Είναι ένας μικρός αδένας, αλλά ο ρόλος του στον οργανισμό είναι μεγάλος και όταν δεν λειτουργεί σωστά του δημιουργεί προβλήματα.
Ο θυρεοειδής είναι ένας σημαντικός ενδοκρινής αδένας, που ρυθμίζει σοβαρές λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού (καύσεις, μεταβολισμός) και η κακή λειτουργία του (υπερ- και υποθυρεοειδισμός) ενοχοποιείται για σημαντικές ασθένειες όπως καρδιαγγειακά συμβάματα, απορρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη, βλάβες στο έμβρυο κατά την κύηση, υπογονιμότητα στον άνδρα και τη γυναίκα, καρκίνο.. Οι διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα προκαλούν και άλλες παθήσεις όπως οι όζοι, η οζώδης βρογχοκήλη κτλ.
Τα παραπάνω τόνισαν σε συνέντευξη τύπου, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Νοσημάτων του Θυρεοειδούς Αδένα (25 Μαΐου), ο Πρόεδρος της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας – Πανελλήνιας Ένωσης Ενδοκρινολόγων (E.E.E.-Π.Ε.Ε.), Αναπληρωτής Καθηγητής Ενδοκρινολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Μονάδα Ενδοκρινολογίας, Σακχαρώδη Διαβήτη & Μεταβολισμού, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Γ.Ν.Α. «Αρεταίειο» κ. Γεώργιος Μαστοράκος, η Συντονίστρια Διευθύντρια του Τμήματος Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού & Σακχαρώδη Διαβήτη του Γ.Ν. Μελισσίων «Αμαλία Φλέμιγκ» κ. Ιωάννα-Πηνελόπη Τζαβάρα-Αγγελοπούλου και η Ενδοκρινολόγος, Διευθύντρια Ε.Σ.Υ. του Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός» κ. Βαρβάρα Βλασσοπούλου.
Οι περισσότερες παθήσεις του θυρεοειδούς είναι πιο συχνές στις γυναίκες ενώ παρατηρείται έξαρση μετά τον τοκετό. Επίσης, οι ήπιες μορφές είναι συχνές στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και η επίπτωση γίνεται αρκετά συχνή στις μεγάλες ηλικίες. Και στα δύο φύλλα οι παθήσεις του θυρεοειδούς μπορούν να επηρεάσουν τη γονιμότητα γι’ αυτό και πάντα πρέπει να διερευνάται η καλή λειτουργία του αδένα ενώ τ τελευταία χρόνια παρατηρείται νοσηρότητα και στον παιδικό πληθυσμό.
Όπως τόνισαν και ο κ. Μαστοράκος και η κ. Τζαβάρα παρόλο ότι πληθυσμός εξετάζεται συχνότερα από ότι παλιά για ασθένειες του θυρεοειδούς, οι μελέτες δείχνουν αύξηση των παθήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Πιθανότερες αιτίες γι’ αυτό αποτελούν το περιβάλλον, το είδος των τροφών που καταναλώνουμε αλλά και οι ιονίζουσες ακτινοβολίες. Ενδεχομένως αυτή η αύξηση των περιστατικών να οφείλεται και στα διαγνωστικά μέσα που είναι πιο διαθέσιμα αλλά και στην εγρήγορση των ιατρών που συμβουλεύουν τους ασθενείς να εξετάζουν το θυρεοειδή τους.
Το σίγουρο είναι ότι οι παθήσεις του θυρεοειδούς με την έγκαιρη διάγνωση μπορούν να ρυθμιστούν ή και να θεραπευτούν τόσο με φαρμακευτική αγωγή όσο και με επεμβατικές μεθόδους. Σ’ αυτή την κατεύθυνση η συμβολή των γιατρών είναι καθοριστική στο να δίνουν σωστές κατευθύνσεις στους ασθενείς και να τους προτρέπουν να εξετάζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα τον θυρεοειδή τους.
