Ο θηλασμός είναι ασφαλής για γυναίκες που έχουν λάβει θεραπεία για καρκίνο του μαστού, έδειξαν, για πρώτη φορά, δύο μεγάλες μελέτες.
Από τη Ρούλα Σκουρογιάννη
Ακόμη και όσες γυναίκες επιβιώνουν από καρκίνο με υψηλότερο γενετικό κίνδυνο δεν αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο υποτροπής ή ανάπτυξης νέων καρκίνων του μαστού εάν επιλέξουν να θηλάσουν, ανέφεραν ερευνητές στη συνάντηση της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας (ESMO), στη Βαρκελώνη.
Η 1η μελέτη αφορά δείγμα 5.000 γυναικών
Μια μελέτη σε σχεδόν 5.000 νεαρές γυναίκες -που επέζησαν από καρκίνο του μαστού και οι οποίες έφεραν μετάλλαξη γονιδίου BRCA υψηλού κινδύνου- εντόπισε μεταξύ αυτών 474 γυναίκες που γέννησαν στη συνέχεια, από αυτές μία στις τέσσερις θήλασαν το μωρό τους. Λίγο λιγότερες από τις μισές δεν μπορούσαν να θηλάσουν επειδή είχαν αφαιρεθεί και οι δύο μαστοί για να μειωθεί ο μελλοντικός κίνδυνος καρκίνου. Μετά από μια μέση παρακολούθηση επτά ετών από τον τοκετό, δεν υπήρξε διαφορά στον αριθμό των υποτροπών καρκίνου του μαστού, των νέων καρκίνων του μαστού ή της συνολικής επιβίωσης σε γυναίκες που θήλασαν σε σύγκριση με εκείνες που δεν θήλασαν.
«Με αυτές τις νέες πληροφορίες, μπορούμε να καταρρίψουμε τον μύθο ότι ο θηλασμός δεν είναι ούτε δυνατός ούτε ασφαλής για τις γυναίκες που επιβιώνουν από καρκίνο του μαστού», δήλωσε ο Δρ. Fedro Alessandro Peccatori του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ογκολογίας IRCCS στο Μιλάνο, ο οποίος ήταν από τους ερευνητές της μελέτης. Αντίθετα οι γυναίκες αυτές «μπορούν να έχουν μια φυσιολογική εγκυμοσύνη και σχέση με το μωρό τους, συμπεριλαμβανομένου του θηλασμού».
Η 2η μελέτη αφορά δείγμα 518 γυναικών
Μια δεύτερη μελέτη περιελάμβανε 518 γυναίκες που διέκοψαν προσωρινά την ορμονοκατασταλτική θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού για να αποκτήσουν παιδί. Από αυτές, οι 317 είχαν τουλάχιστον ένα μωρό και το 62% από αυτές θήλασαν. Στα δύο χρόνια από τη γέννηση, το ποσοστό των γυναικών με υποτροπή καρκίνου του μαστού ή νέο καρκίνο του μαστού ήταν παρόμοιο σε αυτές που θήλασαν (3,6%) και σε εκείνες που δεν θήλασαν (3,1%).
Άλλες πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι ούτε οι θεραπείες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής ούτε η ίδια η εγκυμοσύνη συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο υποτροπής ή νέων περιπτώσεων καρκίνου του μαστού.
