Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Η διαβίωση κοντά σε χώρους πρασίνου πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς και στην πρώιμη παιδική ηλικία, σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο νευροαναπτυξιακών διαταραχών αποκαλύπτει μια νέα μελέτη.
Οι νευροαναπτυξιάκες διαταραχές είναι μια ομάδα διαταραχών, οι οποίες έχουν νεύρο-βιολογική βάση και οφείλονται σε διαφορές στη νευροφυσιολογική ανάπτυξη του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Νευροαναπτυξιακές διαταραχές, όπως η Διαταραχή του Φάσματος του Αυτισμού (ΔΑΦ) και η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), αποτελούν μια σημαντική ανησυχία για τη δημόσια υγεία λόγω της αυξανόμενης συχνότητάς τους. Πρόσφατες εκτιμήσεις των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ δείχνουν ότι, περίπου 1 στα 36 παιδιά διαγιγνώσκεται με ΔΑΦ και περίπου 1 στα 10 με ΔΕΠΥ.
Προηγούμενες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι τα φυσικά περιβάλλοντα, όπως οι χώροι πρασίνου, επηρεάζουν θετικά την ανθρώπινη υγεία και την ανάπτυξη των παιδιών, λειτουργώντας μέσω διαφόρων οδών, όπως η ανακούφιση από το στρες, οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και τα βελτιωμένα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας.
Οι περισσότερες μελέτες για τους χώρους πρασίνου και τις νευροαναπτυξιακές διαταραχές επικεντρώνονται στην προγεννητική ή πρώιμη παιδική έκθεση. Ωστόσο, η έκθεση σε χώρους πρασίνου πριν από τη σύλληψη μπορεί να επηρεάσει την ψυχική και φυσιολογική υγεία της μητέρας, η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να διαδραματίσει κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη του εμβρύου ή σε πιθανές επιγενετικές διεργασίες.
Διαφορετικά οφέλη σε κάθε αναπτυξιακό στάδιο
Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο Rutgers θέλησε να διερευνήσει πώς η έκθεση σε χώρους πρασίνου κατά τη διάρκεια κρίσιμων περιόδων ανάπτυξης όπως πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς και στην πρώιμη παιδική ηλικία επηρεάζει τον κίνδυνο νευροαναπτυξιακών παθήσεων.
Στην μελέτη συμμετείχαν περίπου 1,8 εκατομμύρια ζεύγη μητέρας-παιδιού που ήταν εγγεγραμμένα στο Medicaid, από διαφορετικές πολιτείες των ΗΠΑ. Οι ερευνητές ανέλυσαν δημογραφικά και νευροαναπτυξιακά δεδομένα διαγνώσεων μεταξύ 2001 και 2014.
Η έκθεση σε πράσινους χώρους μετρήθηκε μέσω δορυφορικής απεικόνισης για να αξιολογηθούν τα επίπεδα βλάστησης κοντά στον τόπο διαμονής των μητέρων κατά τη διάρκεια των περιόδων πριν από τη σύλληψη, κατά την εγκυμοσύνη και κατά την πρώιμη παιδική ηλικία.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι η διαβίωση κοντά σε χώρους πρασίνου κατά τη διάρκεια βασικών αναπτυξιακών περιόδων, και ιδιαίτερα πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς και στην πρώιμη παιδική ηλικία, συσχετίστηκε με χαμηλότερα ποσοστά ΔΕΠΥ, αυτισμού και μαθησιακών καθυστερήσεων.
Ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο, διέφεραν και τα οφέλη της έκθεσης σε πράσινους χώρους. Για παράδειγμα, η προγεννητική έκθεση συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο ΔΑΦ, ενώ η έκθεση πριν από τη σύλληψη συσχετίστηκε με χαμηλότερη πιθανότητα νοητικής αναπηρίας. Η έκθεση στην πρώιμη παιδική ηλικία φάνηκε να προστατεύει από μαθησιακές δυσκολίες.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η αύξηση της πρόσβασης σε χώρους πρασίνου θα μπορούσε να αποτελέσει μια δυνητικά τροποποιήσιμη περιβαλλοντική στρατηγική για τη μείωση του κινδύνου νευροαναπτυξιακών διαταραχών μεταξύ των παιδιών, ειδικά σε ευάλωτους πληθυσμούς.
Πηγή: Environment International