ΔΙΑΠΥΗΤΙΚΗ ΙΔΡΩΤΑΔΕΝΙΤΙΔΑ

Η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα ή αλλιώς ανάστροφη ακμή ή Νόσος του Verneuil, είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος που προκαλεί επίμονα και υποτροπιάζοντα εξογκώματα και αποστήματα κάτω από το δέρμα, τα οποία συχνά είναι επώδυνα και εκκρίνουν πύον ή υγρό με δυσάρεστη οσμή.
Η νόσος επηρεάζει μόνο περιοχές του σώματος όπου υπάρχει μια ποικιλία ιδρωτοποιών αδένων που ονομάζονται «αποκρινείς ιδρωτοποιοί αδένες». Τέτοιες περιοχές είναι οι μασχάλες, η περιοχή κάτω από το στήθος, ο πρωκτός, οι γλουτοί, η περιοχή πίσω από τα αυτιά, η βουβωνική χώρα, τα γεννητικά όργανα και γενικότερα όπου υπάρχουν πτυχώσεις του δέρματος.
Η διαπυητική ιδρωταδενίτιδα εμφανίζεται συνήθως στην ηλικία των 14 έως 40 ετών και επηρεάζει περίπου το 1% του γενικού πληθυσμού. Μπορεί να εκδηλωθεί και στα δύο φύλα αλλά τα συμπτώματα είναι τρεις φορές πιο συχνά στις γυναίκες. Δεν είναι μεταδοτική ασθένεια και δεν σχετίζεται με την κακή υγιεινή.
Οι έντονοι πόνοι, οι παραμορφωτικές βλάβες που συχνά παρεμποδίζουν ακόμη και την κίνηση, η δυσάρεστη οσμή των αποστημάτων καθιστούν την διαπυητική ιδρωταδενίτιδα μια ιδιαίτερα επιβαρυντική ασθένεια. Λόγω της σωματικής και της ψυχολογικής επιβάρυνσης που προκαλεί η νόσος, οι ασθενείς έχουν μια σημαντικά μειωμένη ποιότητα ζωής και πολλοί από τους πάσχοντες υποφέρουν από χρόνιο πόνο, άγχος, κατάθλιψη, στιγματισμό, σεξουαλική δυσλειτουργία, έλλειψη αυτοεκτίμησης, κοινωνική απομόνωση και εργασιακή αναπηρία.

Αίτια

Δεν είναι ακριβή τα αίτια που προκαλούν την διαπυητική ιδρωταδενίτιδα. Οι περισσότερες έρευνες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι προκαλείται από απόφραξη των αποκρινών ιδρωτοποιών αδένων. Υπάρχουν ωστόσο κάποιοι περιβαλλοντικοί και γενετικοί παράγοντες που εμπλέκονται στην ανάπτυξη της διαπυητικής ιδρωταδενίτιδας όπως:
⦁ Εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα
⦁ Σύνδρομο ωοθυλακικής απόφραξης
⦁ Οικογενειακό ιστορικό
⦁ Ορμονικές διαταραχές
⦁ Παχυσαρκία
⦁ Ακμή
⦁ Κάπνισμα
⦁ Άγχος
⦁ Υπερβολική εφίδρωση
⦁ Ψωρίαση
⦁ Αρθρίτιδα
⦁ Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
⦁ Υπερανδρογονισμός
⦁ Υπέρταση και σακχαρώδης διαβήτης
⦁ Γαγγραινώδες πυόδερμα
⦁ Παθήσεις όπως η Νόσος του Crohn ή η Νόσος του Graves
⦁ Στενά ρούχα
⦁ Το ξύρισμα και η χρήση χημικών ουσιών όπως αποσμητικά σπρέι ή προϊόντα αποτρίχωσης.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της διαπυητικής ιδρωταδενίτιδας διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Στα αρχικά στάδια εμφανίζονται μικρά ευαίσθητα κοκκινωπά οζίδια και αποστήματα στις περιοχές του σώματος όπου υπάρχουν πτυχώσεις του δέρματος. Σε πιο βαριές περιπτώσεις, τα αποστήματα υποτροπιάζουν και εξαπλώνονται, μπορεί να βγάζουν πύον με δυσάρεστη οσμή, να προκαλούν κνησμό, να αφήνουν σημάδια και ουλές στο δέρμα ή να είναι τόσο επώδυνα που να παρεμβαίνουν ακόμη και στην κίνηση.
Η νόσος μπορεί να επηρεάσει μία ή περισσότερες περιοχές του σώματος, όπως τις μασχάλες, τον πρωκτό, το εσωτερικό των μηρών, τους γλουτούς, κάτω από το στήθος, πίσω από τα αυτιά, την βουβωνική χώρα, τα γεννητικά όργανα, το πίσω μέρος του λαιμού, στις πλευρές του κορμού, την πλάτη ή σπανιότερα, ακόμη και το πρόσωπο.

Διάγνωση

Η έγκαιρη και σωστή διάγνωση είναι απαραίτητη για την πρόληψη των δυσάρεστων συνεπειών της νόσου και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Ο δερματολόγος, μετά την εξέταση της προσβεβλημένης περιοχής, θα πάρει το ιατρικό ιστορικό του ασθενή και ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου ενδέχεται να προχωρήσει και σε λήψη δείγματος υγρού από τα βαθιά αποστήματα για βακτηριακή καλλιέργεια.

Θεραπεία

Δεν υπάρχει ριζική θεραπεία για την διαπυητική ιδρωταδενίτιδα. Ανάλογα με την βαρύτητα του κάθε περιστατικού, ο γιατρός θα προτείνει την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή που βασικό στόχο έχει την μείωση των φλεγμονών και την πρόληψη νέων βλαβών προκειμένου ο ασθενής να βρει αποτελεσματική και μακροχρόνια ανακούφιση από τα δυσάρεστα συμπτώματα της νόσου. Τρεις είναι οι βασικές θεραπευτικές επιλογές που έχει στη διάθεσή του ο γιατρός:
Φαρμακευτική αγωγή (ενέσιμα κορτικοειδή, αντιβιοτικά, φαρμακευτική ουσία Adalimumab/anti-TNF)
Αλλαγές στον τρόπο ζωής ( αποφυγή καπνίσματος, απώλεια βάρους, ισορροπημένη διατροφή, άνετα και φαρδιά ρούχα, αποτρίχωση της πάσχουσας περιοχής με laser, σωστή ατομική υγιεινή, ζεστά επιθέματα, διαχείριση άγχους και κατάθλιψης )
Χειρουργική θεραπεία ( διάνοιξη της πάσχουσας περιοχής, παροχέτευση του πυώδους υγρού και αφαίρεση των συριγγίων )