Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Οι άνθρωποι που δίνουν τακτικά αίμα είναι πιο πιθανό να έχουν γενετικές αλλαγές στο αίμα τους που θα μπορούσαν να μειώσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου, αποκαλύπτει μια νέα μελέτη.
Πολλές έρευνες έχουν δείξει την τεράστια αξία της αιμοδοσίας για τη δημόσια υγεία, καθώς και τη συνολική ασφάλεια της διαδικασίας για τους υποψήφιους δότες. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές της μελέτης, έχει δοθεί λιγότερη εστίαση στο πώς η αιμοδοσία μπορεί να επηρεάσει την υγεία των συχνών αιμοδοτών, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρά τους, τα κύτταρα δηλαδή που αντικαθιστούν κάθε τύπο ώριμου αιμοσφαιρίου.
Τα βλαστοκύτταρα του αίματος έχουν την ιδιότητα να ανανεώνουν το αίμα μας και να διασφαλίζουν ότι τροφοδοτούμαστε πάντα με νέα ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια. Καθώς τα άτομα γερνούν, τα βλαστοκύτταρα στο μυελό των οστών υποβάλλονται σε μια φυσική διαδικασία συσσώρευσης μεταλλάξεων, που οδηγεί στην εμφάνιση διακριτών κυτταρικών κλώνων με ποικίλα γενετικά προφίλ (κλωνική αιμοποίηση).
Ορισμένοι κλώνοι φέρουν μεταλλάξεις που προδιαθέτουν τα άτομα σε καρκίνους του αίματος, όπως η λευχαιμία, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό ελαττωματικών κυττάρων του αίματος.
Θετικές γενετικές προσαρμογές σε τακτικούς αιμοδότες
Διεθνής ερευνητική ομάδα από το Ινστιτούτο Francis Crick στο Λονδίνο, το Γερμανικό Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο (DKFZ), το Ινστιτούτο Βλαστοκυττάρων HI-STEM και τη Γερμανική Υπηρεσία Αιμοδοτών Ερυθρού Σταυρού θέλησε να διερευνήσει εάν η συχνή αιμοδοσία επηρεάζει την υγεία των δοτών και τη συχνότητα ή τον τύπο των μεταλλάξεων που οδηγούν σε κλωνική αιμοποίηση .
Για να διερευνήσουν το φάσμα των αλλοιώσεων του DNA, οι ερευνητές ανέλυσαν την αλληλουχία των γονιδιωμάτων των κυττάρων του αίματος από συνολικά 429 δότες, ηλικίας 60 έως 72 ετών. Οι ερευνητές συνέκριναν δότες που είχαν δώσει αίμα πάνω από εκατό φορές με δότες της ίδιας ηλικίας που είχαν δώσει αίμα λιγότερες από δέκα φορές.
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι, παρά το γεγονός ότι και οι δύο ομάδες εμφάνιζαν παρόμοια επίπεδα κλωνικής ποικιλομορφίας, προέκυψαν σημαντικές διαφορές στη γενετική σύνθεση των πληθυσμών των κυττάρων του αίματος τους.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι δότες που είχαν προσφέρει αίμα περισσότερες φορές ήταν πιο πιθανό να έχουν κύτταρα αίματος που φέρουν ορισμένες μεταλλάξεις σε ένα γονίδιο που ονομάζεται DNMT3A, το οποίο είναι γνωστό ότι μεταλλάσσεται σε άτομα που αναπτύσσουν λευχαιμία.
Είναι ενδιαφέρον ότι οι αλλαγές σε αυτό το γονίδιο, που παρατηρήθηκαν στους πιο συχνούς δότες αίματος, δεν ήταν στις περιοχές που είναι γνωστό ότι είναι προλευχαιμικές, εύρημα που υποδηλώνει μια μοναδική προσαρμοστική απόκριση που ενισχύεται από την τακτική αιμοδοσία.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η τακτική αιμοδοσία είναι ένας τύπος δραστηριότητας που “επιλέγει” μεταλλάξεις που επιτρέπουν στα κύτταρα να ανταποκρίνονται καλά στην απώλεια αίματος, αλλά “δεν επιλέγει” τις προλευχαιμικές μεταλλάξεις που σχετίζονται με τον καρκίνο του αίματος.
«Από την μελέτη αυτή διαπιστώνουμε ότι η τακτική αιμοδοσία μπορεί να δημιουργήσει ένα επιλεκτικό περιβάλλον που ευνοεί τις μεταλλάξεις που προάγουν υγιείς κυτταρικές αποκρίσεις αντί εκείνων που οδηγούν σε κακοήθειες. Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι, χαμηλού επιπέδου αγχωτικές δραστηριότητες, όπως η αιμοδοσία, μπορούν να ενισχύσουν την ανανέωση των βλαστοκυττάρων του αίματος. Αυτό το εύρημα δείχνει προς την πιθανή χρησιμότητα της αιμοδοσίας ως θεραπευτικής δραστηριότητας που θα μπορούσε να ενθαρρύνει την ανάπτυξη ευεργετικών μεταλλάξεων» εξηγεί ο Δρ. Dominique Bonnet, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν και τα ευρήματα δεν αποδεικνύουν ότι η αιμοδοσία μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης πρώιμων μεταλλάξεων καρκίνου του αίματος, ωστόσο από τα ευρήματα προκύπτει ότι οι γενετικές αλλαγές που παρατηρούνται στα συγκεκριμένα βλαστοκύτταρα του αίματος διευκολύνουν την παραγωγή νέων, υγιών αιμοσφαιρίων, αποκαλύπτοντας έτσι έναν δυνητικά προστατευτικό παράγοντα έναντι της ανάπτυξης κακοηθειών.
Πηγή: Blood