Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Για πολλούς ανθρώπους που πάσχουν από παχυσαρκία, οι επεμβάσεις απώλειας βάρους ή αλλιώς βαριατρικές επεμβάσεις, αποτελεί την ιδανική θεραπευτική οδό.
Ωστόσο, όπως εξηγεί ο Χειρουργός Δρ. Ηλίας Μάργαρης, Διευθυντής Ε’ Χειρουργικής Κλινικής του “Ερρίκος Ντυνάν”, οι χειρουργικές αυτές επεμβάσεις έχουν αποτελέσματα εφόσον γίνονται την κατάλληλη στιγμή και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
«Οι βαριατρικές ή μεταβολικές επεμβάσεις, όπως ονομάζονται σήμερα, θεωρούνταν κάποτε ως η έσχατη λύση για άτομα που είχαν 50 ή περισσότερα επιπλέον κιλά. Σήμερα, οι κλινικοί ιατροί και οι ασθενείς βλέπουν πλέον τη χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους ως ένα προληπτικό εργαλείο για την αποφυγή κινδύνων υγείας που σχετίζονται με την ακραία παχυσαρκία, όπως ο διαβήτης, οι καρδιοπάθειες και η υπνική άπνοια. Για αυτά τα άτομα, η βαριατρική μπορεί να λειτουργήσει ως εργαλείο για την απώλεια σημαντικού βάρους όταν οι δίαιτες, η άσκηση, τα φάρμακα ή άλλες θεραπείες δεν έχουν αποδώσει.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Μεταβολικής και Βαριατρικής Χειρουργικής, οι επεμβάσεις παχυσαρκίας μειώνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου ενός παχύσαρκου ατόμου κατά 50%. Πολύ λίγα φάρμακα ή αλλαγές στον τρόπο ζωής έχουν τέτοια διαρκή επίδραση στην υγεία.
Αναγκαίος ο επαναπροσδιορισμός του τρόπου ζωής
Οι επεμβάσεις απώλειας βάρους θεωρούνται πλέον ως ένας αξιόπιστος τρόπος τόσο για την πρόληψη όσο και για τη θεραπεία επικίνδυνων προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Πλήθος δεδομένων από τη βαριατρική κοινότητα αποκαλύπτουν ότι εκτός από τη μείωση του αριθμού στη ζυγαριά και τη βελτίωση της συνολικής υγείας, οι βαριατρικές επεμβάσεις συμβάλουν ακόμα στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης με κοινωνικά και επαγγελματικά οφέλη.
Βέβαια, η χειρουργική επέμβαση δεν λειτουργεί αν οι ασθενείς δεν αλλάξουν επίσης τη συνολική τους προσέγγιση στη διατροφή και τη γυμναστική. Δεν μετατρέπει ένα μαραθώνιο σε αγώνα 100 μέτρων, αλλά παίρνει έναν ανηφορικό δρόμο και τον κάνει κατηφορικό, και στη συνέχεια επίπεδο, αλλάζοντας το μεταβολισμό του σώματος. Όμως τον αγώνα τον τρέχει ο ίδιος ο ασθενής».