Η περιτονίτιδα είναι η φλεγμονή του περιτοναίου, δηλαδή της μεμβράνης που επικαλύπτει τα κοιλιακά όργανα και την κοιλότητα της κοιλιάς. Μετά τη ρήξη του κοιλιακού τοιχώματος ή των οργάνων της κοιλιάς, το περιτόναιο μπορεί να μολυνθεί μέσα σε 24 έως 48 ώρες.
Πρόκειται για μια οξεία και επείγουσα ιατρική κατάσταση και η άμεση αντιμετώπισή της είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη δυνητικά σοβαρών επιπλοκών.
Αίτια
Βασικές αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν περιτονίτιδα είναι:
• Διάτρηση στομάχου ή δωδεκαδακτύλου λόγω έλκους.
• Οξεία σκωληκοειδίτιδα .
• Ρήξη χοληδόχου κύστης.
• Ρήξη εκκολπώματος του παχέος εντέρου.
• Βακτηριακή λοίμωξη σε ασθενείς με κίρρωση.
• Οξεία παγκρεατίτιδα.
• Ρήξη ή συστροφή ωοθήκης.
• Οξεία σαλπιγγίτιδα.
• Εξωμήτριος κύηση.
• Επιπλοκή μιας χειρουργικής επέμβασης.
• Φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου.
Συμπτώματα
Τα πιο χαρακτηριστικά συμπτώματα που παραπέμπουν σε περιτονίτιδα είναι τα ακόλουθα:
• Αιφνίδιος, έντονος και συνεχώς αυξανόμενος κοιλιακός πόνος.
• Διογκωμένη και ευαίσθητη κοιλιά.
• Παράλυση του εντέρου (ειλεός παραλυτικός).
• Ναυτία και έμετος.
• Απώλεια όρεξης
• Αδυναμία αποβολής κοπράνων ή αερίων.
• Μειωμένη παραγωγή ούρων.
• Πυρετός.
• Χαμηλή αρτηριακή πίεση.
• Δίψα.
• Αίσθηση ταχυπαλμίας.
Διάγνωση
Εάν ο ασθενής παρουσιάσει κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα είναι αναγκαίο να μεταβεί άμεσα στο νοσοκομείο.
Η διάγνωση της περιτονίτιδας θα βασιστεί στην φυσική εξέταση του ασθενή, στην λήψη του ιατρικού του ιστορικού και σε μια σειρά διαγνωστικών εξετάσεων που περιλαμβάνουν αιματολογικές εξετάσεις, ακτινογραφία κοιλίας, αξονική τομογραφία και κοιλιακό υπερηχογράφημα.
Θεραπεία
Η περιτονίτιδα είναι μια επείγουσα κατάσταση που απαιτεί άμεση νοσηλεία. Αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, η περιτονίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε σηψαιμία.
Αρχικά, θα χορηγηθούν στον ασθενή ενδοφλέβια αντιβιοτικά ή/και αντιμυκητιασικά φάρμακα για την αντιμετώπιση της υποκείμενης λοίμωξης. Στη συνέχεια, στις περισσότερες περιπτώσεις, θα πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση με στόχο να αφαιρεθεί η πηγή της μόλυνσης και να ελεγχθεί η εξάπλωσή της. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να πραγματοποιηθεί για τη θεραπεία υποκείμενων παθήσεων, όπως της σκωληκοειδίτιδας.
