Από την Τάνια Η. Μαντουβάλου 

Λιγότερα κρούσματα, περισσότερο προσωπικό και έμφαση στις Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας, φαίνεται πως μπορεί να είναι σωτήρια στην διαχείριση ασθενών με  COVID19, σύμφωνα με τα όσα δηλώνει στο DailyPharmaNews  ο πνευμονολόγος, διευθυντής της κλινικής Covid του νοσοκομείου «Άγιος Ανδρέας»  στην Πάτρα Λεωνίδας Στέλλας. Εάν διαχειριστούμε τη νόσο Covid19  με ηρεμία, δηλαδή να μην έχουμε 200  περιστατικά στα επείγοντα, εάν έχουμε γιατρούς με γνώση και εμπειρία από ΜΕΘ ή πνευμονολόγους που ξέρουν να διαχειριστούν αυτά τα περιστατικά, σίγουρα τις μισές διασωληνώσεις θα τις γλυτώσουμε, αναφέρει ο κ. Στέλλας. «Δηλαδή εμείς δεν είμαστε καλύτεροι γιατροί από τους συναδέλφους μας στη Θεσσαλονίκη ή στο Κιλκίς. Αλλά όταν στο Κιλκίς 2-3 γιατροί προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν 70 εισαγωγές  είναι πολύ λογικό να μην μπορούν να τα καταφέρουν.  Όσα λιγότερα κρούσματα έχεις να διαχειριστείς στα επείγοντα περιστατικά, τόσο καλύτερα θα πάνε αυτά μετά στην κλινική. Εμείς είμαστε 4  πνευμονολόγοι, 5 παθολόγοι  και 4 εντατικολόγοι για 40 κρεβάτια της πτέρυγας Covid.  Νοσηλεύουμε από 10-20 περιστατικά, από τα οποία τα 5-6 είναι βαριά. Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε τη λοίμωξη από Covid και να μην πεθαίνει ο κόσμος,  πρέπει να έχουμε λίγα κρούσματα. Και το lockdown της κυβέρνησης προς αυτή την κατεύθυνση είναι σωστό. Το λάθος της κυβέρνησης είναι ότι προσπάθησε να φτιάξει Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, όπου το κόστος της νοσηλείας ανά άρρωστο είναι τρία χιλιάρικα την ημέρα, αντί να φτιάξει Μονάδες Αυξημένης Φροντίδας.  Ας μην ξεχνάμε ότι ο  Covid άλλωστε μπορεί να διαλύσει οποιοδήποτε σύστημα υγείας θέλει».

Μάχη να μένει ο κορωνοϊός έξω από την ΜΕΘ

O κ. Στέλλας τονίζει ότι η ομάδα του παλεύει να κρατάει τον κορωνοϊό πριν τη ΜΕΘ. Τι σημαίνει όμως αυτό; Ότι χρειάζονται άνθρωποι, οι οποίοι να γνωρίζουν  από εντατικολογία, κυρίως πνευμονολόγοι και εντατικολόγοι, για να μπορούν να χειριστούνε το μη μηχανικό αερισμό με υψηλή ροή οξυγόνου, απαντά και εξηγεί:  «Μιλάμε για τα high flow μηχανήματα, τα οποία αποτρέπουν τη διασωλήνωση. Αν δεν ξέρεις να τα χειριστείς όμως ή αν δεν έχεις το χρόνο όπως συνέβη πχ στο Μπέργκαμο ή  στη Θεσσαλονίκη,  αναγκάζεσαι να τους διασωληνώσεις. Οι μελέτες που έχουν γίνει  την τελευταία πενταετία για αυτά, λένε ότι γλυτώνουμε τις μισές διασωληνώσεις στο σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας (ARDS)». Τι ακριβώς όμως κάνουν αυτά τα μηχανήματα; Σύμφωνα με τον πνευμονολόγο,  χρησιμοποιούνται κυρίως στις μονάδες νεογνών αλλά και στις ΜΕΘ. «Δηλαδή ο αναπνευστήρας στη ΜΕΘ έχει αυτό το μηχάνημα μέσα. Αυτά μπορούν να δώσουν ένα μίγμα περίπου 100% οξυγόνου σε πολύ υψηλές και σταθερές ροές. Kαι αυτό δεν μπορούμε να το πετύχουμε με το απλό οξυγόνο που έχουμε στον τοίχο στα νοσοκομεία συνήθως, ούτε με cpap. Γενικά είναι ένα μηχάνημα που έχει πολλά πλεονεκτήματα και το οποίο οι εντατικολόγοι χρησιμοποιούν πολύ συχνά». Και γιατί λοιπόν αυτά τα μηχανήματα που σώζουν ζωές δεν χρησιμοποιούνται κατά κόρον, προκύπτει εύλογα το ερώτημα; 

Να είναι στην πρώτη γραμμή εντατικολόγοι και πνευμονολόγοι

«Αν θέλει κανείς να απαντήσει σε ένα τέτοιο ερώτημα πρέπει να σταθεί σε δύο βασικούς παράγοντες. Ο πρώτος είναι ο «πανικός περιστατικών» , οποίος όταν υπάρχει στα επείγοντα δεν προλαβαίνεις να αποφασίσεις ποιος πρέπει να μπει και ποιος όχι σε ένα τέτοιο μηχάνημα, που έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν σε μία νοσοκομειακή μονάδα και τόσα πολλά.  Και ο δεύτερος παράγοντας είναι ότι πρέπει να υπάρχουν εξειδικευμένοι γιατροί  που να γνωρίζουν τα μηχανήματα αυτά  και να αποφασίσουν μετά από μία αξονική ποιος ασθενής θα βοηθηθεί από το HFNC και ποιος όχι. Η γνώμη μου είναι ότι τα νοσοκομεία πρέπει να εφοδιαστούν με τέτοια μηχανήματα αν δεν έχουν, και να τοποθετηθούν πνευμονολόγοι και εντατικολόγοι στην πρώτη γραμμή, αν θέλουμε να διασωληνώνουμε λιγότερους ανθρώπους».