Ο καρκίνος του προστάτη αποτελεί τον συχνότερο καρκίνο στους άνδρες και ένα σημαντικό δημόσιο υγειονομικό ζήτημα παγκοσμίως. Σύμφωνα με επιδημιολογικά δεδομένα, περισσότεροι από 1,4 εκατομμύρια άνδρες διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο με αυτήν την ασθένεια.
Γνωστές προσωπικότητες όπως ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, έχουν δημόσια μιλήσει για τη μάχη τους με τον συγκεκριμένο καρκίνο, γεγονός που έχει συμβάλει στην αύξηση της ευαισθητοποίησης σχετικά με το θέμα και τις θεραπευτικές επιλογές.
Οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα, του ΕΚΠΑ και έμπειροι ειδικοί στον τομέα της ογκολογίας Μιχάλης Λιόντος (Επίκουρος Καθηγητής Ογκολογίας), δρ. Μαρία Καπαρέλου (Παθολόγος – Ογκολόγος), Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, Διευθυντής Θεραπευτικής Κλινικής), σημειώνουν ότι η πλειοψηφία των ασθενών με καρκίνο προστάτη διαγιγνώσκεται με τη νόσο, η οποία συχνά έχει ευνοϊκή πρόγνωση. Χαρακτηριστικά, όπως ο βαθμός διαφοροποίησης της βιοψίας, η έκταση της νόσου στην απεικονιστική εξέταση (μαγνητική, αξονική, PET-PSMA), και τα επίπεδα PSA αίματος μπαίνουν σε προσεκτική αξιολόγηση από τους γιατρούς, βοηθώντας στη διαμόρφωση εξατομικευμένου θεραπευτικού σχεδίου.
Παραδοσιακά, η ριζική προστατεκτομή και η ακτινοθεραπεία αποτελούν τις βασικές θεραπευτικές προσεγγίσεις για την αντιμετώπιση του τοπικά περιορισμένου καρκίνου. Ωστόσο, νέες έρευνες δείχνουν ότι οι ασθενείς με χαμηλού κινδύνου τοπική νόσο έχουν ποσοστό επιβίωσης πάνω από 90% στα επόμενα 15 χρόνια, ακόμα κι αν τεθούν αρχικά σε ενεργή παρακολούθηση χωρίς άμεσα θεραπευτικά μέτρα, αποφεύγοντας έτσι τις παρενέργειες και τη νοσηρότητα από χειρουργεία ή ακτινοθεραπείες.
Όσον αφορά την τοπικά προχωρημένη και μεταστατική νόσο, η σύγχρονη ιατρική έχει προχωρήσει σημαντικά. Η χρήση σύγχρονων απεικονιστικών μέσων如 το PET-PSMA, αναδεικνύει με ακρίβεια την έκταση της νόσου και διευκολύνει την επιλογή κατάλληλης θεραπείας. Στα πιο προχωρημένα στάδια, οι επιθετικές θεραπείες με συνδυασμούς ορμονικών φαρμάκων, όπως η αμπιρατερόνη και το ενζαλουταμίδη, μαζί με ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία, έχουν δείξει σημαντική αποτελεσματικότητα στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου και στη βελτίωση της επιβίωσης.
Η χρήση νεότερων φαρμάκων και η στοχευμένη θεραπεία έχουν ενισχύσει την αποτελεσματικότητα και την ποιότητα ζωής των ασθενών με μεταστατική νόσο. Επιπλέον, στην περίπτωση της ευνουχοάντοχης νόσου, οι πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι η χρήση PARP αναστολέων, όπως η ταλαζοπαρίμπη, σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες, μπορεί να αυξήσει σημαντικά την επιβίωση, ενώ η ανάπτυξη ραδιοφαρμάκων, όπως το Lu-PSMA, προσφέρει νέες ελπίδες στους ασθενείς αυτού του σταδίου της νόσου.
Ο τομέας των νεότερων θεραπειών συνεχίζει να εξελίσσεται και περιλαμβάνει τη χρήση στοχευμένων παραγόντων και ραδιοφαρμάκων, διασφαλίζοντας ότι η θεραπεία καταλήγει να είναι πιο αποτελεσματική, χωρίς να θυσιάζεται η ποιότητα ζωής του ασθενούς.