Ακόμη ένα περιστατικό βίαιης επίθεσης σε βάρος υγειονομικού προσωπικού σημειώθηκε, στο Νοσοκομείο Καλαμάτας αυτην τη φορά, φέρνοντας στο προσκήνιο για άλλη μία φορά το μείζον ζήτημα της ασφάλειας των εργαζομένων στις δημόσιες δομές υγείας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μέσα σε διάστημα μόλις δύο εβδομάδων καταγράφηκαν δύο περιστατικά βιαιοπραγίας από Ρομά εις βάρος γιατρών και νοσηλευτών του νοσοκομείου. Οι επιθέσεις περιελάμβαναν χειροδικίες, τραυματισμούς, ύβρεις, απειλές προς το προσωπικό, ενώ υπήρξε σύρραξη και με αστυνομικούς, με αποτέλεσμα να γίνουν προσαγωγές στην Αστυνομική Διεύθυνση Μεσσηνίας.
Η ΠΟΕΔΗΝ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία) καταγγέλλει το περιστατικό, τονίζοντας πως παρά την αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου, τέτοια φαινόμενα δεν αποτελούν μεμονωμένες εξαιρέσεις, αλλά καταγράφονται συχνά σε νοσοκομεία, κέντρα υγείας και στο ΕΚΑΒ.
Σε ανακοίνωσή της, η ΠΟΕΔΗΝ επισημαίνει ότι «χρειάζεται να ληφθούν άμεσα μέτρα πριν θρηνήσουμε θύματα». Σύμφωνα με την Ομοσπονδία, υπάρχουν περιστατικά όπου υγειονομικοί τραυματίζονται σοβαρά, καταστρέφεται δημόσια περιουσία, ακόμη και κλοπές σε τμήματα των νοσοκομείων. Παρά τις συλλήψεις, η επαναληψιμότητα της παραβατικής συμπεριφοράς παραμένει υψηλή. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται, «η Αστυνομία τους γνωρίζει με τα μικρά τους ονόματα», ενώ μετά την αποφυλάκιση, τα φαινόμενα επαναλαμβάνονται.
Η ΠΟΕΔΗΝ ζητά την επανασύσταση και ενεργοποίηση ειδικού σώματος ασφάλειας από την Ελληνική Αστυνομία, με προσωπικό που θα έχει ειδική εκπαίδευση, άδεια οπλοφορίας και δυνατότητα σύλληψης εντός των Υγειονομικών Μονάδων.
Παράλληλα, προτείνεται οι Διοικήσεις των Νοσοκομείων να αναλαμβάνουν την ευθύνη των μηνύσεων, ώστε να μην στοχοποιούνται προσωπικά οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους — καθώς η διαδικασία είναι συχνά και οικονομικά επιβαρυντική για τα θύματα των επιθέσεων.
Το περιστατικό στην Καλαμάτα έρχεται να υπενθυμίσει με δραματικό τρόπο τα κενά στην προστασία του υγειονομικού προσωπικού, την ώρα που οι γιατροί και οι νοσηλευτές καλούνται να επιτελούν το έργο τους κάτω από συνθήκες πίεσης και —όπως αποδεικνύεται— ενίοτε και κινδύνου.
