Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Η εμμηνόπαυση είναι μια φυσική βιολογική διαδικασία που σηματοδοτεί το τέλος της αναπαραγωγικής ζωής της γυναίκας. Συνήθως εμφανίζεται μεταξύ 45 και 55 ετών και συνοδεύεται από σημαντικές ορμονικές αλλαγές.
Αν και τα σωματικά συμπτώματα – όπως οι εξάψεις, η εφίδρωση, οι διαταραχές ύπνου και η αύξηση βάρους – είναι ευρέως γνωστά, οι ψυχολογικές επιπτώσεις της εμμηνόπαυσης συχνά παραβλέπονται.
Οι ορμονικές διακυμάνσεις μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη λειτουργία των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου, όπως της σεροτονίνης, που ρυθμίζουν τη διάθεση. Έτσι, πολλές γυναίκες αναφέρουν αυξημένο άγχος ή ευερεθιστότητα, μειωμένο ενδιαφέρον για δραστηριότητες, δυσκολία συγκέντρωσης και αισθήματα θλίψης ή απελπισίας.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτές οι αλλαγές μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρή κατάθλιψη ή αυτοκτονικές σκέψεις, ιδιαίτερα σε γυναίκες με προϋπάρχον ιστορικό ψυχικών διαταραχών ή υψηλό στρες.
Έρευνες δείχνουν ότι τα ποσοστά αυτοκτονίας στις γυναίκες ηλικίας 45–55 ετών – την περίοδο δηλαδή της περιεμμηνόπαυσης και της εμμηνόπαυσης – είναι ιδιαίτερα αυξημένα. Παρά τη σαφή αυτή συσχέτιση, ο ρόλος των ορμονών στην ψυχική υγεία εξακολουθεί να παραμένει υποτιμημένος από τα συστήματα υγείας.
Εμμηνόπαυση και ψυχική υγεία: Μια παραγνωρισμένη σχέση
Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο Liverpool John Moores, στο Ηνωμένο Βασίλειο, θέλησε να διερευνήσει τις διαταραχές ψυχικής υγείας – και ιδίως την αυτοκτονική τάση – που βιώνουν οι γυναίκες κατά την περιεμμηνόπαυση και την εμμηνόπαυση, με στόχο να κατανοήσει τους παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτές τις εμπειρίες.
Οι ερευνητές έκαναν συνεντεύξεις με 42 γυναίκες, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις προκλήσεις ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της αυτοκτονικής τάσης. Οι 17 από αυτές τις γυναίκες ήταν ασθενείς ιδιωτικής κλινικής εμμηνόπαυσης και οι υπόλοιπες 25 στρατολογήθηκαν από τον γενικό πληθυσμό μέσω διαφήμισης που δημοσιεύτηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όλες οι γυναίκες είχαν βιώσει κάποιο σοβαρό πρόβλημα ψυχικής υγείας όπως άγχος, θλίψη, κατάθλιψη, αυτοκτονικές σκέψεις ή συμπεριφορές.
Τα ευρήματα ήταν ανησυχητικά: όλες οι γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη περιέγραψαν συναισθήματα βαθιάς απελπισίας και παγίδευσης. Η περιεμμηνοπαυσιακή κατάθλιψη που περιέγραψαν οι περισσότερες γυναίκες ξεπερνούσε τα συνηθισμένα επίπεδα κακής διάθεσης.
Σχεδόν όλες οι γυναίκες έκαναν λόγο για συντριπτική κόπωση, αίσθημα αναξιότητας και αίσθημα ότι αποτελούν βάρος για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Πολλές από αυτές τις γυναίκες δεν είχαν τη βεβαιότητα ότι η ζωή τους είχε κάποια αξία ή σκοπό.
Μία από τις γυναίκες δήλωσε χαρακτηριστικά: «Ποιο είναι το νόημα να είμαι ζωντανή; Ποιον σκοπό, ποια λειτουργία έχω; Δεν έχω τίποτα να δώσω, τίποτα να προσφέρω. Γιατί είμαι ακόμα εδώ;».
Ο ρόλος της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης
Η έρευνα διαπίστωσε ότι η σωστή ορμονοθεραπεία, ειδικά η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, βοήθησε πολλές γυναίκες να νιώσουν καλύτερα. Ωστόσο, τα ευρήματα της μελέτης αποκάλυψαν ανησυχητικά κενά στη γνώση και την εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας, που επιδείνωσαν τα συμπτώματα για ένα σημαντικό αριθμό γυναικών.
Πολλοί γιατροί – όπως είπαν οι γυναίκες – έδειχναν να αγνοούν τη σύνδεση ανάμεσα στις ορμόνες και την ψυχική υγεία. Σημαντικό ποσοστό γυναικών ανέφερε μεγάλες καθυστερήσεις στη διάγνωση και στη συνταγογράφηση ορμονικής θεραπείας, καθώς και λανθασμένες διαγνώσεις.
Όπως διαπιστώθηκε, πολλές από τις γυναίκες έλαβαν λανθασμένη διάγνωση για κατάθλιψη ή άγχος, με αποτέλεσμα να τους συνταγογραφήσουν αντικαταθλιπτικά, αντί για θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, η οποία αποτελεί θεραπεία πρώτης επιλογής για την κακή διάθεση που σχετίζεται με την εμμηνόπαυση σύμφωνα με τις τρέχουσες οδηγίες.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη αυτή υποδεικνύει ότι τα προβλήματα ψυχικής υγείας κατά την εμμηνόπαυση είναι υπαρκτά και πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα και αποτελεσματικά.
Η καλύτερη κατανόηση του ρόλου των ορμονών, η ταχύτερη πρόσβαση σε ορμονοθεραπεία και η κατάλληλη υποστήριξη από επαγγελματίες υγείας θα μπορούσαν όχι μόνο να βελτιώσουν την ζωή εκατομμυρίων γυναικών παγκοσμίως αλλά και να τις απαλλάξουν από τις αυτοκτονικές σκέψεις που τις βασανίζουν.
Πηγή: The Conversation.
