Εκατόν πενήντα λεπτά αερόβιας άσκησης την εβδομάδα, με μέτριας έντασης φυσική δραστηριότητα, προτείνουν, για καλύτερη ποιότητα ζωής, οι επιστήμονες φυσικής αγωγής και αθλητισμού. Συνιστούν, μάλιστα, σε όλους, αν δεν μπορούν να ασκούνται πέντε φορές από μισή ώρα την εβδομάδα, να το κάνουν λιγότερες φορές, με λίγο μεγαλύτερη ένταση ή διάρκεια ώστε να έχουν επίσης θετικά αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να προηγείται πάντοτε ένας ιατρικός έλεγχος, ενώ η ένταξη της κίνησης στην καθημερινότητα όλων καλό είναι να συνοδεύεται από κάποια ενδυνάμωση τουλάχιστον των μεγάλων μυικών ομάδων δύο φορές την εβδομάδα. Τις συμβουλές αυτές έδωσαν οι επιστήμονες του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), στους επισκέπτες της 89ης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο δράσης, με θέμα «κίνηση για Υγεία – Μετρήσου και μάθε». Πάνω από πενήντα άτομα συμμετείχαν, μάλιστα, σε επιτόπιες μετρήσεις απλών λειτουργικών δεικτών με εύχρηστο εξοπλισμό σε ειδικά διαμορφωμένο σταθμό.
«Οι περισσότεροι είχαν καλά αποτελέσματα, ενώ και εκείνοι που δεν είχαν πολύ καλές τιμές έδειξαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις συμβουλές που τους δώσαμε προκειμένου να γίνουν πιο δραστήριοι», τόνισε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο καθηγητής του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Νίκος Κουτλιάνος.
«Ακόμη και αν δεν έχει κανείς τον χρόνο να πηγαίνει τέσσερις – πέντε φορές την εβδομάδα στο γυμναστήριο, μπορεί να επιλέξει να είναι φυσικά πιο δραστήριος: για παράδειγμα να πηγαίνει στη δουλειά του με τα πόδια, να κάνει χειρωνακτικές εργασίες στο σπίτι. Και ο αθλητισμός αναψυχής το Σαββατοκύριακο έρχεται να προσφέρει περισσότερα από το να είναι κάποιος ολοκληρωτικά υποκινητικός και καθιστικός», συμπλήρωσε. Δήλωσε, παράλληλα, ότι «τα 150 λεπτά άσκησης την εβδομάδα είναι θέμα απόφασης» και υπογράμμισε ότι «τα οφέλη είναι δοσοεξαρτώμενα» καθώς «η άσκηση ίσως είναι το καλύτερο φάρμακο που θα μπορούσε να αγοράσει κανείς ενώ κίνηση για υγεία είναι ουσιαστικά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος».
Μετρήσεις ισορροπίας και δύναμης άνω και κάτω άκρων
Οι μετρήσεις, άλλωστε, στις οποίες υποβλήθηκαν οι επισκέπτες του ειδικά διαμορφωμένου σταθμού στην 89η ΔΕΘ είναι επιστημονικά και τεκμηριωμένα αποδεκτές δοκιμασίες αξιολόγησης της λειτουργικής ικανότητας των ατόμων και συνδέονται με τη συσχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής.
Σε ό,τι αφορά την ισορροπία, οι συμμετέχοντες στη διαδικασία ανέβαιναν σε μια ειδική πλατφόρμα, κοίταζαν προσηλωμένοι σε έναν στόχο και στη συνέχεια καταγραφόταν με ένα ειδικό λογισμικό που συνδεόταν με την πλατφόρμα η κατανομή του σωματικού τους βάρους και στα δύο πόδια. «Το μέγιστο αποδεκτό είναι η κατανομή του σωματικού βάρους μέχρι 55% στο ένα πόδι και 45% στο άλλο. Ελέγχαμε λοιπόν την κατανομή του βάρους και αν είναι σταθερά τα πόδια πάνω στην πλατφόρμα. Τα δυνατά πόδια έχουν περισσότερη σταθερότητα ενώ η δυνατότητα ισορροπίας σχετίζεται και με τον κίνδυνο των πτώσεων», τόνισε ο κ. Κουτλιάνος.
Εξήγησε, ειδικότερα, ότι ο κίνδυνος των πτώσεων είναι πολύ σημαντικός καθώς στην τρίτη ηλικία οι μισοί ηλικιωμένοι έχουν μια πτώση σε ετήσια βάση. «Από αυτούς που πέφτουν, το 10% περίπου θα χρειαστεί νοσηλεία ή ιατρική αντιμετώπιση. Πολύ συχνά μπορεί να προκύψει κάποιο χειρουργείο που μπορεί να είναι η αρχή της υποκινητικότητας, ή το άτομο να γίνει μετά καθιστικό και αν συμβεί αυτό χάνει περαιτέρω μυική μάζα. Η υποκινητικότητα είναι ακόμη μια από τις πρώτες αιτίες νοσημάτων αλλά και θνησιμότητας. Όταν κάθεται κανείς στην τρίτη ηλικία αρχίζουν και προκύπτουν άλλα συνοδά νοσήματα, από το κυκλοφορικό ως τα μεταβολικά νοσήματα. Και σε αυτό δεν συνυπολογίζεται και η επιβάρυνση του συστήματος υγείας, όταν έχει να αντιμετωπίσει άτομα τρίτης ηλικίας με κατάγματα» πρόσθεσε.
Η μέτρηση της δύναμης άνω άκρων γινόταν, άλλωστε, με χειροδυναμόμετρο, στο οποίο οι επισκέπτες έπιαναν το μηχάνημα και έσφιγγαν δυνατά τη γροθιά τους. «Υπάρχουν δημοσιεύσεις που σχετίζουν τη δύναμη της χειρολαβής με το προσδόκιμο επιβίωσης του ατόμου, γιατί σε κάποιο βαθμό ο βαθμός της δύναμης της χειρολαβής που μπορεί να ασκήσει αντανακλά τη μυική του δύναμη συνολικά», είπε ο κ. Κουτλιάνος.
Τέλος, ο έλεγχος αξιολόγησης των κάτω άκρων γινόταν με τη δοκιμασία «κάθισμα – ανόρθωση» για πέντε επαναλήψεις και καταγραφόταν ο χρόνος που χρειαζόταν για την ολοκλήρωση της μέτρησης. Συγκεκριμένα οι συμμετέχοντες στη διαδικασία κάθονταν σε μια καρέκλα ύψους περίπου σαράντα εκατοστών, σηκώνονταν όρθιοι και ξανακάθονταν. Σύμφωνα με τις νόρμες που υπάρχουν, δηλαδή τις προβλεπόμενες τιμές ανάλογα με το φύλο και ηλικία κάθε ανθρώπου, αυξημένες τιμές ολοκλήρωσης της μέτρησης άνω των δεκαπέντε δευτερολέπτων σχετίζονται με μειωμένη ποιότητα ζωής του ατόμου, μειωμένη δυνατότητα αυτοεξυπηρέτησης και αυξημένο κίνδυνο πτώσεων.
Αξιολογώντας το σύνολο της δράσης, ο καθηγητής του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης τόνισε: «Tο σημαντικό για εμάς ήταν να συμβάλλουμε στην εξωστρέφεια του ΑΠΘ. Ως τμήμα μέσα από αυτή τη δράση δώσαμε συμβουλές στους επισκέπτες της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης ώστε να εντάξουν την άσκηση μέσα στην καθημερινότητά τους για να έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής».