Η υπερβολική κατανάλωση αλατιού είναι γνωστό ότι μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στον οργανισμό και σε αρκετές περιπτώσεις να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας.
Πιο αλάτι είναι “πιο υγιεινό” για τον οργανισμό μας και πόση ποσότητα μπορούμε να καταναλώνουμε ώστε να μην επιβαρύνουμε την υγεία μας; Απαντά ο Ηρακλής Αβραμόπουλος, Ειδικός Παθολόγος και Διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του Νοσ. ΥΓΕΙΑ.
Όταν αναφερόμαστε στο «κανονικό επιτραπέζιο αλάτι», εννοούμε συνήθως το χλωριούχο νάτριο, το οποίο αποτελεί επίσης ένα κύριο συστατικό συσκευασμένων και επεξεργασμένων τροφίμων.
Η καλύτερη προσέγγιση για την εύρεση του “πιο υγιεινού αλατιού” – που σημαίνει πραγματικά το χαμηλότερο σε νάτριο – είναι να αναζητήσετε την ποσότητα στην ετικέτα. Το “χωρίς νάτριο” συνήθως υποδηλώνει λιγότερο από 5 mg νατρίου ανά μερίδα και το “χαμηλό νάτριο” συνήθως σημαίνει 140 mg ή λιγότερο ανά μερίδα. Αντίθετα, το κανονικό επιτραπέζιο αλάτι μπορεί να περιέχει έως και 560 mg νατρίου σε μία μερίδα.
Άλλα αλάτια της μόδας, όπως το ροζ αλάτι των Ιμαλαΐων, το θαλασσινό αλάτι και το αλάτι kosher, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο – όπως το κανονικό επιτραπέζιο αλάτι – αλλά λόγω του μεγαλύτερου μεγέθους κρυστάλλων που έχουν, παρέχεται λιγότερο νάτριο ανά μερίδα.
Τα περισσότερα υποκατάστατα αλατιού έχουν μειωμένη περιεκτικότητα σε νάτριο, με την προσθήκη χλωριούχου καλίου.
Το κλειδί για το ποιο αλάτι είναι πιο υγιεινό εξαρτάται από το κάθε άτομο. Το σώμα μας οπωσδήποτε χρειάζεται λίγο νάτριο για να λειτουργήσει, αλλά όχι μεγάλες ποσότητες.
Οδηγίες για τη μείωση του αλατιού
Επί του παρόντος, οι διατροφικές κατευθυντήριες οδηγίες για το νάτριο για άτομα άνω των 14 ετών ορίζουν τα 2.300 mg/ημέρα, που ισοδυναμούν με 1 κουταλάκι του γλυκού την ημέρα. Ωστόσο, εκτιμάται ότι ο μέσος άνθρωπος καταναλώνει περισσότερο από αυτό – περίπου 3.400 mg νατρίου ημερησίως.
Τον Οκτώβριο του 2021, ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) δημοσίευσε οδηγίες σχετικά με τους εθελοντικούς περιορισμούς νατρίου σε εμπορικά επεξεργασμένα, συσκευασμένα και παρασκευασμένα τρόφιμα. Η βραχυπρόθεσμη προσέγγιση του FDA είναι να μειώσει σταδιακά την έκθεση σε νάτριο στα επεξεργασμένα τρόφιμα και τα τρόφιμα των εστιατορίων έως το 2025, με βάση ότι οι άνθρωποι θα συνηθίσουν τελικά σε λιγότερο αλάτι, όπως συνέβη στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλες χώρες.
Τέτοιες στρατηγικές για τη μείωση της πρόσληψης αλατιού χρησιμοποιούνται τώρα σε εθνικά προγράμματα σε πολλές χώρες. Πολλές από αυτές τις επιτυχημένες πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν ενεργό δέσμευση με τη βιομηχανία τροφίμων για τη μείωση της ποσότητας νατρίου που προστίθεται στα επεξεργασμένα τρόφιμα, καθώς και εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού για τους κινδύνους της υπερκατανάλωσης αλατιού. Αυτό περιλαμβάνει την αύξηση του καλίου στα βιομηχανοποιημένα τρόφιμα, με στόχο τη μείωση της υπέρτασης και των καρδιακών παθήσεων.
Μερικές συστάσεις σχετικά με τις πολιτικές μείωσης του αλατιού:
-Οι κατασκευαστές τροφίμων θα πρέπει να μειώσουν σταδιακά το νάτριο στα τρόφιμα στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα και να διερευνήσουν τη χρήση υποκατάστατων νατρίου με βάση το κάλιο για να μειώσουν ακόμη περισσότερο τα επίπεδα νατρίου.
-Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συνεχίσουν να παρακολουθούν τα επίπεδα νατρίου και καλίου στα επεξεργασμένα τρόφιμα.
-Περαιτέρω εξέταση μπορεί να χρειαστεί να δοθεί στον καλύτερο τρόπο επισήμανσης των υποκατάστατων αλατιού (δηλαδή του καλίου) στα επεξεργασμένα τρόφιμα, ώστε να διασφαλιστεί ότι τα άτομα που ενδέχεται να επηρεαστούν αρνητικά θα είναι ενήμερα.
-Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να παρακολουθούν συστηματικά την πρόσληψη καλίου σε επίπεδο πληθυσμού, συμπεριλαμβανομένων συγκεκριμένων ευπαθών ομάδων.
-Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να συνεχίσουν να παρακολουθούν συστηματικά την πρόσληψη νατρίου (αλατιού) και την πρόσληψη ιωδίου σε επίπεδο πληθυσμού για να προσαρμόσουν την ιωδίωση του αλατιού με την πάροδο του χρόνου, ανάλογα με την παρατηρούμενη πρόσληψη αλατιού σε συγκεκριμένες ομάδες-στόχους, για να διασφαλίσουν ότι έχουν επαρκή αλλά όχι υπερβολική πρόσληψη ιωδίου όσο η πρόσληψη αλατιού μειώνεται.
-Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εξετάσουν ευκαιρίες για την προώθηση και την επιδότηση υποκατάστατων αλατιού, ιδιαίτερα σε χώρες όπου το αλάτι που προστίθεται κατά το μαγείρεμα ή στο τραπέζι είναι η κύρια πηγή αλατιού στη διατροφή.
Υποκατάστατα αλατιού, υπέρταση και θνησιμότητα
Η μείωση της πρόσληψης νατρίου είναι ευεργετική για άτομα με υπέρταση (αυξημένη αρτηριακή πίεση). Το 2020, μια ανασκόπηση στο Hypertension τόνισε το όφελος των υποκατάστατων αλατιού στη μείωση της υπέρτασης, αναφέροντας ότι μειώνουν τη συστολική αρτηριακή πίεση κατά 5,58 mm Hg και τη διαστολική αρτηριακή πίεση κατά 2,88 mm Hg.
Και οι αλλαγές στη διαιτητική πρόσληψη νατρίου μπορούν ενδεχομένως να μειώσουν ή να εξαλείψουν την ανάγκη για φάρμακα για την ιδιοπαθή υπέρταση σε ορισμένα άτομα. Αν και υπάρχουν μόνο λίγες μελέτες για αυτό το θέμα, μια μελέτη του 2021 από τον Neal και τους συνεργάτες του αποκάλυψε μείωση των εγκεφαλικών επεισοδίων, των καρδιαγγειακών επεισοδίων και των θανάτων με τη χρήση υποκατάστατων αλατιού με βάση το κάλιο.
Υποκατάστατα αλατιού και διαχείριση του νατρίου και του καλίου από τους νεφρούς
Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι τα πλούσια σε κάλιο υποκατάστατα αλατιού είναι ασφαλή σε άτομα με φυσιολογική νεφρική λειτουργία, αλλά υπάρχει ερωτηματικό κατά πόσον είναι ασφαλή και ωφέλιμα στα άτομα με χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ).
