται μία δίαιτα μέτριας περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες και η κατανάλωση περισσότερων φρούτων, λαχανικών και δημητριακών. Επίσης, συστήνεται περιορισμός της κατανάλωσης κόκκινου κρέατος, τροφών υψηλής περιεκτικότητας σε πουρίνες και του αλκοόλ και αύξηση της κατανάλωσης γαλακτοκομικών με χαμηλά λιπαρά και υγρών (2 λίτρα ημερησίως).
Αντιμετώπιση
Για τους ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα στην οξεία φάση, συστήνεται ο περιορισμός ή αποκλεισμός των πλούσιων σε πουρίνες τροφών αλλά και των ζωικών τροφών μέτριας περιεκτικότητας σε πουρίνες, ο περιορισμός του λίπους και της καφεΐνης, η αποχή από το αλκοόλ και η πρόσληψη πολλών υγρών (2-3 λίτρα ημερησίως). Επίσης η πρόσληψη υδατανθράκων σε ποσότητα τέτοια που να καλύπτονται οι ενεργειακές ανάγκες. Η αποφυγή μεγάλων γευμάτων, ιδιαίτερα το βράδυ, σίγουρα θα βοηθήσει.
Τροφές
Τρόφιμα με υψηλό περιεχόμενο σε πουρίνες
(Να αποφεύγονται σε ασθενείς με οξεία και χρόνια ουρική αρθρίτιδα)
Αυγοτάραχο, ταραμάς, χαβιάρι, αντζούγιες, ρέγγες, σαρδέλες, σκουμπρί, κολιός μύδια, χτένια, πέστροφα, μαρίδες, καραβίδες, αστακός, εντόσθια (καρδιά, συκώτι, νεφρά, γλυκάδια και μυαλά), ζωμός κρέατος, ψαριού και πουλερικών, κρέας θηράματος (πέρδικα, χήνα, φασιανός, ορτύκια, κουνέλια, λαγοί), τηγανιτά, μαγιά μπύρας (ως συμπλήρωμα διατροφής), απόσταγμα κρέατος (ζωμός)
Τρόφιμα με μέτριο περιεχόμενο σε πουρίνες
(Να περιορίζονται στην κατανάλωση μιας μερίδας καθημερινά)
Κρέας, ψάρια, πουλερικα (εκτός αυτών της ομάδας 1), οστρακοειδή, ντομάτα, μανιτάρια, σπαράγγια, σπανάκι, φασολάκια, κραμβοειδή λαχανικά (μπρόκολο, κουνουπίδι, λάχανο), φασόλια, φακές, μπιζέλια, αρακάς.
Τρόφιμα με αμελητέο περιεχόμενο σε πουρίνες
(Μπορούν να καταναλώνονται καθημερινά)
Ψωμί και δημητριακά* (ρύζι, μακαρόνια, λαζάνια, χυλοπίτες, καλαμπόκι), άπαχα γαλακτοκομικά, λαχανικά (εκτός αυτών της ομάδας 2), ξηροί καρποί, (εκτός από φιστίκια και κάσιους), ελαιόλαδο, ελιές, φρούτα (εκτός από αβοκάντο), χυμοί φρούτων, τουρσιά, αβγά και βούτυρο **, αλάτι καρυκεύματα.
*στη φάση έξαρσης να αποφεύγονται τα προϊόντα ολικής αλέσεως
**να καταναλώνονται με μέτρο, λόγω της πιθανής συμβολής τους στην αύξηση του σωματικού βάρους.
Η σόγια αποτελεί την καλύτερη πηγή πρωτεΐνης σε ασθενείς με ουρική αρθρίτιδα, καθώς αυξάνει την απέκκριση και κάθαρση του ουρικού οξέος από τα νεφρά.
