Τα φάρμακα που είναι γνωστά ως θρομβολυτικά αποτελούν μια κατηγορία φαρμάκων που χορηγούνται κυρίως σε νοσοκομειακές συνθήκες μέσω ενδοφλέβιας ένεσης, με σκοπό την διάλυση του θρόμβου που δημιουργείται σε κάποια περιοχή. Οι δύο κύριες καταστάσεις που απαιτούν τη χρήση αυτών των φαρμάκων είναι επεισόδια καρδιακής προσβολής και τα ισχαιμικά εγκεφαλικά επεισόδια.
Αυτά τα ισχυρά φάρμακα για τις καρδιοπάθειες χορηγούνται για:
- Να προλάβουν τη συνεχιζόμενη βλάβη κατά τη διάρκεια μιας καρδιακής προσβολής πριν σκληρύνει ο θρόμβος τις μεγάλες αρτηρίες.
- Να σταματήσουν την περαιτέρω βλάβη από ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο.
- Να διασπάσουν τους θρόμβους σε άλλα αιμοφόρα αγγεία του σώματος που ενδέχεται να έχουν δημιουργηθεί.
Με την άμεση χρήση των θρομβολυτικών φαρμάκων μπορούμε να επιτύχουμε υποχώρηση των συμπτωμάτων και αποκατάσταση της ροής του αίματος στον εγκέφαλο και όχι μόνο, αποκατάσταση της φλεβικής και αγγειακής κυκλοφορίας του αίματος, προστασία της καρδιάς από ένα έμφραγμα με την αποκατάσταση της ροής του αίματος στην καρδιά, αποφυγή σοβαρής πνευμονικής βλάβης από τυχόν ύπαρξη πνευμονικής εμβολής αλλά και να προλάβουμε το λεγόμενο μεταθρομβωτικό σύνδρομο που δημιουργεί έλκη και πρήξιμο στα άκρα.
Ο ρόλος του συνοδού στο εγκεφαλικό επεισόδιο
Η ταχύτερη παρέμβαση είναι κρίσιμη για την εξέλιξη ενός εγκεφαλικού και την πορεία του ασθενούς. Όσο πιο σύντομα μεταφερθεί ένας ασθενής με συμπτώματα εγκεφαλικού στο νοσοκομείο τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες να αποτραπούν οι βλάβες, ακόμα και ο θάνατος.
Σε κάθε περίπτωση εάν γνωρίζετε τον ασθενή είναι σημαντικό να ενημερώσετε τους θεράποντες ιατρούς για τα φάρμακα που λαμβάνει. Σε κάποιες περιπτώσεις η χρήση θρομβολυτικών φαρμάκων μπορεί να μην ενδείκνυνται. Για παράδειγμα
- Ιστορικό αιμορραγικού εγκεφαλικού επεισοδίου ή αιμορραγίας στον εγκέφαλο.
- Γνωστός αγγειακός όγκος ή βλάβη στον εγκέφαλο.
- Παλιές αλλεργικές αντιδράσεις σε θροβοϊντικά φάρμακα ή άλλες αλλεργίες.
- Ενεργή αιμορραγία (εκτός από την έμμηνο ρύση).
- Εγκυμοσύνη.
- Μη ελεγχόμενη υψηλή πίεση αίματος.
- Διαταραχή αιμορραγίας ή πρόσφατο ιστορικό αιμορραγίας σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος.
- Σοβαρή ηπατική νόσο.
- Πρόσφατες χειρουργικές επεμβάσεις (λιγότερο από 2 εβδομάδες πριν).
- Τραυματισμοί, πτώσεις ή χτυπήματα στο κεφάλι τους τελευταίους 3 μήνες.
- Πρόσφατη καρδιοαναζωογόνηση (CPR).
- Ενεργά πεπτικά έλκη.
Ακόμα και εάν δεν γνωρίζετε λεπτομέρειες, είναι καλό να δώσετε όσο περισσότερες πληροφορίες μπορείτε στους διασώστες αλλά και στους γιατρούς.