Η δυσγευσία είναι μια συχνή διαταραχή της γεύσης κατά την οποία ο ασθενής βιώνει αλλοίωση ή παραμόρφωση της γεύσης. Η αλλοίωση της γεύσης δεν επηρεάζει μόνο την απόλαυση του φαγητού και τη διατροφική συμπεριφορά, αλλά και τη συναισθηματική ευεξία και τη συνολική ποιότητα ζωής του πάσχοντα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι διαταραχές της γεύσης παρουσιάζουν συχνότητα 1%-2% της σε άτομα κάτω των 65 ετών ενώ σε μεγαλύτερες ηλικίες το ποσοστό αυτό ξεπερνά ακόμη και το 50%.
Η δυσγευσία εκδηλώνεται κυρίως με τρεις μορφές:
• Κακογευσία, όταν η γευστική αίσθηση είναι δυσάρεστη για τον ασθενή.
• Ετερογευσία, όταν ο ασθενής έχει διαφορετική αντίληψη στο είδος της γεύσης.
• Φαντογευσία, όταν ο ασθενής έχει μια επίμονη δυσάρεστη γευστική αίσθηση χωρίς την παρουσία ανάλογου ερεθίσματος, συνοδευόμενη συχνά από αίσθημα καύσου της στοματικής κοιλότητας.
Όταν διαταράσσεται η ποιότητα της γεύσης, μπορεί να επηρεαστεί σε σημαντικό βαθμό η ποιότητα ζωής του πάσχοντα.
Ποιες ασθένειες συνδέονται με τη δυσγευσία
Νοσήματα που μπορεί να συνδέονται με τη δυσγευσία μπορεί να είναι:
• Νευρολογικές παθήσεις, όπως η νόσος Alzheimer, η νόσος Parkinson, η νόσος Huntigton, το σύνδρομο Guillain–Barré, η αμυλοείδωση, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, η πολλαπλή σκλήρυνση, η νωτιαιοπαρεγκεφαλιδική αταξία, η οικογενής δυσαυτονομία, κ.ά.
• Συστηματικές νόσοι, όπως είναι οι νεοπλασίες κεφαλής και τραχήλου, ο σακχαρώδης διαβήτης , η υπέρταση, ο υποθυρεοειδισμός, το σύνδρομο Sjögren, νόσοι των νεφρών, κ.ά.
• Ψυχιατρικά νοσήματα και ψυχοσωματικές διαταραχές όπως, χρόνιο άγχος, κατάθλιψη, σχιζοφρένεια, κ.ά.
• Λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος όπως είναι η γρίπη, η Covid-19 κ.ά.
•Όγκοι εγκεφάλου.
•Φλεγμονές του στόματος και της γλώσσας.
•Φλεγμονώδεις παθήσεις του μέσου ωτός, όπως η μέση χρόνια ωτίτιδα και το χολοστεάτωμα.
•Ρινίτιδα, ιγμορίτιδα.
•Περιοδοντική νόσος.
Άλλοι αιτιολογικοί παράγοντες που ενοχοποιούνται για την εμφάνιση δυσγευσίας είναι η προχωρημένη ηλικία, η εγκυμοσύνη, ορισμένα φάρμακα (π.χ. αντιμυκητιασικά, αντιϊκά, χημειοθεραπευτικά, κορτικοστεροειδή, αντικαταθλιπτικά, κ.ά.), το κάπνισμα, η κακή στοματική υγιεινή, η ξηροστομία, η έκθεση σε τοξικά προϊόντα (π.χ. βαρέα μέταλλα, διοξίνες, αέρια όπως μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα, εντομοκτόνα κ.ά), η ακτινοβολία-χημειοθεραπεία, οι τραυματισμοί στο κεφάλι, καθώς και ορισμένες χειρουργικές επεμβάσεις (π.χ. μέσου ωτός, αμυγλαδεκτομή, εξαγωγή φρονιμίτη κ.ά.).
Η θεραπεία της δυσγευσίας εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία των συμπτωμάτων. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι, αν και πρόκειται για μια διαταραχή που δεν είναι απειλητική για την ζωή, ωστόσο μπορεί να επηρεάσει σημαντική την καθημερινότητα των ασθενών.
Η έγκαιρη διάγνωση, ο εντοπισμός της υποκείμενης αιτίας και η σωστή διαχείρισή της μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τα συμπτώματα και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των ασθενών.