Ένας νέος κορονοϊός νυχτερίδας, που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, χρησιμοποιεί την ίδια πρωτεΐνη στην επιφάνεια των κυττάρων -με τον ιό SARS-CoV-2 που προκαλεί την COVID-19– για να εισέλθει στα ανθρώπινα κύτταρα, αυξάνοντας την πιθανότητα να εξαπλωθεί κάποια μέρα στους ανθρώπους, ανέφεραν Κινέζοι ερευνητές.
Από τη Ρούλα Σκουρογιάννη
Ο ιός δεν εισέρχεται στα ανθρώπινα κύτταρα τόσο εύκολα όσο ο SARS-CoV-2, επεσήμαναν οι ερευνητές στο περιοδικό Cell, σημειώνοντας ορισμένους από τους περιορισμούς του.
Οι επιστήμονες εξήγησαν ότι, όπως το SARS-CoV-2, ο ιός της νυχτερίδας HKU5-CoV-2 περιέχει ένα χαρακτηριστικό γνωστό ως θέση διάσπασης της φουρίνης που τον βοηθά να εισέλθει στα κύτταρα μέσω της πρωτεΐνης του υποδοχέα ACE2 στις κυτταρικές επιφάνειες.
Σε εργαστηριακά πειράματα, ο HKU5-CoV-2 μόλυνε ανθρώπινα κύτταρα με υψηλά επίπεδα ACE2 σε δοκιμαστικούς σωλήνες και μοντέλα ανθρώπινων εντέρων και αεραγωγών.
Σε περαιτέρω πειράματα, οι ερευνητές εντόπισαν μονοκλωνικά αντισώματα και αντιιικά φάρμακα που στοχεύουν τον ιό της νυχτερίδας.
Αξιοσημείωτο είναι ένα σχόλιο του Bloomberg, το οποίο αναφέρθηκε στη μελέτη νωρίτερα την Παρασκευή, 21/2, και συνέδεσε την είδηση για τον νέο κορονοϊό της νυχτερίδας με την άνοδο των μετοχών των φαρμακευτικών εταιρειών που κατασκευάζουν εμβόλια κατά της COVID-19. Οι μετοχές της Pfizer έκλεισαν, την Παρασκευή, με άνοδο 1,5%, της Moderna με άνοδο 5,3% και της Novavax με άνοδο περίπου 1%, σε μια πτωτική ημέρα για την ευρύτερη αγορά.
Ερωτηθείς σχετικά με τις ανησυχίες που εγείρονται από την αναφορά μιας πιθανής επόμενης πανδημίας που προκύπτει από αυτόν τον νέο κορονοϊό, ο Dr. Michael Osterholm, ειδικός σε μολυσματικές ασθένειες στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, χαρακτήρισε την αντίδραση στη μελέτη «υπερβολική».
Εξήγησε ότι υπάρχει μεγάλη ανοσία στον πληθυσμό σε παρόμοιους ιούς SARS σε σύγκριση με το 2019, γεγονός που μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο πανδημίας.
Η μελέτη σημείωσε ότι ο ιός έχει σημαντικά μικρότερη δεσμευτική συγγένεια με το ανθρώπινο ACE2 από τον SARS-CoV-2 και άλλοι μη βέλτιστοι παράγοντες για την ανθρώπινη προσαρμογή υποδηλώνουν ότι ο «δεν πρέπει να τονίζεται υπερβολικά ο κίνδυνος εμφάνισης σε ανθρώπινους πληθυσμούς».