Για όποιον ακολουθεί δίαιτα νεφροπαθούς, οι στόχοι πρόσληψης καλίου και νατρίου περιορίζονται ανάλογα με το απόλυτο επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας τους.
Έχουν υπάρξει αναφορές περιπτώσεων επιπέδων καλίου στο αίμα που είναι απειλητικά για τη ζωή (υπερκαλιαιμία) λόγω υποκατάστατων αλάτων πλούσιων σε κάλιο σε άτομα με ΧΝΝ, αλλά δεν υπάρχουν μεγάλες δημοσιευμένες μελέτες για αυτό το θέμα.
Μια μελέτη μοντελοποίησης δίαιτας του 2021 από τον Morrison και τους συνεργάτες του αξιολόγησε διάφορους βαθμούς υποκατάστατων προϊόντων ψωμιού με αλάτι εμπλουτισμένα με κάλιο και τον αντίκτυπό τους στη διατροφική πρόσληψη σε άτομα με ΧΝΝ. Χρησιμοποίησαν διατροφικά δεδομένα από την Εθνική Έρευνα Διατροφής και Φυσικής Δραστηριότητας 2011-2012 στην Αυστραλία για 12.152 συμμετέχοντες, 154 από τους οποίους είχαν ΧΝΝ. Τα ευρήματα της μελέτης ήταν ότι η αντικατάσταση του νατρίου στο ψωμί με ποικίλες ποσότητες χλωριούχου καλίου (20%, 30% και 40%) θα είχε ως αποτέλεσμα το ένα τρίτο των ατόμων με ΧΝΝ να υπερβεί τα ασφαλή όρια για διατροφική κατανάλωση καλίου (31,8%, 32,6% και 33%). αντίστοιχα).
Η υποκατάσταση με χλωριούχο κάλιο σε βασικά τρόφιμα όπως το ψωμί και τα προϊόντα ψωμιού έχει σοβαρές και δυνητικά θανατηφόρες συνέπειες για άτομα που πρέπει να περιορίσουν το διαιτητικό κάλιο. Απαιτείται βελτιωμένη επισήμανση των τροφίμων για να αποφύγουν οι καταναλωτές την υπερβολική κατανάλωση καλίου. Πρόσθεσαν ότι χρειάζονται περισσότερες μελέτες για την περαιτέρω κατανόηση των κινδύνων της διατροφικής πρόσληψης καλίου και της υπερκαλιαιμίας στη ΧΝΝ από υποκατάστατα αλατιού με βάση το κάλιο.
Η Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία συνιστά όχι περισσότερο από 1.500 mg πρόσληψης νατρίου ημερησίως για άτομα με Χρόνια Νεφρική Νόσο, διαβήτη ή υψηλή αρτηριακή πίεση, τα ηλικίας άνω των 50 ετών και τους αφροαμερικανούς οποιασδήποτε ηλικίας.
Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη καλίου σε άτομα με ΧΝΝ μπορεί να κυμαίνεται από 2.000 mg έως 4.000 mg, ανάλογα με το άτομο και τον βαθμό της ΧΝΝ. Η περιεκτικότητα σε κάλιο σε ορισμένα υποκατάστατα αλατιού κυμαίνεται από 440 mg έως 2.800 mg ανά κουταλάκι του γλυκού.
Η καλύτερη σύσταση για άτομα με Χρόνια Νεφρική Νόσο και στόχος να μειώσουν την πρόσληψη νατρίου είναι να χρησιμοποιούν ως υποκατάστατα φυτικά τρόφιμα και καρυκεύματα χαμηλότερης περιεκτικότητας σε νάτριο, αλλά αυτά θα πρέπει πάντα να έχουν την έγκριση του γιατρού και του νεφρολόγου τους.
