Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι ακόμη και μια νύχτα στέρησης ύπνου μπορεί να αλλάξει το προφίλ των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος και να αυξήσει τον κίνδυνο για φλεγμονώδεις ασθένειες.
Αυτό υποδηλώνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα είναι πολύ ευαίσθητο στον ύπνο και μπορεί να προσαρμοστεί γρήγορα στις αλλαγές του τρόπου ύπνου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, εάν αυτές οι αλλαγές επιμείνουν, θα μπορούσαν να συμβάλουν σε μακροχρόνιες φλεγμονώδεις καταστάσεις και να αυξήσουν τον κίνδυνο ασθένειας.
Ο αντίκτυπος της στέρησης ύπνου στην υγεία είναι καλά τεκμηριωμένος, με πολυάριθμες μελέτες να συνδέουν τις κακές συνήθειες ύπνου με μια σειρά από δυσμενείς συνέπειες για την υγεία, όπως η παχυσαρκία,ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.
Παρά αυτές τις συσχετίσεις, η άμεση συσχέτιση μεταξύ της αποτελεσματικότητας του ύπνου και της επιρροής του στα κύτταρα του κυκλοφορικού ανοσοποιητικού συστήματος και στις αποκρίσεις τους παραμένει ένα πεδίο επιστημονικής ασάφειας.
Οι διαταραχές ύπνου αλλάζουν το ανοσοποιητικό
Η περίπλοκη σχέση μεταξύ της στέρησης ύπνου και της παχυσαρκίας, που αναγνωρίζεται ως κρίσιμος παράγοντας για την εμφάνιση συστηματικής φλεγμονής που προκαλείται από την παχυσαρκία, έχει αποκτήσει μεγάλη προσοχή στη σύγχρονη ιατρική έρευνα.
Ερευνητική ομάδα από το Ινστιτούτο Dasman Diabetes, στο Κουβέιτ, θέλησε να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ της στέρησης ύπνου, της παχυσαρκίας και της συστηματικής φλεγμονής, με ιδιαίτερη εστίαση στον ρόλο των μονοκυττάρων στη φλεγμονή που σχετίζεται με την παχυσαρκία,σε ένα ευρύ φάσμα κατηγοριών δείκτη μάζας σώματος.
Τα μονοκύτταρα, που προέρχονται κυρίως από τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα του μυελού των οστών, αντιπροσωπεύουν ένα ζωτικό συστατικό του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος του σώματος και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ανοσολογική επιτήρηση και την απόκριση στα παθογόνα.
Στη μελέτη συμμετείχαν 237 υγιείς ενήλικες, οι οποίοι κατηγοριοποιήθηκαν σύμφωνα με το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Οι ερευνητές πήραν δείγματα αίματος από όλους τους συμμετέχοντες για να καταγράψουν τα επίπεδα διαφορετικών μονοκυττάρων καθώς και τους δείκτες φλεγμονής. Η διατροφική πρόσληψη, η σωματική δραστηριότητα και τα πρότυπα ύπνου των συμμετεχόντων καταγράφηκαν μέσω ενός φορητού επιταχυνσιόμετρου.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι, τα παχύσαρκα άτομα είχαν σημαντικά χαμηλότερη ποιότητα ύπνου και υψηλότερη χρόνια φλεγμονή χαμηλού βαθμού. Τα μη κλασικά μονοκύτταρα αυξήθηκαν σημαντικά στην παχυσαρκία, συσχετιζόμενο με μειωμένη ποιότητα ύπνου και αυξημένες προφλεγμονώδεις κυτοκίνες.
Αν και ο δείκτης μάζας σώματος προέκυψε ως σημαντικός παράγοντας στην πρόκληση φλεγμονής, οι περαιτέρω αναλύσεις διαμεσολάβησης έδειξαν ότι η διαταραχή του ύπνου συμβάλλει στη φλεγμονή ανεξάρτητα από την κατάσταση της παχυσαρκίας. Πειράματα ελεγχόμενης στέρησης ύπνου επιβεβαίωσαν αυτά τα ευρήματα, επιδεικνύοντας αναστρέψιμες αυξήσεις στη μη κλασική έκφραση των μονοκυττάρων. Συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η 24ωρη στέρηση ύπνου σε νεαρά, αδύνατα και υγιή άτομα που συμμετείχαν στη μελέτη άλλαξε επίσης το προφίλ των ανοσοκυττάρων που βοηθούν στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, κάνοντάς το να μοιάζει με αυτό των ατόμων με παχυσαρκία.
«Οι εξελίξεις στην τεχνολογία, ο παρατεταμένος χρόνος οθόνης και η αλλαγή των κοινωνικών κανόνων προκαλούν ολοένα και μεγαλύτερη αναστάτωση στις κανονικές ώρες ύπνου. Αυτή η διαταραχή του ύπνου έχει βαθιές συνέπειες για την υγεία του ανοσοποιητικού και τη γενική ευεξία», δήλωσε η Δρ Fatema Al-Rashed, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της ποιότητας του ύπνου στη ρύθμιση των ανοσολογικών αποκρίσεων και της φλεγμονής στην παχυσαρκία, υποδηλώνοντας ότι η βελτίωση της ποιότητας του ύπνου θα μπορούσε να μειώσει τη φλεγμονή και να βελτιώσει τα αποτελέσματα της υγείας.
Αυτές οι γνώσεις ανοίγουν το δρόμο για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τους μηχανισμούς που διέπουν αυτές τις συσχετίσεις και την ανάπτυξη στοχευμένων παρεμβάσεων για τη βελτίωση της ποιότητας του ύπνου και τη μείωση της φλεγμονής, ιδιαίτερα σε άτομα με παχυσαρκία.
Πηγή: The Journal of Immunology
