Το φαρμακείο του Καστελλόριζου υπάρχει και λειτουργεί με έξοδα του Φαρμακευτικού Συλλόγου Δωδεκανήσου.
Μία ακόμη δράση ανθρωπιστικού χαρακτήρα που ταιριάζει απόλυτα με την ιδιότητά τους ως λειτουργών της υγείας πραγματοποίησαν οι φαρμακοποιοί της Δωδεκανήσου διά μέσου του τοπικού Φαρμακευτικού τους Συλλόγου και της συνεταιριστικής τους φαρμακαποθήκης.
Πιο συγκεκριμένα ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Δωδεκανήσου και η συνεταιριστική φαρμακαποθήκη ΣΥ.ΦΑ.ΡΟ. – ΣΥΦΑΚ Α.Ε ανταποκρινόμενοι θετικά σε σχετικό αίτημα του Συλλόγου Νεφροπαθών & Συμπαραστατών τους Νήσου Ρόδου, παρέδωσαν σήμερα -Τετάρτη 5 Μαρτίου- Υγειονομικό Υλικό, για να καλυφθούν άμεσες ανάγκες τους.
Η στήριξη των φαρμακοποιών στον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη είναι αυτονόητη και μπορεί κανείς να τη διαπιστώσει καθημερινά στον πάγκο του φαρμακείου με πολίτες που δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα με τον φαρμακοποιό να βγάζει το γνωστό «τεφτέρι» για να τους διευκολύνει να λάβουν το φάρμακό τους. Μπορεί επίσης να τη δει και μέσα από τέτοιου είδους πρωτοβουλίες σε επίπεδο τοπικών φαρμακευτικών Συλλόγων. Ωστόσο, όπως επισήμανε ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Δωδεκανήσου (ΦΣΔ) κ. Νίκος Φουτούλης, μιλώντας στο DailyPharmaNews, η βοήθεια που προσφέρουν οι φαρμακοποιοί στους ασθενείς πάντοτε είναι πολύ σημαντική ωστόσο για όσους μένουν στα νησιά έχει ακόμη μεγαλύτερη αξία κι αυτό επειδή οι κάτοικοι στα νησιά και λόγω γεωγραφίας αλλά και λόγω του ότι η Πολιτεία δεν τα έχει στις προτεραιότητές της, αντιμετωπίζουν μεγαλύτερες δυσκολίες και κάποια πράγματα που για άλλους είναι αυτονόητα, για τους νησιώτες δεν είναι.
Έτσι οι φαρμακοποιοί βγαίνουν μπροστά να βοηθήσουν. Μόνο το τελευταίο πεντάμηνο ο Σύλλογος πήρε απόφαση κι έστειλε αλοιφές και υγειονομικό υλικό σε πρόσφυγες – εγκαυματίες, υγειονομικό υλικό στη μονάδα του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στην Κω, γάλατα και πάνες σε μία άπορη οικογένεια στην Αστυπάλαια και βέβαια το υγειονομικό υλικό στον Σύλλογο Νεφροπαθών.
Σύμφωνα με τον κ. Φουτούλη στα σχεδόν 20 χρόνια που είναι Πρόεδρος του ΦΣΔ έχουν γίνει πάνω από 500 τέτοιες δράσεις. Μεταξύ αυτών, όπως λέει, είναι το ότι «έχουμε ανοίξει ένα ιατρείο στις φυλακές της Κω, εξοπλισμένο με τα απαραίτητα εργαλεία και υγειονομικό υλικό, φτιάξαμε μία παιδική χαρά στη Ρόδο στη μνήμη ενός συναδέλφου μας φαρμακοποιού, κάναμε μία δεντροφύτευση με 10.000 δενδρύλια σε μία περιοχή που κάηκε, στην Κάμοιρο και πολλά άλλα».
Το πιο σημαντικό δε είναι ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται γι’ αυτές τις δράσεις λαμβάνονται ομόφωνα και στηρίζονται διαχρονικά και από τις Γενικές Συνελεύσεις του Συλλόγου.
«Δεν είμαστε φαρμακοποιοί του πάγκου μόνο. Έχουμε και κοινωνικές ευαισθησίες. Προσπαθούμε να είμαστε κοντά στους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη ανεξαρτήτως φυλής, θρησκείας, πεποιθήσεων» σημειώνει ο πρόεδρος του ΦΣΔ. Αυτό που έχει καταφέρει ο Σύλλογος με όλες αυτές τις δράσεις του είναι όποιος έχει ανάγκη να απευθύνεται σε αυτόν για βοήθεια, κάτι «πολύ σημαντικό, που από την άλλη όμως μας φέρνει στο μυαλό το πώς λειτουργεί η πολιτεία. Θα έπρεπε οι άνθρωποι αυτοί να απευθύνονται στην πολιτεία αλλά η πολιτεία σφυρίζει αδιάφορα, είναι σε πολλές περιπτώσεις απούσα.Υπάρχει μία παραμέληση των κατοίκων των νησιών. Εμείς ωστόσο δεν μπορούμε να είμαστε αμέτοχοι και αδιάφοροι απέναντι σε αυτές τις ανάγκες των συμπολιτών μας», λέει ο κ Φουτούλης.
Και καταλήγει ο κ. Φουτούλης με ένα παράδειγμα που δείχνει αυτήν την παραμέληση από την πολιτεία κάποιων βασικών της καθηκόντων. «Αυτό φάνηκε και με το φαρμακείο στο Καστελλόριζο που ανοίξαμε εμείς. Καταρχήν αυτό. Έπρεπε να πάμε εμείς να το ανοίξουμε; Αυτό ήταν η δουλειά της πολιτείας. Από κει και πέρα όμως έπρεπε εμείς να φροντίσουμε και για τη διαμονή της φαρμακοποιού που το λειτουργεί και να πληρώνουμε το νοίκι της; Έπρεπε η πολιτεία να το κάνει. Έχουν δώσει τόσα λεφτά για τα Κέντρα Υγείας και δεν έχουν κάνει καμία πρόβλεψη το πού θα μένουν οι υγειονομικοί, το πού θα μένουν οι δάσκαλοι. Και ύστερα λένε ότι δεν πάει ο κόσμος στα νησιά. Πώς θα πάει, όταν τα έξοδα είναι τεράστια; Αυτή τη στιγμή το φαρμακείο στο Καστελλόριζο λειτουργεί με έξοδα του Φαρμακευτικού Συλλόγου και με έξοδά του πληρώνεται και το ενοίκιο της φαρμακοποιού που το λειτουργεί. Και καταλαβαίνετε ότι σε ένα νησί των 250 κατοίκων αυτό το φαρμακείο δεν έχει κέρδη. Λειτουργεί και πρέπει να λειτουργεί. Πήραμε αυτήν την απόφαση για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι εθνικός και ο δεύτερος είναι κοινωνικός: γιατί θέλαμε να έχουν πρόσβαση σε φαρμακευτική περίθαλψη για να αισθάνονται ασφαλείς όλοι οι συμπολίτες μας, κάτοικοι του ακριτικού αυτού νησιού».